Gaan na inhoud

Mahmoud Abbas

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Mahmoud Abbas in 2008.

Mahmoud Abbas (Arabies: مَحْمُود عَبَّاس, geromaniseer: Maḥmūd ʿAbbās; gebore 15 November 1935), ook bekend as Mahmoud al-Fatah of Abu Mazen, is 'n Palestynse politikus en staatsman wat sedert 2005 as die President van die Palestynse Owerheid gedien het.).[1] Abbas het voor sy presidentskap as die Eerste Minister van die Palestynse Owerheid gedien en as die sekretaris-generaal van die Palestynse Bevrydingsorganisasie (PLO).

Abbas is in 1935 in Safed, Palestina, gebore en het 'n graad in regte van die Damaskus-universiteit in Sirië ontvang. Hy is vir baie jare aktief in die Palestynse politiek en het 'n sleutelrol gespeel in die vredesproses tussen die Palestyne en Israeli's. Abbas was ook betrokke by pogings om Palestynse eenheid te bevorder en om internasionale erkenning van Palestynse staatskap te verseker. Benewens sy politieke loopbaan is Abbas ook ’n skrywer en akademikus. Hy het verskeie boeke oor Palestynse geskiedenis en politiek geskryf, en het verskeie onderwysposte by universiteite in die Midde-Ooste en Europa beklee.

Abbas is op 9 Januarie 2005 verkies om tot 15 Januarie 2009 as President van die Palestynse Nasionale Owerheid te dien, maar het sy termyn verleng tot die volgende verkiesing in 2010, met verwysing na die PLO-grondwet, en is op 16 Desember 2009 onbepaald deur die PLO in die amp verkies. Sentrale Raad. Gevolglik het Fatah se vernaamste mededinger, Hamas, aanvanklik aangekondig dat hy nie die verlenging sal erken of Abbas as die regmatige president sal beskou nie.[2][3][4] Abbas word nietemin internasionaal erken in sy posisie(s) en Hamas en Fatah het in die daaropvolgende jare talle onderhandelinge gevoer[5] wat gelei het tot 'n ooreenkoms in April 2014 vir 'n nasionale eenheidsregering (wat tot Oktober 2016 geduur het) en tot die erkenning van sy kantoor deur Hamas.[6] Abbas is ook op 23 November 2008 deur die PLO Sentrale Raad as president van die staat Palestina gekies,[7] 'n posisie wat hy sedert 8 Mei 2005 nie-amptelik beklee het.[8]

Abbas het vanaf Maart tot September 2003 as die eerste premier van die Palestynse Owerheid gedien.[9] Voordat hy as eerste minister aangewys is, het Abbas die departement van onderhandelingsake van die PLO gelei. Hy is daarvan beskuldig dat hy die Joodse geskiedenis verdraai en is as 'n Holocaust-ontkenner vir sy talle uitsprake deur die jare aan die kaak gestel.[10]

Vroeë en persoonlike lewe

[wysig | wysig bron]

Mahmoud Abbas is gebore op 15 November 1935[11] in Safed, in die Galilea-streek van Mandatory Palestina (nou Israel).[12] Sy gesin het na Sirië gevlug tydens die Palestynse oorlog in 1948.[12] Voordat hy na Egipte gegaan het, het Abbas aan die Universiteit van Damaskus gegradueer, waar hy regte studeer het.[13]

Abbas het later nagraadse studies aan die Patrice Lumumba-universiteit in Moskou betree, waar hy 'n Kandidaat van Wetenskappe-graad verwerf het[14][15] (die Sowjet-ekwivalent van 'n PhD). Sy doktorale proefskrif was The Other Side: The Secret Relationship Between Nazism and Sionism.[16]

