Gaan na inhoud

Subsinchroniese wentelbaan

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

’n Subsinchroniese wentelbaan is ’n wentelbaan met ’n periode wat korter is as dié van ’n sinchroniese wentelbaan. ’n Sinchroniese wentelbaan het ’n wentelperiode wat ooreenstem met die rotasieperiode van die liggaam waarin die wentelbaan se massamiddelpunt lê.

’n Satelliet wat in ’n prograde subsinchroniese wentelbaan om die Aarde is, sal lyk of dit ooswaarts beweeg soos gesien van die Aarde se oppervlak af.[1]

Die meeste mane in die Sonnestelsel is in ’n supersinchroniese wentelbaan, met ’n langer periode as die planeet se rotasieperiode. Die Maan is in ’n supersinchroniese wentelbaan met die Aarde en wentel stadiger as die Aarde se rotasieperiode van 24 uur. Die binneste maan van Mars, Phobos, is in ’n subsinchroniese wentelbaan met ’n periode van net 0,32 dae.[2] Die buitenste maan, Deimos, is in ’n supersinchroniese wentelbaan.[2]

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Maral, Gérard; Michel Bousquet; Zhili Sun (2009). Satellite communications systems : systems, techniques and technology. Wiley. OCLC 701718866.
  2. 2,0 2,1 Lodders, Katharina; Fegley, Bruce (1998). The planetary scientist's companion. Oxford University Press US. pp. 190, 198. ISBN 0-19-511694-1.

Skakels

[wysig | wysig bron]