Bariumperoksied

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eienskappe

Algemeen

Naam Bariumperoksied 
IUSTC-naam Bariumperoksied
Struktuurformule van
Struktuurformule van
Chemiese formule BaO2
Molêre massa 169,33 [g/mol][1]
CAS-nommer 1304-29-6[1]  
Voorkoms gryswit vastestof[1]  
Reuk reukloos[1]
Fasegedrag  
Selkonstantes a=538,4(1,0)pm; c=684,2(5)pm[2]  
Ruimtegroep F4/mmm (I4/mmm) [2][3] 
Nommer 139  
Strukturbericht C11ₐ
Smeltpunt 450 °C [1]
Kookpunt 800 °C (ontbind)[1]
Digtheid 4,96 g/cm3[1]
Oplosbaarheid onoplosbaar in water (910 mg/L @20 °C[1]

Suur-basis eienskappe

pKa

Veiligheid

Flitspunt nie-brandbaar[1] 
LD50 50 [mg/kg] (muis; oraal) [1]

Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande.

 
Portaal Chemie

Bariumperoksied is 'n verbinding van barium met suurstof in sy -1 oksidasietoestand. Die formule is BaO2

Kristalstruktuur[wysig | wysig bron]

Bariumperoksied kristalliseer in 'n tetragonale struktuur. Die suurstofatome vorm pare wat as [O2]2--ione beskou kan word. Hulle lê ewewydig aan die c-as. Die O-O-afstand is 149(4) pm, wat vergelykbaar is met hierdie afstand in waterstofperoskied (149(2) pm). Die bariumioon word omring deur ses peroksiedione. Twee polêres is eind-aan, vier aan die ewenaar sywaarts. Dit gee die bariumioon tien buuratome. [2] Dit is die C11a-struktuur van die strukturbericht-klassifikasie.

Chemiese eienskappe[wysig | wysig bron]

Die oktahidraat van bariumperoksied (BaO2·8H2O) kan verkry word deur 'n oplossing van 3% waterstofperoksied aan 'n oplossing van bariumhidroksied by te voeg.[2]

Die neerslag kan eers oor silikagel teen 60 °C gedroog word en dan teen 100 °C oor P2O5. Kalsinasie onder 'n suurstofatmosfeer teen 550-600 °C lewer 'n goed gekristalliseerde poeier.

Gebruike[wysig | wysig bron]

Dit is die mees algemene anorganiese peroksied.[4]

Dit word gebruik:

  • as vuurtegniese onderlaagmengsels in fakkels en vuurwerke[5], as oksideermiddel wat 'n groen kleur gee by ontsteking. [4]
  • as 'n oksideermiddel in ammunisie[5] (spoorsnyer)[4]
  • as 'n bleikmiddel vir dierlike stowwe, plantvesels en strooi[4]
  • om glas te ontkleur en tekstiele te kleur.[5]
  • om suurstof en waterstofperoksied te vervaardig[5]
  • as oksideermiddel in organiese sintese[5]
  • kruiskoppelingsversneller vir spesiale harse.[4]
  • gekombineer met aluminium in die sweisbedryf [5]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 "Barium Peroxide (compound)". PubChem NIH.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 S.C. Abrahams; J. Kalnajs (1954). "The crystal structure of barium peroxide". Acta Cryst. 7: 838.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  3. "Aragonite". Aflow.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 "Barium peroxide". Isaltis.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 "barium peroxide". the good scents company.