Telstar 1
 Die oorspronklike Telstar het 'n amper sferiese vorm gehad. | |||||
| COSPAR-ID | 1962-029A[1] | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| SATCAT-nr. | 340 | ||||
| Sendingstydsduur | 7 maande en 11 dae | ||||
| Ruimtetuigeienskappe | |||||
| Vervaardiger | Bell Labs | ||||
| Lanseermassa | 78 kg | ||||
| Begin van sending | |||||
| Lanseerdatum | 10 Julie 1962 | ||||
| Vuurpyl | Thor-Delta | ||||
| Lanseerplek | Kaap Canaveral LC-17B | ||||
| Omwentelingsparameters | |||||
| Verwysingstelsel | Geosentries | ||||
| Perigeenhoogte | 952 kilometer | ||||
| Apogeenhoogte | 5 933 kilometer | ||||
| Helling | 44.8° | ||||
| Periode | 2 ure 37 minute | ||||
| - | |||||
| |||||
Telstar | |||||
Telstar 1 is 'n uitgediende kommunikasiesatelliet wat op 10 Julie 1962 deur NASA gelanseer is. Die satelliet het die eerste lewendige uitsending van televisiebeelde tussen die Verenigde State van Amerika en Europa moontlik gemaak. Telstar 1 was egter net vir sewe maande aktief voor dit ophou werk het as gevolg van die Starfish Prime-kernontploffing op hoë-hoogte wat deur die VSA uitgevoer is. Alhoewel die satelliet in onbruik is, wentel dit nog steeds om die Aarde.
Geskiedenis[wysig | wysig bron]
Die gedagte om inligting via satelliete te versend was nie nuut nie. So vroeg as Oktober 1945 het die visioenêr Arthur C. Clarke 'n artikel hieroor in die spesialistydskrif Wireless World gepubliseer. Sy idee was om voordeel te trek uit die onmeetlikheid van die ruimte deur inligting te versend deur middel van 'n satellietstelsel. Gedurende die Koue Oorlog het die suksesvolle lansering van die eerste kunsmatige satelliet Spoetnik 1, deur die Sowjetunie, Amerika geskok en dit het hulle belangstelling in lugvaart en ruimtevaart vergroot. Kort hierna het die VSA met hulle eie pogings begin om kommunikasiesatelliete wat telefoon, radio en televisieseine moes hanteer, in wentelbane te plaas.[2]
In Desember 1958 het die VSA hulle eerste kommunikasiesatelliet, SCORE, suksesvol gelanseer. Die destydse Amerikaanse president, Dwight D. Eisenhower, het 'n kersboodskap aan die hele wêreld via die satelliet gestuur. Ongelukkig het SCORE net 'n paar maande in sy wentelbaan gebly omrede sy enorme oppervlakte en sy lae aardwentelbaan dit na net 500 omwentelinge terug na die aarde gedwing het as gevolg van sy aërodinamiese weerstand. SCORE het 'n groot passiewe reflektor gebruik wat seinsterkte baie verswak het en nie die sein versterk het voor dit terug na die Aarde gestuur is nie.
Lansering[wysig | wysig bron]
Telstar 1 is op 10 Julie 1962 vanaf die Kaap Canaveral- ruimtemagstasie, Florida bo-op 'n Deltavuurpyl gelanseer. Die satelliet was sferies en het 'n deursnit van 88 cm en massa van 77 kg gehad.
Werking[wysig | wysig bron]
'n Antenne van 53 meter, vervaardig deur AT&T Corporation en geïnstalleer te Andover, Maine, is gebruik vir die versendings tussen die VSA en Europa. Die antenne is in 1961 gebou en is deur Telstar 1 en later ook deur Relay 1 gebruik. Telstar 1 het normaal gefunksioneer vanaf lansering tot November 1962 toe die uitstraling van die Starfish Prime-kernontploffing die kommunikasiekanaal begin affekteer het, hierna het dit wisselvallig begin werk. Die satelliet is herhaaldelik aangeskakel om die probleem te probeer opklaar. Op 23 November 1962 het die beheerkanaal ophou op bevele reageer. Op 20 Desember is die satelliet suksesvol heraangeskakel en data was wisselvallig verkry tot 21 Februarie 1963 toe die sender gefaal het. Die satelliet se energie is deur 3 600 sonselle voorsien. Die satelliet het 'n aktiewe herhaler gebruik wat die sein met 'n faktor van 100 versterk het deur 'n loopgolfbuisversterker te gebruik. Dertien dae na die lansering het die eerste lewendige uitsending van 'n televisieprogram tussen die VSA en Europa plaasgevind.[3]
Uitsending[wysig | wysig bron]
