Karbonaat

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eienskappe

Algemeen

Naam Karbonaat  
 
Termochemiese radius 1,89 Å [1] 
143,5 [Scm2/mol][2]
Lys van anione
kaliumkarbonaat (potas)

'n Karbonaat is 'n sout wat die komplekse ioon CO2−3 bevat of 'n ester wat die (bidentate) -CO3-groep bevat. Die ioon is die suurres van koolsuur H2CO3.

Die ioon het 'n vlakdriehoekige vorm. Die sentrale koolstofatoom het 'n oksidasietoestand van +4. 'n Beskrywing van die binding in die karbonaatioon met die Lewisteorie lei tot drie sogenaamde resonansiestrukture wat aandui dat een van die bindende elektronpare nie net tussen 'n koolstof- en 'n suurstofatoom geplaas is nie, maar gedeel word deur al die atome van die ioon. 'n Beter beskrywing is moontlik met die molekulêre-orbitaalteorie en lei tot 'n bindingsorde van 1,333 vir die drie C-O bindings.

Karbonate van die alkalimetale soos soda Na2CO3 en potas K2CO3 is oplosbaar, ander karbonate is onoplosbaar in water.

Karbonate kom baie in die natuur voor, veral kalsiumkarbonaat.

Karbonate vorm basiese waterige oplossings omrede die tweede pKa van koolsuur 'n taamlik hoë waarde het (pKa2=10,33). Dit lei daartoe dat 'n ewewig ontstaan waarin die karbonaatioon geprotoneer en 'n hidroksielioon gevorm word volgens die formule:

Afgeleide verbindings[wysig | wysig bron]

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Thermochemical Radii of Complex Ions Helen K. Roobottom, H. Donald B. Jenkins, Jack Passmore, Leslie Glasser Journal of Chemical Education 76(11) 1999, bls. 1570
  2. aqion.