Weerwolf
’n Weerwolf is ’n mitologiese figuur wat veral in Europese volksverhale voorkom. Dit is ’n wese wat snags in ’n wolf verander en mense en diere verslind. Die gedaantewisseling is in sommige verhale vrywillig, en in ander teen die betrokkene se wil. Die weerwolf is die onderwerp van talle rilverhale en -rolprente.
Die geloof in weerwolwe kom oor die hele wêreld voor en nes met die vampier is die hedendaagse beeld grotendeels deur die vermaakbedryf geskep. In die meeste gevalle is weerwolwe in hul wolfgedaante woeste monsters wat diere, mense of lyke verskeur voordat hulle na hul menslike vorm terugkeer. Die transformasie van mens tot wolf vind in die meeste verhale plaas met volmaan, hoewel dit kan verskil. Hulle het gewoonlik bomenslike krag en sterk ontwikkelde sintuie. Daar word geglo weerwolwe verander ná hul dood in vampiere.
Geskiedenis[wysig | wysig bron]
Die woord "weerwolf" stam van die Oergermaanse *wera-wulfa. Wera beteken "man" en wulfa "wolf", dus beteken weerwolf "man-wolf".[1]
Een van die oudste bekende verhale is dié van Lykaon in die Griekse mitologie. Hy sou deur Zeus in ’n wolf verander gewees het nadat hy ’n maaltyd van mensvleis aan dié god voorgesit het. Plinius die ouere vertel[2] die verhaal van ’n man uit die familie van Antaeus wat na ’n meer in Arkadië gebring is, sy klere aan ’n boom gehang en oor die meer geswem het. Hy het in ’n wolf verander en nege jaar lank in dié gedaante rondgeswerf. As hy in dié tyd geen mens aangeval het nie, mag hy teruggeswem en weer sy mensegedaante aangeneem het.
Herodotus (IV, 105) vertel dat die Neuri, ’n stam uit Oos-Europa, jaarliks vir ’n paar dae in wolwe verander het en ook Vergilius (Eclogues, viii. 98) is vertroud met die transformasie van mens tot wolf.
Veral Frankryk het in die 16de eeu gebuk gegaan onder ’n "besmetting" van weerwolwe, soos die groot getal regsake getuig oor mense wat daarvan verdink is dat hulle weerwolwe was. In sommige gevalle is bewys gelewer van moord en kannibalisme, maar nie van ’n verbintenis met wolwe nie. In ander gevalle was daar bewys van die bestaan van ’n wolf sonder dat dit met die beskuldigde in verband gebring kon word. ’n Onverklaarbare verskynsel in al dié sake was die bereidwilligheid van die beskuldigdes om nie net te beken nie, maar ook besonderhede te verskaf oor die gedaantewisseling self.
In Pruise, Lyfland en Litoue het weerwolwe – volgens die biskoppe Claus Magnus en Majolus – in die 16de eeu baie meer skade aangerig as gewone, natuurlike wolwe. In Engeland, waar "hekse" nog aan die begin van die 17de eeu vervolg is tydens die bewind van Jakobus I, was die wolf al lank uitgesterf. Daarom kon die monarg self verklaar dat ’n weerwolf iemand was wat aan ’n waanbeeld gely het.[3] Daar is egter wel geglo hekse of towenaars kon hulself in onder meer hase en katte verander.
Weerwolwe in rolprente en ander media[wysig | wysig bron]
Die hedendaagse beeld wat mense van weerwolwe het, is grootliks deur rolprente en onlangse verhale bepaal. Dié het verskeie eienskappe aan die weerwolf toegevoeg wat nie met die klassieke volksgeloof strook nie. Veral die prent The Wolf Man (1941) het baie daartoe bygedra. Weerwolwe word in flieks gebruik as die simbolisering van die dierlike in die mens, en dit maak dit ’n gewilde onderwerp.
Van die bekendste elemente wat deur die rolprentbedryf aan die weerwolf toegevoeg is, is:
- Die idee dat die oorgang van mens na wolf nie vrywillig sou plaasvind nie, maar op vasgestelde tye (veral tydens volmaan). In die oorspronklike verhale kon ’n mens elke nag in ’n weerwolf verander, hoewel die kragte tydens volmaan sterker was.
- Dat weerwolwe nie bestand is teen silwer nie. Hulle kan dus net met ’n silwerwapen (of silwerkoeël) doodgemaak word. Gewone wapens het geen trefkrag nie.
- Dat mense wat deur weerwolwe gebyt is en oorleef het, self in ’n weerwolf verander.
Weerwolfswaansin as ’n mediese toestand[wysig | wysig bron]
Sommige moderne navorsers het probeer om die verslae van weerwolfgedrag aan die hand van erkende mediese toestande te verklaar. Dr. Lee Illis van Guy's Hospital in Londen het in 1963 in die verslag On Porphyria and the Aetiology of Werewolves geskryf die historiese weergawes van weerwolwe kon verwys het na die slagoffers van oorgeërfde porfirie. Hy het verduidelik hoe die simptome van ligsensitiwiteit, rooierige tande en psigose gronde kon gewees het vir die beskuldiging dat ’n lyer ’n weerwolf is.[4] Ian Woodward stem egter nie saam nie en wys daarop dat mitologiese weerwolwe uitgebeeld is as ware wolwe en dat hul menslike vorm selde ooreengestem het met die voorkoms van porfirielyers.[5]
Ander het gereken historiese weerwolwe kon lyers gewees het aan hipertrigose, ’n oorerflike toestand wat ’n oormaat haargroei tot gevolg het. Woodward het egter die moontlikheid verwerp omdat dié siekte so seldsaam is terwyl weerwolfgevalle algemeen in die Middeleeuse Europa was.[5] Ook lyers aan Drownsindroom is al genoem as die bron van verhale oor weerwolwe.[6]
Woodward het hondsdolheid voorgestel as die bron en gereken daar is ’n groot ooreenkoms tussen die simptome van dié siekte en sommige van die legendes. Hy het gefokus op die idee dat ’n mens in ’n weerwolf kan verander as jy deur een gebyt is, wat dui op ’n aansteeklike siekte soos hondsdolheid.[5] Die idee dat weerwolfswaansin op dié manier oorgedra kan word, is egter nie deel van die oorspronklike mites nie en het eers in onlangse tye kop uitgesteek.
Weerwolfswaansin kan ook beskou word as ’n delusie, soos die geval was met die vrou wat gesê het sy word tydens toevalle van akute psigose vier verskillende soorte diere.[7]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ http://www.etymologie.nl/
- ↑ Hist. Nat. viii. 22
- ↑ James I: Demonologie, lib. iii.
- ↑ Illis, L (Januarie 1964). "On Porphyria and the Ætiology of Werwolves". Proc R Soc Med. 57 (1): 23–6. PMC 1897308. PMID 14114172.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Woodward, Ian (1979). The Werewolf Delusion. Paddington Press. ISBN 0-448-23170-0.
- ↑ Lopez, Barry (1978). Of Wolves and Men. New York: Scribner Classics. ISBN 0-7432-4936-4. OCLC 54857556.
- ↑ Dening T R & West A (1989) Multiple serial lycanthropy. Psychopathology 22: 344-347
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Weerwolf.
Wikiwoordeboek het 'n inskrywing vir weerwolf.
Hierdie artikel is vertaal uit die Nederlandse en die Engelse Wikipedia