Gaan na inhoud

Keiser van die Hele Rusland

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Keiser van die Hele Rusland
Keiserlike wapen.
Keiserlike wapen.
Keiser Nikolaas II.
Keiser Nikolaas II.
Betiteling Sy Keiserlike Majesteit
Eerste keiser Pieter I
Laaste keiser Nikolaas II
Aanvang 2 November 1721
Afgeskaf 15 Maart 1917
Amptelike tuiste Winterpaleis
Opvolging Erflikheid
Aanspraakmakers Groothertogin Maria Wladimirowna
Prins Andrei Romanof

Keiser van die Hele Rusland (Russies: Императоръ Всероссійскій, Imperator Wserossiiski) was van 1721 tot 1917 die titel van die heerser van die Russiese Ryk. Die vroulike vorm is Keiserin van die Hele Rusland (Russies: Императрица Всероссійская, Imperatritsa Wserossiiskaja). Dit is geskep ná die Russiese oorwinning in die Groot Noordelike Oorlog en is ’n aanpassing van die vorige titel, "Tsaar van die Hele Roes". Die laaste deel van die titel is gebruik sedert die bewind van die grootprinse van Wladimir.

Titel

[wysig | wysig bron]

Artikel I van die basiese wette van die Russiese Ryk bepaal dat die Keiser van die Hele Rusland ’n outokratiese monarg sonder perke is. "God self beveel" dat sy oppergesag gehoorsaam word.

Die volle titel van keisers het begin met Ons, deur Gods genade, Keiser en Outokraat van die Hele Rusland . . . (Мы, Божию Милостию, Император и Самодержец Всероссийский . . .; Mi, Bozjijoe Milostijoe, Imperator i Samodjerzjets Wserossiiski . . .). Daarna het ’n lang lys gevolg van al sy titels en die gebiede onder sy beheer.

In sommige gevalle, wat deur die wet bepaal is, kon die "Afgekorte Keiserlike Titel" gebruik word, wat heelwat minder titels en name bevat het, en in uitsonderlike gevalle die "Kort Keiserlike Titel", met net ’n paar name. In alle gevalle is die titel afgesluit met "ens., ens., ens."

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]

Die titel is in 1721 aan Pieter die Grote gegee. Ná die oorwinning in die Groot Noordelike Oorlog en die ondertekening van die Verdrag van Nystad, het die Russiese senaat en sinode besluit om die titel "volgens die gebruik van die Romeinse senaat" aan Pieter toe te ken uit dankbaarheid vir sy leierskap en sy oorwinning in die "Sweedse Oorlog".[1][2][3]

Pieter het die titel op 2 November 1721 aanvaar. Ander lande het dit mettertyd erken: Nederland en Pruise dadelik, Swede in 1723, die Ottomaanse Ryk in 1739, Brittanje en Oostenryk in 1742, Frankryk en Spanje in 1745 en die Pools-Litause Gemenebes in 1764. Daarna is na Rusland verwys as die Russiese Ryk.[4]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. (ru) S.N. Sjoebinski. Исторические очерки и рассказы. 6de uitg., СПб, 1911 Geargiveer 4 Januarie 2012 op Wayback Machine
  2. (ru) История Правительствующего сената за двести лет. 1711-1911 гг. Том первый
  3. Wette van die Russiese Ryk. Vol. VI, no. 3840
  4. (ru) Россія//Большая энциклопедия. Red. S.N. Joezjakowa. СПБ: Просвещеніе, 1903

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]