Schalk Willem Burger

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Schalk Willem Burger
Schalk Willem Burger
Schalk Willem Burger tydens die Tweede Vryheidsoorlog tussen 1899 en 1902

6de President van die Zuid-Afrikaansche Republiek
Ampstermyn
11 September 1900 – 31 Mei 1902
Voorafgegaan deur Paul Kruger
Opgevolg deur Edward VII (as koning van die Britse Transvaalkolonie)
Alfred Milner (as administrateur van Transvaal en die Oranjerivierkolonie)
Louis Botha (as eerste minister van Transvaalkolonie, vanaf selfregering in 1907)

Persoonlike besonderhede
Gebore (1852-09-06)6 September 1852
Lydenburg, Transvaal
Sterf 5 Desember 1918 (op 66)
Goedgedacht, Krugerspos, Transvaal
Eggenoot/-note Alida C De Villiers
Religie Nederduitse Gereformeerde Kerk

Militêre diens
Lojaliteit Vlag van Zuid-Afrikaansche Republiek Zuid-Afrikaansche Republiek
Voortrekkers
Rang Bevelvoerder
Eenheid Lydenburg-kommando
Oorloë/Veldslae Sekhukhune-veldtog (1876), Modderrivier (1899), Spioenkop (1900)

Schalk Willem Burger (6 September 18525 Desember 1918) was 'n Suid-Afrikaanse militêre leier, advokaat en politikus en was die waarnemende President van die Zuid-Afrikaansche Republiek (ZAR) van 1900 tot 1902, terwyl Paul Kruger in ballingskap in Europa was.[1]

Militêre diens[wysig | wysig bron]

Schalk Willem Burger

Hy het in 'n aantal veldslae diens gedoen, soos die Sekhukhune-oorlog van 1876, en later gedurende die Eerste Vryheidsoorlog (Eerste Boere-oorlog) van 1881, het hy as waarnemende Veldkornet gedien.

Hy is in 1885 as Kommandant van die Lydenburg Kommando's verkies. Met die uitbreek van die Tweede Vryheidsoorlog (Tweede Boere-oorlog) het hy as Kommandant-Generaal in 'n aantal veldslae gedien, insluitend die Slag van Spioenkop en die Slag van Modderrivier, op 30 Oktober 1899.

Politieke loopbaan[wysig | wysig bron]

Kabinet van Paul Kruger voor 1900:
Agter: A.D.W. Wolmarans, F.W. Reitz, S.W. Burger, J.H.M. Koch
Voor: Genl. Piet J. Joubert, Pres. Paul Kruger, Genl. Piet A. Cronje

As politikus is hy beskryf as "opgevoed en skerpsinnig" en dit is geskrywe dat hy Paul Kruger geëwenaar het in terme van die invloed wat hy oor sy medelandgenote uitgeoefen het.[2]

As gevolg van 'n siektetoestand, het hy na die Slag van Spioenkop van militêre diens onttrek en het hom weer ten volle op sy politieke loopbaan toegespits. Hy is in 1887 verkies tot die Volksraad, en het later as Voorsitter gedien.

Hy het onder President Paul Kruger as Adjunkpresident gedien, en het later vir Kruger opgevolg as Staatspresident, toe Kruger in ballingskap in Europa verkeer het.[3]

Gedurende die Krygsraad van Mei 1901, was hy 'n groot voorstander van die beëindiging van die oorlog, maar hy is sterk teëgestaan deur President Marthinus Theunis Steyn van die Republiek van die Oranje Vrystaat. Burger het gedien as President van die Zuid-Afrikaansche Republiek tot die Vrede van Vereeniging onderteken is, op 31 Mei 1902.

Hy het in 1918 op sy familieplaas te Goedgedacht, naby Krugerspos, op die ouderdom van 66 gesterf.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Nathan, Manfred (1937). The Voortrekkers of South Africa: From the Earliest Times to the Foundation of the Republics. Gordon and Gotch, ltd.
  2. http://www.angloboerwar.com/people/boers/boer_a_b.htm Geargiveer 13 Oktober 2007 op Wayback Machine Burger, Vice President Schalk.
  3. THE ANGLO-BOER WAR, 1899–1902, April 2001, Janet L. Seymour

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Voorafgegaan deur
Paul Kruger
Staatspresident van die Zuid-Afrikaansche Republiek (Waarnemend)
1900–1902
(tot en met die Verdrag van Vereeniging op 31 Mei 1902)
Opgevolg deur
Britse Ryk