Telstar 1 het sy eerste, en dit was nie-publieke televisiebeelde van 'n vlag buite die Andover Aardstasie, na Pleumeur-Bodou op 11 Julie 1962 gestuur.[4] Amper twee weke later, op 23 Julie om 15:00 Oos-Amerikaanse Tyd, het dit die eerste publieke lewendige televisieseine oor die Atlantiese Oseaan gedra.[5] Die uitsending is in Europa deur Eurovision vertoon en in Noord-Amerika deur NBC, CBS, ABC en die CBC gedoen.[5] Die eerste publieke uitsending het CBS se Walter Cronkite, NBC se Chet Huntley uit New York en die BBC se Richard Dimbleby in Brussel ingesluit. Die eerste beelde was die Vryheidstandbeeld in New York en die Eiffeltoring in Parys.[5] Die eerste uitsending sou 'n boodskap van president John F. Kennedy insluit, maar daar is oorgeskakel voor die president reg was en die ingenieurs het die gaping gevul met 'n kort segment van die bofbalwedstryd op televisie tussen die Philadelphia Phillies en die Chicago Cubs wat op die Wrigley Field-stadion gespeel is.[5][6] Wat uitgesaai is, was die tweede bofman, Tony Taylor van die Philadelphia Phillies, wat 'n bal wat geboul is deur Cal Koonce, na diepregs geslaan het wat toe deur die veldwerker George Altman gevang is om Taylor uit te kry. Daarna het die video oorgeskakel na Washington, D.C., toe na Kaap Canaveral, Florida, toe na die Seattle Wêrelduitstalling, toe na Quebec en laastens na Stratford, Ontario.[5] Gedurende die uitsending van pres. Kennedy het hy onder andere verwys na die waarde van die Amerikaanse dollar wat op daardie stadium 'n bron van kommer in Europa was. Kennedy het ontken dat hulle die dollar gaan devalueer wat onmiddelik die wêreldmarkte verstewig het. Walter Cronkite het later gesê: ons het almal iets gesien van die ware krag van die instrument wat ons bewerk het!"[5][7]
Daardie aand het die eerste telefoonoproep via satelliet plaasgevind toe die VSA se adjunk-president Lyndon B. Johnson met die voorsitter van AT&T, Frederick Kappel, gepraat het. Dit het ook faksimilee, data en beide lewendige en voorafopgeneemde televisieverkeer met sukses gedra. Dit sluit in die eerste lewendige versending van televisie vanaf Andover, Maine oor die oseaan tot by Goonhilly Downs, Engeland en Pleumeur-Bodou, Frankryk in.[8] Neem kennis: 'n eksperimentele passiewe satelliet (dit kon nie klank versterk nie), genaamd Echo 1 was twee jaar vroeër, in 1960, gebruik om kommunikasie oor die oseaan te reflekteer. In Augustus 1962 het Telstar 1 die eerste satelliet geword om die tyd tussen twee kontinente te sinchroniseer toe dit die tyd van die Verenigde Koninkryk en die Verenigde State tot 'n 1 mikrosekonde van mekaar gebring het. Die beste vorige pogings was 2 000 mikrosekondes.[9]
Telstar 1 het ook rekenaardata tussen twee IBM 1401-rekenaars gedra. Hierdie toets was op 25 Oktober 1962 uitgevoer: 'n toetsboodskap vanaf 'n rekenaar in Endicott, New York is na die aardstasie by Andover, Maine versend. Daarvandaan is die inligting na die aardstasie in Frankryk via Telstar 1 herlei waar dit deur die tweede IBM 1401-rekenaar in La Gaude gedekodeer is.[10]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ NASA, Goddard Space Flight Center. "Telstar 1". National Space Science Data Center Master Catalog. Besoek op 31 Mei 2018.
- ↑ Feldkeller, Klaus. "1962: Nasa lança ao espaço o primeiro satélite de comunicações" [1962: NASA launches the first communications satellite]. Deutsche Welle (in Portugees). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Augustus 2022. Besoek op 28 November 2023.
- ↑ Dalgleish, Don I. (30 Junie 1989). "1: The development of satellite communication". An Introduction to Satellite Communications (in Engels (VK)). Institution of Electrical Engineers. ISBN 978-0863411328. LCCN 89168323. OCLC 23238420. OL 2277460M. Besoek op 28 November 2023 – via Google Books.
- ↑ "IEEE History Center: First Transatlantic Transmission of a Television Signal via Satellite, 1962". IEEE History Center. 2002. Besoek op 23 Julie 2009.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Walter Cronkite. "Telstar". NPR. Besoek op 23 Julie 2009.
- ↑ "Philadelphia Phillies vs Chicago Cubs". Box Score. Baseball-Almanac.com. 23 Julie 1962. Besoek op 15 Julie 2012.
- ↑ Telstar, Kennedy, and World Gold & Currency Markets, YouTube
- ↑ (1962). Video: A Day in History. Telstar Brings World Closer, 1962/07/12 (1962). Universal Newsreel.
- ↑ "Significant Achievements in Space Communications and Navigation, 1958–1964" (PDF). NASA-SP-93. NASA. 1966. pp. 30–32. Besoek op 31 Oktober 2009.
- ↑ "IBM Archives: IBM and Telstar". www.ibm.com (in Engels). 23 Januarie 2003. Besoek op 26 Mei 2019.
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
- Telstar. N2yo.com
- Stamps and envelopes related to Telstar I Geargiveer 6 Mei 2022 op Wayback Machine. National Postal Museum