Gaan na inhoud

Grafkelder van Nefertari

Koördinate: 25°43′40.3″N 32°35′33.4″O / 25.727861°N 32.592611°O / 25.727861; 32.592611
in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
(Aangestuur vanaf QV66)
QV66
Nefertari speel die bordspeletjie senet. Grafkelder van Nefertari Koördinate: 25°43′40.3″N 32°35′33.4″O / 25.727861°N 32.592611°O / 25.727861; 32.592611
Nefertari speel die bordspeletjie senet.
Grafkelder van Nefertari
Grafkelder van Nefertari is in Egypt
Grafkelder van Nefertari
Koördinate: 25°43′40.3″N 32°35′33.4″O / 25.727861°N 32.592611°O / 25.727861; 32.592611
Ligging Vallei van die Koninginne
Land Vlag van Egipte Egipte
Ontdek 1904
Uitgrawings deur Ernesto Schiaparelli
Versiering Boek van die Dooies
Uitleg Meestal reguit
← Vorige
QV65
Volgende →
QV67

QV66 is die grafkelder van Nefertari, 'n hoofvrou van Ramses II, in Egipte se Vallei van die Koninginne. Dit is in 1904 ontdek deur Ernesto Schiaparelli, die direkteur van die Egiptiese Museum in Turyn. Nefertari, wat "mooi metgesel" beteken, was Ramses II se gunstelingvrou. Hy het uit sy pad gegaan om dit duidelik te maak: Hy het na haar verwys as "die een vir wie die son skyn", hy het die Tempel van Hathor vir haar by Aboe Simbel laat bou en muurskilderings van haar laat skilder.

In die Vallei van die Koninginne het Nefertari se grafkelder eens die gemummifiseerde oorblyfsels en verteenwoordigende simboliese relieke van haar bevat, nes die meeste Egiptiese grafkelders van dié tyd. Nou is alles geplunder, buiten omtrent twee derdes van die muurskilderings van meer as 480 m2. Dit is al waaruit Nefertari se karakter afgelei kan word. Spesiale aandag is aan haar gesig geskenk om haar skoonheid te beklemtoon, veral die vorm van haar oë, die blos op haar wange en haar oogwenke. Sommige skilderye was vol lyne en die kleure rooi, blou, geel en groen wat duidelike aanduidings gee van haar reis deur die hiernamaals na die paradys.[1][2][3][4][5]

Uitleg en versierings[wysig | wysig bron]

'n Kaart van QV66 se uitleg.
Fragmente van die granietdeksel van Nefertari se sarkofaag. Museo Egizio, Turyn.

'n Trap wat uit die rots gekap is, gee toegang tot die voorkamer, wat versier is met skilderye geskoei op hoofstuk 17 van die Boek van die Dooies.[6] Die astronomiese plafon verteenwoordig die hemel en is donkerblou geverf, met talle goudkleurige, vyfpuntige sterre. Die oostemuur van die voorkamer word onderbreek deur 'n groot opening met weerskante voorstellings van Osiris links en Anoebis regs; dit lei weer na die sykamer, wat met offerandetonele versier is. Daar is ook skilderye van Nefertari wat voorgestel word aan die gode, wat haar verwelkom. Aan die noordemuur van die voorkamer is die trap wat aflei na die grafkamer.[6]

Dié is 'n groot, vierhoekige kamer van omtrent 90 m2. Dié astronomiese plafon word opgehou deur vier pilare wat heeltemal versier is. Die koningin se rooi granietsarkofagus het aanvanklik in die midel van dié vertrek gestaan.[6]

Nefertari bied voedsel aan die godin Isis.

Die grafkelder fokus hoofsaaklik op die koningin se lewe en dood. Op die muur vol skilderye word die koningin uitgebeeld waar sy die bordspeletjie senet speel. 'n Hele muur word daaraan afgestaan, wat wys hoe belangrik die speletjie was. Nefertari was dalk baie slim en kon op haar dag 'n skrywer gewees het. Dit kan afgelei word van 'n skildery in die grafkelder waar die koningin voor die god van skryf en geletterdheid, Thoth, te staan kom om haar titel van skriba op te eis. Nefertari het 'n elegante lewe op aarde gelei, en is ook 'n elegante lewe in die dood belowe. Hoofstuk 17 van die Boek van die Dooies, wat 'n voorspelling vir die koningin maak, is op die grafkelder geskryf. Dit moes Nefertari lei oor hoe om in 'n ba, 'n voël, te verander. Vir Nefertari om 'n voël in die hiernamaals te word, hou die belofte in van vryheid van beweging.

