Gaan na inhoud

Tsesarewitsj

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die keiserlike standaard van die tsesarewitsj.
Die wapen.

Tsesarewitsj (Russies: цесаре́вич, IFA: tsɨsɐˈrʲevʲɪtɕ, meervoud: tsesarewitsji) was die titel van die regmatige of vermoedelike troonopvolger in die Russiese Keiserryk. Dit is óf voor die naam en patroniem geskryf óf het dit vervang. Dit is afgelei van "tsesar" (die ou Russiese woord vir "tsaar"), wat weer afgelei is van Caesar.

Gebruik

[wysig | wysig bron]

Die term word dikwels verwar met tsarewitsj, wat ’n ander betekenis het: Laasgenoemde was die titel van enige seun van ’n tsaar, insluitende seuns van nie-Russiese heersers, byvoorbeeld die khans van die Krim en Siberië en die afgesette heersers van Georgië.[1][2] Daar was feitlik altyd net een tsesarewitsj op ’n slag en die titel is slegs in Rusland gebruik.

Die titel is saam met die woord "opvolger" (naslednik) gebruik, met die formele vorm: "Sy Keiserlike Hoogheid die Opvolger-tsesarewitsj en Groothertog". Sy vrou is die tsesarewna genoem.[3]

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]

In 1721 het Pieter die Grote opgehou om "tsaar" as sy hooftitel te gebruik en die titel imperator (keiser) aangeneem. Toe het die titel tsarewitsj (en tsarewna, wat lewenslank deur tsaar Iwan V se dogters gebruik is), in onbruik verval.[1] Die keiser se dogters het hierna die titel tsesarewna gekry (Pieter het in dié stadium geen oorlewende seuns gehad nie). In 1762 het Pieter III, nadat hy tsaar geword het, die nuwe titel tsesarewitsj aan sy enigste seun, die toekomstige keiser Paul, gegee – Paul was die eerste van nege Romanof-erfgename wat dié titel gehad het.[1] Paul was egter nie in dié stadium sy pa se aangewese opvolger nie, en ook nie dié van sy ma, Katharina II, wat Pieter se bewind oorgeneem het nie

Daar is meer dikwels na Paul verwys as groothertog, of grootprins, sy ander titel. Dit was ’n ouer titel as tsesarewitsj en ’n oorblyfsel uit die dae van die vorige heersershuis, die Rjoerik-dinastie, voordat die heersers van Moskowië die titel tsaar aangeneem het. Toe Paul die troon bestyg, het hy die titel tsesarewitsj dadelik aan sy seun, die toekomstige Aleksander I, toegeken en die titel is in 1797 regtens erken as die amptelike titel van ’n Russiese troonopvolger.[1] Aleksander I het nie kinders gehad nie en die titel het toe gegaan aan sy broer, groothertog Konstantyn Pawlowitsj; hy het vreemd genoeg die titel behou selfs nadat hy in 1825 afstand van die troon gedoen het ten gunste van hul jonger broer, Nikolaas I.[1]

Daarna het die titel gegaan aan elke keiser se oudste seun tot in 1894, toe Nikolaas II die titel aan sy broer groothertog Georgi Aleksandrowitsj gegee het op voorwaarde dat sy reg op die titel sal verval wanneer Nikolaas ’n seun kry. Ná Georgi se dood in 1899 het Nikolaas nie die titel aan sy oudste oorlewende broer, groothertog Michail Aleksandrowitsj, gegee nie, hoewel Nikolaas se enigste seun eers vyf jaar later gebore is. Dié seun, Aleksei Nikolajewitsj (1904-1918), was Rusland se laaste tsesarewitsj.

Tsesarewitsji van Rusland

[wysig | wysig bron]
Foto Naam Erfgenaam van Gebore Tsesarewitsj van . . . tot Tsesarewna
Tsesarewitsj Paul
Petrowitsj
later keiser Paul  Kroon
Pieter III 1 Oktober 1754 5 Januarie 1762 6 November 1796
word keiser
Prinses Wilhelmina Louisa van Hesse-Darmstadt
Katharina II Prinses Sophie Dorothea van Württemberg
Tsesarewitsj Aleksander Pawlowitsj
later Aleksander I  Kroon
Paul 23 Desember 1777 17 November 1796 24 Maart 1801
word keiser
Prinses Louise van Baden
Tsesarewitsj Konstantyn Pawlowitsj 27 April 1779 24 Maart 1801 27 Junie 1831
oorlede
Prinses Juliane van Sakse-Koburg-Saalfeld
Tsesarewitsj Aleksander Nikolajewitsj
later Aleksander II  Kroon
Nikolaas I 29 April 1818 1 Desember 1825 2 Maart 1855
word keiser
Prinses Marie van Hesse
Tsesarewitsj Nikolaas Aleksandrowitsj Aleksander II 20 September 1843 2 Maart 1855 24 April 1865
oorlede
Tsesarewitsj Aleksander Aleksandrowitsj
later Aleksander III  Kroon
10 Maart 1845 24 April 1865 13 Maart 1881
word keiser
Prinses Dagmar van Denemarke
Tsesarewitsj Nikolaas Aleksandrowitsj
later Nikolaas II  Kroon
Aleksander III 18 Mei 1868 13 Maart 1881 1 November 1894
word keiser
Tsesarewitsj Georgi Aleksandrowitsj Nikolaas II 9 Mei 1871 1 November 1894 9 Augustus 1899
oorlede
Tsesarewitsj Aleksei Nikolajewitsj 12 Augustus 1904 15 Maart 1917
monargie afgeskaf

Ná die monargie

[wysig | wysig bron]

Nadat groothertog Kirill Wladimirowitsj van Rusland in 1924 in bannelingskap op die troon aanspraak gemaak het, het hy die titel tsesarewitsj aan sy seun, groothertog Wladimir Kirillowitsj, gegee.[1] Sedert 1997 maak dié se kleinseun, Georgi Michailowitsj aanspraak op die titel nadat sy ma, groothertogin Maria Wladimirowna, dit aan hom gegee het in haar hoedanigheid as aanspraakmaker op die troon.[1] Hy word egter meestal as "groothertog" aangespreek.

Tot aan die einde van die keiserryk se bestaan het die meeste mense in Rusland en oorsee steeds na die Russiese keiser as "tsaar" verwys wanneer hulle geskryf of gepraat het. Dit was moontlik die rede dat die troonopvolger meer dikwels "tsarewitsj" genoem is as die korrekte "tsesarewitsj", veral in minder ingeligte kringe.

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Macedonsky, Dimitry (Junie 2005). "Hail, Son of Caesar! A Titular History of Romanov Scions". European Royal History Journal. Arturo E. Beeche. 8.3 (XLV): 19–27.
  2. Burke's Royal Families of the World II. Burke's Peerage Ltd. 1980. p. 65. ISBN 0-85011-029-7.
  3. "Cesarevich". LoveToKnow Free Online Encyclopedia (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Mei 2020. Besoek op 26 Oktober 2006.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]