Oeglitsj

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Oeglitsj

Углич
Stad
Oeglitsj in die winter.
Oeglitsj in die winter.
Vlag van Oeglitsj
Vlag
Wapen van Oeglitsj
Wapen
Jaroslawl-oblast in Rusland
Jaroslawl-oblast in Rusland
Oeglitsj is in Rusland Jaroslawl-oblast
Oeglitsj
Oeglitsj
Die ligging van Oeglitsj in Jaroslawl-oblast
Koördinate: 57°32′N 38°20′O / 57.533°N 38.333°O / 57.533; 38.333Koördinate: 57°32′N 38°20′O / 57.533°N 38.333°O / 57.533; 38.333
LandVlag van Rusland Rusland
DeelgebiedJaroslawl-oblast
Stigting937 of 1148
Regering
 • TipeMunisispale distrik
 • BurgemeesterSwetlana Stawitskaja
Oppervlak
 • Totaal26,6 km2 (10,3 vk. myl)
TydsoneUTCUTC+04:00
Skakelkodes48532
Webwerfhttp://www.uglich.ru/

Oeglitsj (Russies: Углич) is ’n historiese dorp aan die Wolgarivier in die Jaroslawl-oblast, Rusland. Dit het in 2010 sowat 34 500 inwoners gehad.[1]

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Volgens ’n plaaslike tradisie het die stad in 937 ontstaan. Dit is in 1148 die eerste keer aangeteken as Oeglitsje Pole ("Hoekveld"). Die naam kom vermoedelik van die nabygeleë draai in die rivier.

Oeglitsj was van 1218 tot 1328 die setel van ’n klein prinsdom. Die plaaslike prinse het daarna hul regte aan die grootprins van Moskou verkoop. As ’n grensdorp van Moskou is dit verskeie kere deur Litaue, Tartare en die grootprins van Twer aan die brand gesteek. Iwan III van Moskou het die stad in 1462 aan sy jonger broer Andrei die Grote gegee. Onder Andrei se bewind is die dorp uitgebrei en die eerste steengeboue opgerig. Van dié geboue was die katedraal (wat in 1713 herbou is), die Voorbiddingklooster (wat deur die Bolsjewiste verwoes is) en die rooisteenpaleis van die prins (wat in 1481 voltooi is en nog staan).

Tydens die bewind van Iwan die Verskriklike het die dorp na sy enigste jonger broer, Joeri, gegaan. Deur die 16de eeu het Oeglitsj beide polities en ekonomies floreer, maar daarna agteruitgegaan.

Dood van tsarewitsj Dmitri[wysig | wysig bron]

Die Kerk van Sint Dmitri op Bloed.

Ná Iwan die Verskriklike se dood is sy jongste seun, Dmitri, in 1584 na Oeglitsj verban. Een van die belangrikste gebeurtenisse in die dorp se geskiedenis het op 15 Mei 1591 plaasgevind toe die 10-jarige Dmitri dood aangetref is in die paleis se binnehof met ’n steekwond aan sy keel. Die tsaar se hoofraadgewer, Boris Godoenof, is dadelik verdink. ’n Amptelike ondersoek het egter bepaal dit was ’n ongeluk.

Omdat Dmitri die laaste erfgenaam van die Huis van Rjoerik was, het sy dood die Russiese Tyd van Beroeringe ingelui. Mense het geglo Dmitri lewe nog en dit het daartoe gelei dat verskeie Vals Dmitri's (sien Vals Dmitri I en Vals Dmitri II) probeer het om die Russiese troon oor te neem.

Die Huis van Romanof, wat die Rjoeriks opgevolg het, het gehelp om die tsarewitsj tot heilige te laat verklaar en het Oeglitsj ’n plek van pelgrimstogte gemaak. Op die plek waar Dmitri dood aangetref is, is in 1690 ’n klein kerk, Sint Dmitri op Bloed, gebou. Die paleis waar die prins gewoon het, is in ’n museum omskep. Die beeld van die prins met ’n mes in sy hand verskyn op die dorp se wapen en vlag.

Latere geskiedenis[wysig | wysig bron]

In die eerste derde van die 18de eeu is die Kremlinkatedraal en sy kenmerkende kloktoring afgebreek en herbou. Ook verskeie ander kerke dateer uit die 18de eeu. Die belangrikste godsdiensgebou uit die 19de eeu is die Teofanieklooster van 1853.

Die moderne dorp het ’n bekende horlosiefabriek gehad (wat nou gesluit is). Dit het ook ’n spoorwegstasie, ’n hidroëlektriese kragsentrale en ’n kabelfabriek. Stalin se besluit om die Oeglitsj-reservoir te laat bou het daartoe gelei dat die dorp se buitewyke oorvloei is.

Galery[wysig | wysig bron]

Klooster van Sint Aleksi.
Klooster van Sint Aleksi.
Klooster van Sint Aleksi.  
Kerk van die Teotokos van Kazan.
Kerk van die Teotokos van Kazan.
Kerk van die Teotokos van Kazan.  
Kerk van Verheerliking in die Oeglitsj-kremlin.
Kerk van Verheerliking in die Oeglitsj-kremlin.
Kerk van Verheerliking in die Oeglitsj-kremlin.  
Die paleis waar Dmitri dood aangetref is.
Die paleis waar Dmitri dood aangetref is.
Die paleis waar Dmitri dood aangetref is.  

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Russiese Federale Statistiekdiens (2011) Alrussiese Bevolkingsensus van 2010,, vol. 1

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]