Vroegdinastiese Tydperk van Mesopotamië

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
’n Kaart van Mesopotamië tydens die Vroegdinastiese Tydperk.
’n Man wat ’n boks dra, moontlik met offerandes. Metaalwerk, omstreeks 2900-2600 v.C., Sumer. Metropolitaanse Kunsmuseum.[1]

Die Vroegdinastiese Tydperk van Mesopotamië (Engelse afkorting: ED) is ’n argeologiese beskawing in Mesopotamië (hedendaagse Irak), wat geduur het van omstreeks 2900-2350 v.C. en voorafgegaan is deur die Uruk- en die Jemdet Nasr-tydperk. Die ontwikkeling van skryfstelsels en die stigting van die eerste stede en state was belangrike gebeure. Die tydperk self is gekenmerk deur die bestaan van talle stadstate: klein state met ’n relatief eenvoudige struktuur wat mettertyd ontwikkel en gevestig geraak het. Dié ontwikkeling het eindelik gelei tot die vereniging van ’n groot deel van Mesopotamië onder die heerskappy van Sargon, die eerste koning van die Akkadiese Ryk.

Ondanks hulle politieke fragmentasie het die stadstate van dié tyd ’n relatief homogene materiaalkultuur gedeel. Sumeriese stede soos Uruk, Ur, Lagasj, Umma en Nippur in Laer Mesopotamië was baie magtig en invloedryk. In die noorde en weste was stadstate soos Kisj, Mari, Nagar en Ebla.

Die bestudering van Sentraal- en Laer Mesopotamië het lank voorkeur geniet bo naburige streke. Argeologiese uitgrawings op terreine in dié en ander streke vind sedert die 19de eeu plaas. Daartydens is tekste in wigskrif en baie ander belangrike artefakte ontdek. Die gevolg was dat dié streek bekender was as naburige gebiede.

Uitgrawings by Ebla en gepubliseerde argiewe van dié stad het dié perspektief verander deur meer lig te werp op naburige streke soos Bo-Mesopotamië, Wes-Sirië en Suidwes-Iran. Hierdie inligting het getoon Laer Mesopotamië het baie sosiaal-kulturele ontwikkelings met sy bure gedeel en dat die hele antieke Nabye Ooste betrokke was by ’n uitruilingsnetwerk van goedere en idees.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Art of the First Cities: The Third Millennium B.C. from the Mediterranean to the Indus (in Engels). Metropolitan Museum of Art. 2003. p. 79. ISBN 978-1-58839-043-1.

Skakels[wysig | wysig bron]