Lochner de Kock

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Lochner de Kock
Geboorte 23 Julie 1950[1]
Nasionaliteit Suid-Afrika
Beroep(e) Akteur, sanger
Internet-rolprentdatabasis-profiel

Lochner de Kock (*23 Julie 1950, Pretoria -) is ’n Suid-Afrikaanse musikant, akteur, skrywer[2] en koskenner. Hy is veral bekend vir sy treffer enkelspeler Tussen Treine, wat hy saam met Richard van der Westhuizen opgeneem het. As akteur het hy in die rolprent ’n Pot Vol Winter en die TV-reeks Getroud met rugby verskyn.

Lochner is ook bekend as ’n sjef en het verskeie Suid-Afrikaanse kookboeke geskryf.[3]

Lewe en werk[wysig | wysig bron]

Vroeë lewe en opleiding[wysig | wysig bron]

Lambertus Lochner de Kock is op 23 Julie 1950 in Pretoria gebore as kind van Willem de Kock, professor in Geskiedenis, en Elize de Kock. Hy het ’n ouer suster, Grietjie. Voordat hy ’n jaar oud is verhuis hy saam met sy gesin na Den Haag in Nederland, waar sy vader verder in Geskiedenis studeer. Hy bly later tydelik by sy ouers se huishulp in Oostenryk.

Terug in Suid-Afrika gaan hy skool op die Laerskool Oost-Eind in Pretoria. Sy vader is eers professor in Geskiedenis aan die Universiteit van Pretoria en aanvaar dan ’n soortgelyke pos by die Universiteit van Wes-Kaapland. Die gesin verhuis dan na Kaapstad, waar Lochner aan die D.F. Malan Hoërskool in Bellville matrikuleer. Aan die Universiteit van Stellenbosch bekwaam hy hom as liggaamlike opvoeding onderwyser en doen daarna sy militêre diensplig. As kranige gimnas is hy in 1971 die Westelike Provinsie se kampioen in gimnastiek.[4]

Hy spandeer ’n jaar in Londen, waar hy deel word van die Billy Smart Sirkus as sweefstok-arties. In 1973 keer hy terug na Suid-Afrika en studeer verder in Drama aan die Universiteit van Stellenbosch. Van 1975 tot 1977 is hy as akteur voltyds verbonde aan die Transvaalse Raad vir Uitvoerende Kunste (TRUK) en daarna tot 1982 deeltyds. Intussen skryf hy in by die Universiteit van Pretoria en voltooi hier ’n B.A. Drama-graad, waarna hy vir ’n jaar by die Suidwes-Afrikaanse Raad vir Uitvoerende Kunste (SWARUK) aansluit. Hy verwerf ook die B.A. Drama Honneurs-graad met lof aan die Universiteit van Stellenbosch.[5]

Werk as kontinuïteitsaanbieder[wysig | wysig bron]

Hy maak naam as kontinuïteitsaanbieder op televisie (onder andere as mede-aanbieder van Wielie Walie, waar hy ook die stem van Sarel Seemonster is), sanger, koskenner, akteur en skrywer. Vir KykNet bied hy die kosprogram Kyk-innie-pot aan. Hy verwerk ook stories in episodes en doen vertalings uit Duits vir die radio en televisie. Oor die radio speel hy in verskeie radiodramas en radiovervolgverhale.

Werk as musiekregisseur en sanger[wysig | wysig bron]

Verskeie streeksrade wend hom ook aan as musiekregisseur. Sy verhoogvennootskap as sanger saam met Richard van der Westhuizen sedert 1987 laat hulle regdeur die land optree, onder andere verskeie kere by die Klein Karoo Nasionale Kunstefees. Aanvanklik tree hulle op as duet, maar neem dan die gesamentlike naam Vuurklip aan, later verkort tot Klip. Saam maak hulle ook verskeie CD’s, waaronder Tussen treine in 1991 (wat goue status verwerf), Vuurklip in 1998 en Dorsland in 2001. Die liedjie Die maan is vol spore besorg aan hom ’n Crescendo-prys vir beste liriek. Sy openbare optredes sluit ook die produksie Liegendes en ander waarhede in, waarin hy biografiese materiaal uit sy geskakeerde lewe, musiek, liriek, gedigte en verhale kombineer. In 2013 verskyn die album Haal asem en leer dans.[6]

Rubriekskrywer[wysig | wysig bron]

Hy behartig die gereelde kosrubriek in Beeld getiteld Kok in die sop en lewer gereeld kospraatjies oor die radio, onder andere in sy eie program Allegaartjietyd, terwyl hy ook die televisieprogram Kyk-innie-pot vir KykNet behartig.

