Solowjetski-eilande

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Solowjetski-eilande
Inheemse naam: Солове́цкие острова́, Соловки́
Kaart van die Witsee met die Solowjetski-eilande
Kaart van die Witsee met die Solowjetski-eilande
Geografie

Ligging Rusland, See van Ochotsk
Koördinate 65°05′N 35°53′O / 65.083°N 35.883°O / 65.083; 35.883Koördinate: 65°05′N 35°53′O / 65.083°N 35.883°O / 65.083; 35.883
Argipel Solowjetski-eilande
Totale eilande 6

Oppervlakte 313 vk km

Administrasie
Vlag van Rusland Rusland
Oblast Archangelsk

Demografie
Bevolking 968

Die Solowjetski-eilande (Russies: Солове́цкие острова́, Соловки́) is in die Onegabaai van die Witsee in Rusland geleë. Die eilande word van van Archangelsk geadministreer as die Solowjetski-distrik en kan bereik word deur die Solofki-lughawe. Dit beslaan ’n gebied van 347 km2 en het ’n bevolking van 968 (2002-sensus).

Geografie[wysig | wysig bron]

Die Solowjetski-klooster in 1915.

Die eilandgroep bestaan uit ses eilande wat saam bekend is as die Solofki:

  • Bolsjoi Solowjetski – 246 km².
  • Anzerski (Anzer) – 47 km².
  • Bolsjaja Moeksalma – 17 km².
  • Malaja Moeksalma – 0,57 km².
  • Bolsjoi Zajatski – 1,25 km².
  • Mali Zajatski – 1,02 km².

Die kus van die eilande is baie getand en bestaan uit graniet en gneis. Die eilande is heuwelagtig (die hoogste punt is 107 m) en die meeste is bedek met woude, waarvan party moerasagtig is. Daar is verskeie mere wat deur kanale verbind is.

Klooster[wysig | wysig bron]

Die Bombardement van die Solowjetski-klooster deur die Russiese Vloot tydens die Krimoorlog (afdruk, 1868).

Die eilande was histories die tuiste van die bekende Russies-Ortodokse Solowjetski-kloosterkompleks. Dit is in die eerste helfte van die 15de eeu gestig deur twee monnike van die Kirillo-Belozerski-klooster. Teen die einde van die 16de eeu was dit een van die grootste grondbesitters en invloedrykste godsdienssentrums in Rusland.

Die klooster en kerke is tydens die bewind van Iwan die Verskriklike in steen opgerig. Met die skeuring in die Russiese Kerk het die monnike gehou by die ou geloof en die tsaar se verteenwoordigers verban. Dit het gelei tot die agt jaar lange beleg van die fort deur tsaar Aleksei.

Arbeidskamp[wysig | wysig bron]

Ná die Russiese Rewolusie in 1917 het die eilande berug geraak as die terrein van die eerste Russiese strafkamp. Tot in 1921 is dit as 'n "aanhoudingskamp" geklassifiseer en in 1929 het dit ’n tronk geword. Tien jaar later, aan die vooraand van die Tweede Wêreldoorlog, is dit gesluit. Die Sowjet-regering het die strategiese belang van die eilande besef en teen die begin van die oorlog is 'n vlootbasis daar gevestig.

In 1974 het die eilande ’n historiese en argitektuurmuseum en ’n natuurlike reservaat van die Sowjetunie geword. In 1992 is hulle verklaar tot ’n Unesco-wêrelderfenisgebied.[1] Vandag is die Solowjetski-eilande ’n groot toeriste-attraksie in die noorde van Rusland. ’n Mens kan hulle óf per skip van die dorp Kem of per vliegtuig van Archangelsk af bereik.

Verwysings[wysig | wysig bron]

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia-artikel vertaal