Édouard Herriot

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Édouard Herriot

Édouard Herriot (5 Julie 187226 Maart 1957) was 'n Franse politikus en staatsman, lid van die Radikale Party en 'n sentrale figuur in die Franse Derde Republiek.

Hy was drie keer premier van Frankryk.

Herriot is in 1942 gearresteer weens sy teenkanting teen die regeringsregime gevestig deur Philippe Pétain, en in 1944 is hy aan die Duitse owerhede oorhandig. Hy was 'n gevangene in Potsdam, maar is op 22 April 1945 deur die Rooi Leër vrygelaat. Kort daarna was hy 'n getuie in die verhoor van Pétain. In 1946 was hy 'n radikaal-sosialistiese adjunk en tussen 1947 en 1954 was hy president van die Franse Nasionale Vergadering.

Hy was 'n groot aanhanger van politieke en ekonomiese betrekkinge met die Verenigde Koninkryk en verdediger van die Volkebond.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]