Malagiet
| Malagiet | |
|---|---|
| |
| Formule | Cu2(CO3)(OH)2 |
| Onsuiwerhede | Zn, Co, Ni |
| Nickel-Strunz (10) | 5.BA.10 |
| Kleur | heldergroen, soms baie donker tot byna swart[1] |
| Streep | liggroen |
| Glans | syagtig, aardagtig [1] |
| Hardheid | 3,5 -4 (Mohs)[1] |
| Digtheid | 3,6- 4.05 g/cm3[1] |
| Optiese eienskappe | |
| Dubbelbreking | tweeassig (-) |
| RI-waardes | nα = 1,655 nβ = 1,875 nγ = 1,909 [1] |
| Kristallografie | |
| Kristalsisteem | monoklinies |
| Ruimtegroep | P21/a |
| Nommer | 14 |
| Eenheidsel | a = 950,2 pm, b = 1197.4 pm, c = 324,0 pm, β = 98,75° |
| |
| * Lys van minerale | |
Portaal  Geologie
| |
Malagiet is 'n koperhoudende mineraal met formule Cu2(CO3)(OH)2.
Asuriet en malagiet is albei die produk van supergeenaktiwiteit – d.w.s. die resultaat van oppervlakwater wat deur 'n uitloper van 'n sulfiedliggaam perkoleer om ioonryke water te produseer wat chemiese aktiwiteit onder 'n profiel bevorder. As voldoende karbonaat beskikbaar is, sal asuriet en malagiet waarskynlik neerslaan in wat bekend staan as 'n sone van oksidasie, net bokant die watertafel. Die samestellings van die grondwater en die gasheergesteentes bepaal watter sekondêre minerale in so 'n oksiderende omgewing vorm. 'n Kobaltiese bruingroen malagiet is in Shaba in die Demokratiese Republiek die Kongo gemeld. Daar is 'n Mg-analoog in die vorm van pokrovskiet Mg2(CO3)(OH)2.½H2O. [2]
Kristalstruktuur[wysig | wysig bron]
In die struktuur van malagiet word Cu2+ oktaëdries gekoördineer deur O2- en (OH)1- in (verwronge) [CuO2(OH)4]- en [CuO4(OH)2]-oktaëders. Hierdie oktaëders is langs die rande verbind om kettings te vorm wat parallel aan die c-as loop, en dit word deur driehoekige [(CO3)2–]-groepe verbind.[2]
Die simmetrie van malagiet is monoklinies soos asuriet s'n; maar anders as by asuriet, is duidelike kristalle skaars. Malagiet vorm slegs selde naaldvormige kristalle, wat in parallelle groepe velle vorm. Enkelkristalle kan rosette vorm. Maar malagiet is gewoonlik massief of korsvormend of vorm mammillêre of botroïdale oppervlaktes. Dit kan dik afsettings vorm met duidelike en geskakeerde bande.[2]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 "Malachite" (in Engels). Besoek op 3 September 2023.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 King, R.J. (2001). "Azurite and malachite". Geology Today. 17: 152–156. doi:10.1046/j.0266-6979.2001.00294.x.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)