Groothertog Nikolaas Aleksandrowitsj van Rusland

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Hierdie naam is volgens die Oos-Slawiese gebruik; die patroniem is Aleksandrowitsj en die van is Romanof.

Nikolaas Aleksandrowitsj
Groothertog

Huis Romanof
Vader Aleksander II van Rusland
Moeder Prinses Marie van Hesse-Darmstadt
Gebore 20 September [O.S. 8 September] 1843,
Tsarskoje Selo, Russiese Ryk
Oorlede 24 April [O.S. 12 April] 1865,
Nice, Frankryk

Groothertog Nikolaas Aleksandrowitsj (Russies: Николай Александрович; 20 September [O.S. 8 September] 1843 – 24 April [O.S. 12 April] 1865) was van 2 Maart 1855 tot met sy dood in 1865 die tsesarewitsj (troonopvolger) en ’n groothertog van Rusland.

Vroeë lewe[wysig | wysig bron]

Tsesarewitsj Nikolaas en prinses Dagmar van Denemarke se verlowingsfoto, 1864.

Die oudste seun van Nikolaas I van Rusland se seun Aleksander en sy vrou, prinses Marie van Hesse-Darmstadt, is op Tsarskoje Selo gebore en "Niksa" genoem. Sy oupa aan vaderskant is in 1855 oorlede en sy pa het keiser Alexander II geword.

Verlowing[wysig | wysig bron]

In die somer van 1864 het Nikolaas verloof geraak aan prinses Dagmar van Denemarke, die tweede oudste dogter van koning Christiaan IX en ’n jonger suster van Alexandra, die Prinses van Wallis, die vrou van die Britse troonopvolger.

Dood[wysig | wysig bron]

Tot in 1865 is geglo Nikolaas het ’n sterk gestel, maar vroeg in dié jaar het hy op ’n toer deur Suid-Europa ’n siekte opgedoen wat aanvanklik verkeerdelik as rumatiek gediagnoseer is. Hy het gekla van ’n seer rug en stywe nek, asook ’n sensitiwiteit vir lig en ’n geraas. Hy het nie gedink dit is ernstig nie en het sy toer deur Italië voortgesit.

Sy gesondheid het vinnig agteruitgegaan en hy is na Suid-Frankryk gestuur, maar hy het nie verbeter nie. Daar is eindelik vasgestel hy ly aan serebro-spinale meningitis, wat hy dalk as kind opgedoen het nadat hy in ’n stoeigeveg neergegooi is.[1] In die lente van 1865 het hy verder agteruitgegaan en op 24 April 1865 is hy in Nice, Frankryk, oorlede.

Nikolaas het op sy sterfbed vermoedelik die wens uitgespreek dat sy verloofde met sy jonger broer en opvolger, tsesarewitsj Aleksander, trou; in 1866 is die twee in die huwelik bevestig.[2] Aleksander het later Aleksander III van Rusland geword.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. F.R. Graham (1883). Life of Alexander II: Emperor of All the Russias. Londen. p. 180.{{cite book}}: AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link)
  2. "Med Guds Nåde WI Alexander II". Finlands Allmänna Tidning (in Sweeds). Helsinki: Groothertogdom van Finland (104): 1. 6 Mei 1865. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Julie 2011. Besoek op 10 Februarie 2009.

Bronne[wysig | wysig bron]