Werk as akteur[wysig | wysig bron]

As akteur vertolk hy rolle in films soos ’n Pot vol winter, Journey to the center of the earth en Alien from L.A. en op televisie tree hy onder andere op in Vyfster, Die voortreflike familie Smit, Honeytown, Maak ’n las en Dryfsand. Verder is hy baie betrokke met die oorklanking en opneem van radio- en televisieflitse en speel gereeld in radiodramas.

Werk as sjef[wysig | wysig bron]

Lochner is ook bekend as ’n sjef en het verskeie Suid-Afrikaanse kookboeke geskryf, waaronder sy Cordon boer-kosboek.[7] Die Cordon Boer-reeks is ook onlangs uitgebrei om Die Cordon Boer-soute en -souse in te sluit. Die maatskappy Zo'Ar Merchandise (Edms) Bpk vervaardig en bemark die produkte in samewerking met Lochner. Daar is tans 'n rooksout wat gerook is met rooibos en sjerrie, 'n tradisionele braaisout met 17 tradisionele kruie en speserye, die WarmKlapper-sout met klapper en chillie, asook 'n swart sout. 'n Worchester-sous wat in Worcester gemaak word is ook deel van die reeks. Die produklys sluit in:

  • Rooksout
  • Braaisout
  • Warm Klapper
  • Swart Sout
  • Dukkah
  • Tradisionele Worchester Sous
  • Warm Worchester Sous

In Februarie 2013 open hy die Vel en Horing in Melville, ’n kuierplek vir Afrikaanse kos, musiek en drinkgoed, wat wyn en mampoer insluit.[8] Hierdie is sy tweede probeerslag met hierdie konsep, nadat hy tien jaar tevore ook so ’n bymekaarkomplek met dieselfde naam in die Mixer-gebou in Johannesburg bedryf het, maar dit na ’n maand gesluit het omdat daar nie eens staanplek vir die mense was wat daarheen gestroom het nie en dit hom te besig gehou het.[9]

Persoonlike lewe[wysig | wysig bron]

Hy woon saam met Christine Pretorius en hulle dogter Cara in Melville in Johannesburg. In 2008 is Locher by sy huis deur gewapende rowers in sy huis in Melville oorval, hy het geringe beserings opgedoen.[10][11]

Skryfwerk[wysig | wysig bron]

Reeds op skool begin hy om gedigte te skryf en van sy gedigte, sketse en kortverhale verskyn in die tydskrifte Graffier, Stet en Standpunte.

In die drama HTLV-3 (die naam van die Vigsvirus) beleef terminale Vigslyers in ’n inrigting (saam met ’n verpleër, ’n verpleegster, ’n dokter en ’n dominee) ’n dag in die skaduwee van die dood. Die drama ondersoek die gemoedstoestand van die karakters en hoe hulle die situasie verwerk. Anton sterf aan die begin van die drama, wat dan vir James en Sander nalaat. James het Vigs opgedoen ná ’n bloedoortapping. Hy is ’n hemofilielyer wat die skaars bloedgroep AB het en sy gereelde skenker was Sander. James beskuldig dus vir Sander dat hy hom met die Vigsvirus besmet het. Alleman sluit later by hulle in die saal aan en dit blyk dat Sander sy minnaar Pierre van hom afgerokkel het. Die wraak word dan deur Alleman gepleeg.[12][13][14][15]

Die televisiedrama Grande Dame word deur P.J. du Toit en Temple Hauptfleisch in Voetlig 2 opgeneem. Hierin ontmoet ’n beroemde aktrise ’n jong en onervare aktrise, maar hulle vind dit moeilik om op te hou om ’n rol te vertolk en net bloot hulleself te wees.

Die komiese tweespraak Piet soek werk word opgeneem in ’n Rooie met ratte, Pa, saamgestel deur Ulla Schüler en Temple Hauptfleisch. Hierdie versamelbundel bevat ook van sy gedigte.

’n Mens kan ’n masjien nie vertrou nie (wat hy later self heruitgee onder die titel Liegendes) bevat verskeie kort tekste, met die verhaal George se plek ’n hoogtepunt. Hierin neem ’n baas wraak op buitelandse kliënte wat sy eetplek beledig, met die onthulling van sy wraak wat fyn en subtiel geskets word.[16] Sy kortverhaal Kleinjan en Brolloks word deur Abraham H. de Vries in die versamelbundel Steekbaard opgeneem. Verder skryf hy verskeie kookboeke soos Kok in die sop, Cordon Boer en ’n Smaakfees uit Suid-Afrika.

