Sem Dresden
Sem Dresden | |
|---|---|
_vo,_Bestanddeelnr_934-2598.jpg) Dresden (links) oorhandig die P.C. Hooft-prys 1987 aan Hugo Brandt Corstius | |
| Gebore | 5 Augustus 1914 |
| Sterf | 6 Mei 2002 |
| Nasionaliteit | Nederlands |
| Beroep | Hoogleraar |
Samuel (Sem) Dresden (5 Augustus 1914, Amsterdam – 6 Mei 2002, Leiden) was 'n Nederlandse literatuurwetenskaplike, romansier en essayis. Hy was 'n neef van die komponis Sem Dresden (1881-1957).
Biografie[wysig | wysig bron]
Nadat hy sy skoolloopbaan aan die Vossius Gimnasium in Amsterdam voltooi het, het Dresden die Gimnasium A-staatseksamen afgelê en filosofie en Frans in Amsterdam en Parys studeer. Dresden is in 1947 aangestel as professor van Franse letterkunde aan die Rijksuniversiteit Leiden. Hy was vanaf 1962 tot 1963 "rector magnificus" van dié instelling en vanaf 1975 tot 1981 het hy die leerstoel beklee vir algemene literêre studies. Dresden was ook vanaf 1978 tot 1981 die president van die Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen.
Benewens ongeveer 200 artikels, het Dresden ook baie boeke gepubliseer. "Vervolging, vernietiging, literatuur", wat oor die Jode se letterkundige verwerking van die Sjoa handel, is waarskynlik sy bekendste werk. Hy het verskeie literêre toekennings ontvang. Hy het self ook tientalle kere op die beoordelingspanele van literêre pryse gesit, waaronder die Martinus Nijhoff-prys.
Bibliografie (keur)[wysig | wysig bron]
- (1941) L'artiste et l'absolu. Paul Valéry et Marcel Proust (diss.)
- (1946) Existentie-philosophie en literatuurbeschouwing
- (1947) Moderne Franse romankunst
- (1949) Bezonken avonturen
- (1952) Critiek op de tweesprong
- (1952) Montaigne, de spelende wijsgeer
- (1954) Het probleem der literaire werkelijkheid
- (1956) De structuur van de biografie
- (1957) Marionettenspel met de dood (i.s.m. Simon Vestdijk)
- (1958) Over het lezen en het boek
- (1959) De literaire getuige
- (1963) Souvenir
- (1965) Wereld in woorden
- (1966) Humanistische wijsheidsidealen
- (1967) Het humanistische denken
- (1972) Rabelais - nuchtere dronkenschap
- (1978) Inleiding tot "Du côté de chez Swann" deur Marcel Proust
- (1980) Het einde
- (1980) Symbolisme
- (1983) Beeld van een verbannen intellectueel
- (1983) Bezig zijn met literatuur
- (1987) Wat is creativiteit?
- (1991) Vervolging, vernietiging, literatuur
- (1992) Michel de Montaigne
- (1995) Joodse waardigheid
- (1997) Het vreemde vermaak dat lezen heet
- (2002) Over de biografie (red. Leo van Maris en Herman Verhaar)
- (2005) Het beste van Dresden (red. Leo van Maris, Paul J. Smith en Evert van der Starre)
Onderskeidings[wysig | wysig bron]
- (1961) Dr. Wijnaendts Francken-prys vir De literaire getuige
- (1988) Jan Greshoff-prys vir Wat is creativiteit?
- (1992) Busken Huet-prys vir Vervolging, vernietiging, literatuur
- (2000) Joost van den Vondel-prys
- (2001) Jacobson-prys vir sy gehele oeuvre
- (2002) P.C. Hooft-prys vir sy gehele oeuvre
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Nederlandse Wikipedia vertaal. |
