Vliegboot

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n De Havilland Canada DHC-3 Otter-vliegboot.
Die PBY Catalina land tydens die Tweede Wêreldoorlog op NAS Jacksonville.
Lake Hood Seaplane Base in Anchorage, Alaska is die wêreld se grootste vliegboot-lughawe. Op besige somerdae land en vertrek hier sowat 600 vliegbote

'n Vliegboot is 'n vliegtuig wat ontwerp is om op water te dryf, vanaf die water op te styg en daarop te land. Vliegbote wat van beide die water en land (vanaf 'n vliegveld) kan opstyg, word 'n amfibiese vliegtuig genoem.

Die voordeel van 'n vliegboot is dat dit op bykans enige watervlak kan land. Dit is nie soos gewone vliegtuie tot 'n vaste lughawe met 'n loopbaan beperk nie. Omdat die weerstand van die water hoog is, het 'n vliegboot 'n kragtige enjin nodig om genoeg spoed op te bou om te kan opstyg.

Daar is twee soorte vliegbote wat volgens die metode waarop hulle dryf onderskei word. Sommige vliegbote het drywers waar normale vliegtuie wiele het, ander land weer op die romp (wat dan as 'n skeepsromp dien). Laasgenoemde tipe is gewoonlik groter en het 'n groter dravermoë.

Die grootste vliegboot ooit, die Spruce Goose, het op 2 November 1947 vanaf Long Beach in Kalifornië op sy nooiensvlug opgestyg. Die vlieënier was Howard Hughes.

Sedert die Tweede Wêreldoorlog het die gebruik van vliegbote geleidelik afgeneem, deels as gevolg van die belegging wat tydens die oorlog in lughawens gemaak is. In die 21ste eeu word vliegbote nog vir bepaalde gebruike aangewend, soos vir brandbestryding, lugvervoer rondom eilande, en toegang tot onderontwikkelde of onbereikbare gebiede, waarvan sommige oor varswatermere beskik.

Verwysings[wysig | wysig bron]