Hy skryf ook fantasie kinderboeke oor Matyn die stermannetjie en Kelin die dwergmannetjie, Sy kinderverhale Die dag toe Danser Vuurman sy kop verloor het en Adami word opgeneem in die versamelbundel Goue fluit, my storie is uit onder redaksie van Linda Rode. Hy vertaal ook verskeie kinderverhale  van Neil Morris in Afrikaans.

Filmografie[wysig | wysig bron]

  • Getroud met rugby (TV-reeks), 2009 as Pottie
  • ’n Pot Vol Winter, 1992
  • Journey to the Center of the Earth, 1989 as Professor Galba
  • Alien from L.A., 1988 as Professor Ovid Galba/Paddy Mahoney

Publikasies[17][18][wysig | wysig bron]

  • Matyn die stermannetjie, 1982
  • Kelin die dwergmannetjie, 1983
  • HTLV-3, 1987
  • ’n Mens kan ’n masjien nie vertrou nie, 1987
  • Kok in die sop, 1997
  • Cordon Boer, 2001
  • Feast of flavours from the South African kitchen, 2005
  • ’n Smaakfees uit Suid-Afrika, 2005
  • Liegendes, 2015

Vertalings[wysig | wysig bron]

  • Kry die kanarie – Neil Morris, 1982
  • Sakkie is soek – Neil Morris, 1982
  • Waar is my hoed? – Neil Morris, 1982
  • Wegkruipertjie – Neil Morris, 1982

Diskografie[wysig | wysig bron]

  • Tussen treine (saam met Richard van der Westhuizen), 1991
  • Vuurklip (saam met Richard van der Westhuizen as Vuurklip), 1998
  • Dorsland (saam met Richard van der Westhuizen as Klip), 2001
  • Haal asem en leer dans, 2013

Bronne[wysig | wysig bron]

Boeke[wysig | wysig bron]

  • Du Toit, P.J. en Hauptfleisch, Temple. Voetlig 2. De Jager-HAUM Uitgewers Pretoria Eerste uitgawe 1983
  • Kannemeyer, J.C. Die Afrikaanse literatuur 1652–2004. Human & Rousseau Kaapstad en Pretoria Eerste uitgawe 2005

Tydskrifte en koerante[wysig | wysig bron]

  • Anoniem. 40 jaar se wyshede en wolhaarstories op die verhoog. Beeld, 30 Julie 2015
  • Fourie, Corlia. Lochner en sy lederhosen. Rooi Rose, 15 April 1998
  • Kruger, Joan. Lochner se soort is skaars! Beeld, 9 Februarie 1983
  • La Grange, Hetta .Skryf Lochner se groot liefde. Die Transvaler, 21 Februarie 1983
  • Van der Merwe, Lydia. ’n Kombuis van ’n huis. Sarie, 23 Junie 1993
  • Van Eeden, Johanna. Kosprentjies in die kop sedert kleintyd. Plus, 27 Mei 2006

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Verjaarsdae[dooie skakel], Beeld, 23 Julie 2009
  2. Esaach: http://www.esaach.org.za/index.php?title=De_Kock,_Lochner
  3. Stellenbosch Writers: http://www.stellenboschwriters.com/dekockl.html
  4. Beeld: http://152.111.1.88/argief/berigte/beeld/2001/09/19/10/9.html
  5. Esat: http://esat.sun.ac.za/index.php/Lochner_de_Kock
  6. Opperman, A.J. Northcliff Mellville Times: http://northcliffmelvilletimes.co.za/168109/lochner-de-kocks-latest-album/
  7. Lochner De Kock op whoswho.co.za Geargiveer 16 September 2012 op Wayback Machine, besoek op 3 November 2012
  8. Bouwer, Anna-Retha. Vel en Horing herleef. Beeld, 19 Januarie 2013
  9. Bruwer, Philip Maroela Media: http://maroelamedia.co.za/blog/nuus/fotos-lochner-de-kock-se-nuwe-ou-speelplek/
  10. "argiefkopie". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Oktober 2018. Besoek op 8 November 2016.
  11. Van Wyk, Sanri. Aangeval, maar hy ‘sal nié rassis word’. Beeld 11 Maart 2008
  12. Brink, André P. Rapport, 29 November 1987
  13. Hauptfleisch, Temple. Insig, Oktober 1987
  14. Odendaal, L.B. Tydskrif vir Geesteswetenskappe, Jaargang 29 no. 4, Desember 1989
  15. Schutte, H.J. Tydskrif vir Letterkunde, Jaargang 26, no. 4 November 1989
  16. Brink, André P. Rapport, 20 Maart 1988
  17. OCLC Classify: http://classify.oclc.org/classify2/ClassifyDemo?search-author-txt=%22De+Kock%2C+Lochner%22
  18. Worldcat: http://www.worldcat.org/search?q=au%3AKock%2C+Lochner+de.&qt=hot_author