Pieter Corneliszoon Hooft

Pieter Corneliszoon Hooft (16 Maart 1581, Amsterdam – 21 Mei 1647, Den Haag) - Ridder in die Orde van Sint Michael - was 'n Nederlandse historikus, digter en dramaturg van die Goue Eeu.

Lewe[wysig | wysig bron]

Pieter Corneliszoon Hooft, dikwels afgekort tot P.C. Hooft, is in Amsterdam gebore as die seun van die destydse burgemeester Cornelis Hooft. Hooft was ook die oom van Cornelis en Andries de Graeff.

In 1598 het hy sy vader hom ter voorbereiding vir sy loopbaan as handelaar na Frankryk en Italië gestuur, maar hy het meer belanggestel in kuns, en was baie beïndruk met die Italiaanse renaissance.^[1]

In 1609 is hy aangestel as balju van Muiden en die Gooiland. Hy het die Muiderkring, 'n literêre genootskap wie se bedrywighede vanuit sy eie woning (die Muiderslot. Die kasteel van Muiden) plaasgevind het en waar hy tydens sy aanstelling as balju van Muiden kon woon, gestig. Die lede daarvan het digters en dramaturge soos Constantijn Huygens, Maria Tesselschade, G.A. Bredero en Joost van den Vondel ingesluit, sowel as die Portugese sanger Francisca Duarte. Hooft, Bredero, en Vondel was ook die stigters van die Eerste Nederduytsche Akademie.

Werk[wysig | wysig bron]

Hooft was 'n produktiewe skrywer van toneelstukke, gedigte en letterkunde, maar van 1618 was hy, geinspireer deur die Romeinse geskiedkundige Tacitus, daarop ingestel om 'n geskiedenis van die Nederlande te skryf, getiteld Nederduytsche Historiën. Sy fokusarea was die Tagtigjarige Oorlog tussen Nederland en Spanje. Hy het probeer om so onbevooroordeeld as moontlik te wees, en hierin het hy met vlieënde vaandels geslaag.

As 'n digter is hy beïnvloed deur sy tydgenote van die Renaissance in Frankryk en Italië.

Toneelstukke[wysig | wysig bron]

Geeraerdt van Velsen ( 1613)
Achilles en Polyxena (1614)
Theseus en Ariane (1614)
Granida (1615)
Warenar (1616)
Baeto, oft oorsprong der Holanderen (1626)

Gedigte[wysig | wysig bron]

Emblemata amatoria: afbeeldingen van minne (1611)

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Nederduytsche Historiën (1642-1656)

Voorbeeld van sy digkuns[wysig | wysig bron]

Aen een nieuwgeboren jongen[wysig | wysig bron]

O jongen, versse vrucht, die wt het slaeprigh leven
In moeders schoot geleeft, door spooren van den tijdt,
Die niet in stille laet, tot ouders vreughde zijt,
In der zinnen gewoel, en't waeckend licht gedreven.
Nu heeft u de geboort aen't Luck overgegeven,
Dat school van wissel houdt; de droevighe verblijdt,
De blijde droevigh maeckt; verheft, en nedersmijt;
En tussen hoop en vrees, doet alle sielen sweven.
Op onversufte moed, de zegherijcke Godt
Geef u te schutten af, de pijlen daer het Lot,
In sijn verbolgenheidt u meede sal beschieten:
Oock haere gaeven, als 't u mildelijck bedenckt,
En rijckdoom, wellust, eer, wt volle vaeten schenckt,
Met danckbaere genoeght, voorsichtigh te genieten.

Hedendaagse erfenis[wysig | wysig bron]

In die Amsterdam verleen Pieter Corneliszoon Hooft sy naam aan P.C. Hooftstraat, die stad se hoofbestemming vir weeldeitems soos duur ontwerpersklere. Die suid-westelike einde van P. C. Hooftstraat hardloop in die stad se hoofpark (Vondelpark) in, wat benoem is vir sy vriend Joost van den Vondel (sien "Lewe" hierbo). In baie ander Nederlandse dorpe en stede bestaan daar ook strate wat na Hooft vernoem is; baie van hulle staan ook bekend as P. C. Hooftstraat of Pieter C. Hooftstraat.

In 1947, 300 jaar na P.C. Hooft se afsterwe, is die P.C. Hooft-prys ingestel deur die Nederlandse regering. 'n Onafhanklike stigting ken jaarliks die prys toe. Dit is aanvanklik vir spesifieke werke toegeken, maar in onlangse jare is dit toegeken gebaseer op die gehele oeuvre van 'n skrywer.