Vitamien E
Jump to navigation
Jump to search
| Vitamien E | |
|---|---|
|
Vitamien E verwys na 'n groep van agt komplekse vetoplosbare vitamiene, onder andere die tokoferole en tokotrinole. [1] Uit die baie verskillende vorms van vitamien E, is gamma-tokoferol die mees algemene in 'n Westerse dieet.[2]
Vitamien E het vele biologiese funksies in die liggaam, dié as antioksidant die belangrikste en bekendste een.[3] Ander funksies sluit in ensiemaktiwiteit, uitdrukking van gene, en neurologiese funksies. Daar word vermoed dat die belangrikste funksie van vitamien E is as selboodskapper en nie soseer as antioksidant nie.[4][5]
Bronne van vitamien E in 'n dieet[wysig | wysig bron]
Voedsel wat baie vitamien E bevat mg/100 g koringkiemolie 150 sonneblomolie 140 saffloerolie 34 neute soos haselneute 26 neute soos amandels 15 palmolie[6] 15 spinasie 2.1 raap 1.9 beetblare 1.8 koolblare 0.88 tot 2.3 avokado's 2.1 aspersies 1.1 tot 1.5 kiwivrug (groen) 1.5 broccoli 0.78 tot 1.5 mango's 0.9 pampoen 0.8 patats 0.26 tot 0.94 tamaties 0.55 skerpioenvis 0.44 papajas 0.3
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Brigelius-Flohe, B; Traber (1999). “Vitamin E: function and metabolism”. FASEB J. 13 (10): 1145–1155.
- ↑ Traber, MG (1998). “The biological activity of vitamin E”. The Linus Pauling Institute. URL besoek op 6 Maart 2011.
- ↑ Bell (1987). “History of vitamin E in infant nutrition”. American Journal of Clinical Nutrition 46 (1 Suppl): 183–186.
- ↑ Azzi (2007). “Molecular mechanism of alpha-tocopherol action”. Free radical biology & medicine 43 (1): 16–21. doi:10.1016/j.freeradbiomed.2007.03.013.
- ↑ Zingg (2004). “Non-antioxidant activities of vitamin E”. Current medicinal chemistry 11 (9): 1113–33. doi:10.2174/0929867043365332.
- ↑ “Wolfram Alpha”. [1].
