Palladium(II)chloried
|
Algemeen | |
|---|---|
| Naam | Palladium(II)chloried |
_chloride_sample.jpg) |
-chloride-xtal-3D-balls.png) |
| Chemiese formule | PdCl2 |
| Molêre massa | 177,32 [g/mol][1] |
| CAS-nommer | 7647-10-1[1] |
| Voorkoms | rooi of bruin vastestof[1] |
| Fasegedrag | |
| Fase | α- PdCl2 |
| Selkonstantes | a=375,7 pm; b=1089,4 pm; c=334,6 pm;[2] |
| Ruimtegroep | Pnnm[2] |
| Nommer | 58 |
| Strukturbericht | C50 |
| Fase | β- PdCl2 |
| Selkonstantes | a=1304,7 pm; c=860,2 pm[3] |
| Ruimtegroep | R3[3] |
| Nommer | 148 |
| Fase | γ- PdCl2 |
| Selkonstantes | a=555,0 pm; b=386,1 pm; c=641,1 pm; β=107,151°[4] |
| Ruimtegroep | P21/c[4] |
| Nommer | 148 |
| Smeltpunt | 680 °C [1] |
| Kookpunt | ontbind ~500 °C[1] |
| Digtheid | 4,0[1] |
| Oplosbaarheid | oplosbaar[1] |
|
Suur-basis eienskappe | |
| pKa | |
|
Veiligheid | |
| Flitspunt | nie-brandbaar |
| LD50 | 2704 [mg/kg] (oraal; rot)[1] |
|
Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande. | |
Portaal  Chemie
| |
Palladium(II)chloried is 'n verbinding van chloor met palladium in sy +2 oksidasietoestand met formule PdCl2. Dis 'n sout van palladium met soutsuur.
Dit is higroskopies en vervloei as dit aan vogtige lug blootgestel word.[1]
Kristalstrukture[wysig | wysig bron]
Van palladium(II)chloried is vier polimorfe bekend.[5]
α-PdCl2[wysig | wysig bron]
α-PdCl2 kirstalliseer in 'n ortorombiese struktuur wat die argetipe van die C50-struktuur van die strukturbericht-klassifikasie is. Dit bestaan uit linte van vlak vierkantige PdCl4-eenhede wat rande deel.
Die fase is metastabiel by kamertemperatuur en gaan slegs stadig oor in die stabiele γ-fase. Die γ-fase gaan oor in α by 401 °C Teen 510 °C gaan dit oor in die δ-fase.[5]
β-PdCl2[wysig | wysig bron]
β-PdCl2 het 'n molkulêre struktuur wat bestaan uit heksamere Pd6Cl12 met 'n kubiese vorm. Die kubus se vlakke bestaan uit 'n PdCl4-eenheid met die palladiumatoom in die midde en die chlooratome op die midde van die rande.
Die molukule is analoog aan platinumchloried s'n.
γ-PdCl2[wysig | wysig bron]
Hierdie modifikasie is die laetemperatuurvorm.
δ-PdCl2[wysig | wysig bron]
Eienskappe[wysig | wysig bron]
Dit los goed in alkohol, soutsuur en oplossings van alkalimetaalchloriede op.[1]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 "Palladium(II) chloride". PubChem NIH.
- ↑ 2,0 2,1 "α–PdCl2 (C50) Structure: A2B_oP6_58_g_a". Aflow.
- ↑ 3,0 3,1 "β–PdCl2 Structure: A2B_hR18_148_2f_f". Aflow.
- ↑ 4,0 4,1 "γ–PdCl2 Structure: A2B_mP6_14_e_a". Aflow.
- ↑ 5,0 5,1 Jürgen Evers, Wolfgang Beck, Michael Göbel, Stefanie Jakob, Peter Mayer, Gilbert Oehlinger,Marianne Rotter en Thomas M. Klapötke (2010). "The Structures of δ-PdCl2 and γ-PdCl2: Phases with Negative ThermalExpansion in One Direction". Angewandte Chemie. 49: 5677–5682. doi:10.1002/anie.201000680.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)