Londinium
Londinium was die Latynse naam vir die stad Londen, dit was die hoofstad van die Romeinse provinsie Britannia (of die huidige Engeland en Wallis). As gevolg van sy gunstige ligging aan die Teems, wat op sy beurt 'n goeie verbinding met die see en binneland gehad het, was Londinium ook 'n belangrike handelsentrum.
Die geskiedenis van Londinium kan gerekonstrueer word uit 'n paar verspreide opmerkings deur antieke skrywers, uit die algemene geskiedenis van Britannia en veral uit argeologiese opgrawings in die stad. In die laat 3de eeu was dit die woning van die teenkeiser Carausius en dus die hoofstad van 'n skeuring uit die Romeinse Ryk. As 'n belangrike Romeinse stad het Londinium al die openbare geboue besit, wat 'n stad van daardie grootte moes besit.
Tot dusver kon slegs 'n deel van hierdie geboue deur opgrawings geïdentifiseer word. Die grootste forum in die middel van die stad en grootste gebou van sy soort noord van die Alpe, getuig van die sterk ekonomiese posisie van Londinium. Dit word ook bevestig deur die oorblyfsels van talle pakhuise aan die oewer van die Teems.[1][2][3][4][5]
Geskiedenis[wysig | wysig bron]
Stigting[wysig | wysig bron]
Londinium is deur die Romeine tydens die inval van Britannia in 43 gestig onder keiser Claudius. Argeoloë vermoed nou dat Londinium omstreeks 50 nC 'n bewoonde nedersetting geword het op die noordoewer van die Teems. 'n Houtdreineringskanaal, gevind langs 'n Romeinse pad, is gedateer omstreeks 47 nC, wat waarskynlik die datum van sy stigting is.
Vernietiging[wysig | wysig bron]
Tien jaar na sy stigting, tydens die opstand in ongeveer 60 onder die Keltiese koningin Boudica, is antieke Londinium met die grond gelykgemaak. Opgrawings het baie brandskade van ongeveer daardie tyd getoon, wat daarop dui dat die stad aan die brand gesteek is. Militêre geboue is ook in die stad gevind, wat toon dat die Romeine moontlik die stad as 'n basis teen die rebellie gebruik het. Die vernietiging van die stad was enorm: Boudica het alles vernietig wat sy as Romeins gesien het, 'n Romeinse stad soos Londinium was waarskynlik 'n duidelike simbool van Romeinse teenwoordigheid.
Heropbou[wysig | wysig bron]
Boudica se rebellie is verpletter en heropbou kon begin. Die stad is oor 'n tydperk van tien jaar herbou en het geleidelik gegroei totdat dit sy hoogtepunt in bevolking rondom 140 bereik het. Met sy 45 000 inwoners was Londinium een van die grootste stede buite Italië.
Die groei was deels te danke aan die sentrale ligging van die stad, maar hoofsaaklik as gevolg van die feit dat Londinium die rol as hoofstad by Camulodunum in Romeinse Britannia omstreeks 100 oorgeneem het. Gedurende die 2de en 3de eeue het die stad verder ontwikkel en was 'n belangrike residensiële en handelsentrum.[6][7]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Hingley, Richard (9 Augustus 2018). Londinium : a biography : Roman London from its origins to the fifth century. London. pp. 27–32. ISBN 978-1-350-04730-3. OCLC 1042078915.
{{cite book}}: AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link) - ↑ Hill, Julian. and Rowsome, Peter (2011). Roman London and the Walbrook stream crossing: excavations at 1 Poultry and vicinity, City of London. Rowsome, Peter., Museum of London Archaeology. London: Museum of London Archaeology. pp. 251–62. ISBN 978-1-907586-04-0. OCLC 778916833.
{{cite book}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link) - ↑ Wallace, Lacey M. (8 Januarie 2015). The Origin of Roman London. Cambridge University Press. ISBN 978-1-316-19483-6.
- ↑ Perring, London in the Roman World, pp. 51-63
- ↑ Number 1 Poultry (ONE 94), Museum of London Archaeology, 2013. Archaeology Data Service, The University of York.
- ↑ Marsden, Peter Richard Valentine. (1987). The Roman Forum Site in London: discoveries before 1985. Museum of London. London: H.M.S.O. ISBN 0-11-290442-4. OCLC 16415134.
- ↑ Bateman, Nick. (2008). London's Roman amphitheatre : Guildhall Yard, City of London. Cowan, Carrie., Wroe-Brown, Robin., Museum of London. Archaeology Service. [London]: Museum of London Archaeology Service. ISBN 978-1-901992-71-7. OCLC 276334521.