Aan kontemporêre standaarde gemeet, is die grootste waarde van die skilderye in die grafkelder dat hulle die bes bewaarde bron met die meeste besonderhede is oor die antieke Egiptenare se reis na die hiernamaals. Die grafkelder bevat verskeie uittreksels uit die Boek van die Dooies uit hoofstukke 148, 94, 146, 17 en 144. Dit vertel van al die seremonies en toetse wat plaasvind van die tyd van Nefertari se dood tot aan die einde van haar reis, wat op die deur van die grafkamer uitgebeeld word. Daarin word Nefertari herbore en verskyn sy aan die oostelike horison as 'n sonskyf, vir altyd verewig in 'n oorwinning oor die wêreld van donkerte.

Die besonderhede van die seremonies van die hiernamaal vertel ons baie oor die pligte en rolle van baie belangrike en minder belangrike gode tydens die 19de Dinastie van die Nuwe Ryk. Gode wat teen die mure genoem word, sluit in Isis, Osiris, Anoebis, Hathor, Neith, Serket, Ma'at, Wadjet, Nechbet, Ra, Nephthys, Chepri, Amoen en Horus.

Al wat van Nefertari self oorgebly het, is dele van die mummie se bene. Hulle is nou in 'n museum in Turyn.

Sluiting[wysig | wysig bron]

Die grafkelder is in 1950 vir die publiek gesluit weens verskeie probleme wat die skilderye bedreig het; hulle word beskou as die bes bewaarde uitbeeldings met die meeste besonderhede van enige Egiptiese begrafnisterrein. Die sluiting is genoodsaak deur groot dele waarvan die verf en pleisterlae van die muur agteruitgegaan het. Die afskilfering van verf is steeds ná die sluiting 'n probleem.[7] Die skilderye word op byna elke moontlike oppervlak van die grafkelder aangetref. Dit sluit die duisende sterre aan die plafon van die grafkamer in.

Ná die ontdekking van die grafkelder het wetenskaplikes gevind die gehalte van die verfwerk gaan baie agteruit weens waterskade, die groei van bakterieë, soutvorming en, meer onlangs, die humiditeit van besoekers se asems. In 1986 is 'n operasie begin om al die skilderye te herstel en meer as 3 000 jaar se stof en roet te verwyder. Die herstelwerk is in April 1992 voltooi.[8]

Daarna is die publiek se toegang streng beperk, tot net 150 besoekers op 'n slag.[3] In 2006 is die grafkelder weer vir besoekers beperk, buiten vir privaat toere van tot 20 mense wat 'n lisensie vir $3 000 koop. Dit word tot vandag gemonitor en is op 5 Maart 2024 weer gesluit vir dringende restourasiewerk.

Galery[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Fischer, D (1 Junie 1992). "Mummy Dearest". Time. No. 22. Besoek op 29 September 2015.
  2. Carroll, Colleen. "Clip And Save Art Notes". Arts & Activities. Besoek op 29 September 2015.
  3. 3,0 3,1 Shaw, Garry (Desember 2014). "Egypt reopens tomb as tourism falls". Art Newspaper. No. 263. Besoek op 29 September 2015.
  4. "The Tomb of Nefertari". BBC. Besoek op 1 Oktober 2015.
  5. Wilson-Yang, K.M.; Burns, George (November 1989). "The Stability of the Tomb of Nefertari 1904-1987". Studies in Conservation (4 uitg.). Maney Publishing. 34 (4): 153–155. JSTOR 1506283.
  6. 6,0 6,1 6,2 Alberto Siliotti, Kemet: temples, people, gods,1994
  7. Wilson-Yang, K. M.; Burns, George (1989). "The Stability of the Tomb of Nefertari 1904-1987". Studies in Conservation. 34 (4): 153–170. doi:10.2307/1506283. ISSN 0039-3630.
  8. Getty Conservation Institute (1984–1996). "Tomb of Nefertari project records". Institutional Archives, Research Library, Getty Research Institute. hdl:10020/cifaia30008. Besoek op 22 November 2020.

Skakels[wysig | wysig bron]