Gaan na inhoud

Menhir

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Twee menhirs in Bretagne, 11 en 9 meter lank.

'n Menhir (Midddelbretons: maen, "klip", en hir, "lank") is 'n groot regopstaande klip. Menhirs is vermoedelik deur prehistoriese volke opgerig, en word in Europa, Afrika en Asië aangetref, alhoewel hulle hoofsaaklik in Wes-Europa en dan veral in Ierland, Brittanje en Bretagne te vinde is.

Menhirs kan óf as enkelrotse óf in groepe voorkom. Hierdie groepe het gewoonlik 'n meetkundige uitleg, soos 'n reguit lyn of sirkel ('n bekende voorbeeld is Stonehenge). Menhirs se vorm wissel aansienlik, maar die meeste is langwerpig en word nouer na boontoe, met effense reghoekige hoeke. Daar is na raming sowat 50 000 menhirs in die wêreld. Min is bekend oor hulle presiese doel of oor die volke wat hulle opgerig het.

Stonehenge

'n Verwante term is "megaliet", wat na enige groot antieke klipkonstruksie verwys. Menhirs is dus voorbeelde van megaliete (maar baie megaliete, soos die hunebedde en Paaseiland-standbeelde, is nie menhirs nie).

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]