Adolf Loos

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie



Adolf Loos

Oostenrykse argitek


Skool

Moderne Internasionale Argitektuur


Beduidende projekte


Loos-huis in Wene

Villa Müller in Praag


Adolf Loos (* 10 Desember 1870 in Brno, Oostenryk-Hongarye; † 23 Augustus 1933 in Kalksburg, Oostenryk) was 'n Oostenrykse argitek en invloedryke teoretikus van moderne boukuns. In sy essay Ornament und Verbrechen ("Ornament en misdaad", 1908) het hy 'n sterk pleidooi gelewer vir gladde en ongekunstelde oppervlakke - in teenstelling met die uitbundige versierings van Fin de siècle-boukuns en die meer moderne estetiese beginsels van die Wiener Secession. Met sy omvattende werk, waarin hy 'n teoretiese grondslag lê vir moderne argitektuur en ontwerp, maar ook kritiek daarop lewer, het hy een van die baanbrekers van modernisme asook een van die wegbereiders van funksionalisme geword.

Dikwas was Loos sy tyd vooruit. Toe hy 'n sakegebou in Wene, waarna as "Loos-huis" verwys is, in Julie 1910 van die eerste tot die vierde verdieping van 'n gladde witgeverfde fasade sonder enige muurafwerkings of ander versierings voorsien het, was die Weense publiek - net soos keiser Frans Josef wie se Hofburg-paleis net teenoor die projek geleë was - só geskok dat die owerheid die boubedrywighede voorlopig laat stopsit het. Eers nadat Loos in 1912 ingestem het om die vensters van die gebou met bronsblomkaste te versier, kon die bouwerk hervat word.[1]

Loos se privaat lewe was ewe onstuimig. Sy drie huwelike is almal deur egskeiding ontbind. Nie alleen was sy algemene gesondheidstoestand swak nie, hy is ook verder belemmer deur 'n oorgeërfde gehoorgebrek. Adolf Loos is op 23 Augustus 1933 in Kalksburg naby Wene oorlede.

Verwysings[wysig | wysig bron]