Hy is getroud met Amina Abbas, en saam het hulle drie seuns gehad. Die oudste, Mazen Abbas, het 'n boumaatskappy in Doha bestuur en is in 2002 op die ouderdom van 42 in Katar aan 'n hartaanval dood.[17] Die kunya van Abu Mazen beteken "vader van Mazen." Hulle tweede seun is Yasser Abbas, 'n Kanadese sakeman wat vernoem is na die voormalige PA-leier Jasser Arafat.[18]] Die jongste seun is Tareq, 'n sakebestuurder. Abbas het agt kleinkinders, van wie ses deel is van die Seeds of Peace-inisiatief wat hulle met jong Israeli's in aanraking bring.[19]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "Current talks 'last chance' for just peace with Israel, Palestinian leader tells UN". United Nations News Centre. 26 September 2013. Besoek op 26 Januarie 2020.
  2. "Hamas: Abbas no longer president". United Press International. 9 Januarie 2009. Besoek op 26 Januarie 2020.
  3. Abu Toameh, Khaled (14 Desember 2008). "Abbas planning to extend his own term". The Jerusalem Post. Besoek op 26 Januarie 2020.
  4. Abu Toameh, Khaled (9 Januarie 2009). "Hamas: Abbas no longer heads PA". The Jerusalem Post. Besoek op 26 Januarie 2020.
  5. Abu Toameh, Khaled (5 Maart 2012). "No political differences between Fatah, Hamas". The Jerusalem Post. Besoek op 8 Desember 2017.
  6. Keinon, Herb (10 Mei 2014). "Politics: Fatah-Hamas unity talks breed Likud harmony". The Jerusalem Post. Besoek op 8 Desember 2017.
  7. "PLO body elects Abbas 'president of Palestine'". Khaleej Times. Agence France-Presse. 24 November 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Junie 2011. Besoek op 8 Junie 2011. "Ek kondig aan dat die PLO Sentrale Raad Mahmud Abbas tot president van die staat Palestina verkies het. op hierdie rol vanaf vandag, 23 November 2008," het die liggaam se voorsitter, Salem al-Zaanun, aan verslaggewers gesê.
  8. "PLO asks Mahmud Abbas to be acting president of "state of Palestine"". Al Jazeera. 8 Mei 2005. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Desember 2013. Besoek op 26 Januarie 2020 – via NewsLibrary.
  9. "Palestinian prime minister Abbas resigns". CNN. 6 September 2003. Besoek op 26 Januarie 2020.
  10. "Outrage over Abbas's antisemitic speech on Jews and Holocaust". BBC News. 7 September 2023.
  11. "Biography of the President". President of the State of Palestine. 2016. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Maart 2019. Besoek op 26 Januarie 2020.
  12. 12,0 12,1 Sela, Avraham (2002). "Abbas, Mahmud". The Continuum Political Encyclopedia of the Middle East. New York: Continuum International Publishing Group. ISBN 978-0-82641-053-5. 
  13. "Mahmoud Abbas Fast Facts". CNN. 4 Desember 2012.
  14. Zigar, Mikhail; Asmolov, Grigory (17 Januarie 2005). "Аббас на глиняных ногах" [Abbas has feet of clay]. Kommersant-Vlast (in Russies). No. 605. p. 56. Besoek op 26 Januarie 2020.
  15. Seddon, David (2004). A Political and Economic Dictionary of the Middle East. London, UK: Taylor & Francis. pp. 1–2. ISBN 978-1-85743-212-1. Besoek op 28 Augustus 2011.
  16. Rosenberg, Yair (27 April 2014). "Sorry, New York Times: Abbas Is Still A Holocaust Denier". Tablet. Besoek op 27 Maart 2015.
  17. "Eldest son of PLO no. 2 dies". Al Bawaba. 16 Junie 2002. Besoek op 6 Mei 2011.
  18. Abu Toameh, Khaled (16 April 2009). "PA officials scandalised at disclosure by Abbas's son of vast personal fortune". The Jerusalem Post. Besoek op 26 Januarie 2020.
  19. Kula, Irwin (25 September 2013). "Why Palestinian President Mahmoud Abbas' Grandchildren Give Him Hope". The Wisdom Daily. Besoek op 26 Januarie 2020.