Beringstraat
| Beringstraat | |
|---|---|
 ’n Nasa-Satellietfoto van die Beringstraat met die Diomedes-eilande in die middel | |
 Seekaart van die Beringstraat | |
| Koördinate: | 66°N 169°W / 66°N 169°W |
| Ligging: | Siberië (Rusland), Alaska (Verenigde State) |
| Soort: | Seestraat tussen die Arktiese en Stille Oseaan |
| Breedte: | 83 km (52 myl) |
| Eiland/e: | Diomedes-eilande |
Die Beringstraat (Engels: Bering Strait, Russies: Берингов пролив, Beringof prolif) is 'n smal strook water tussen Asië en Noord-Amerika.[1] Dit vorm 'n seestraat tussen Kaap Dezjnowa, die mees oostelike punt van Asië (Siberië), en Kaap Prins van Wallis, die mees westelike punt van die Amerikas (Alaska), omtrent 82 km wyd, met 'n diepte van 30–50 m. Die seestraat verbind die Tsjoektsjensee (deel van die Arktiese Oseaan) in die noorde met die Beringsee (deel van die Stille Oseaan) in die suide. Dit is vernoem na Vitus Bering, 'n Russiese ontdekkingsreisiger van Deense afkoms wat in 1728 deur die straat gevaar het.
Die Diomede-eilande lê direk in die middel van die Beringseestraat.
Voorstelle is al gemaak vir die bou van 'n brug oor die Beringstraat tussen Alaska en Siberië, deur sommige die "interkontinentale vredesbrug" genoem, en alternatiewelik, vir 'n tonnel onderdeur die seestraat.
Gedurende die ystydperke was die seestraatgebied 'n landbrug wat as die Beringlandbrug bekendstaan. Tydens die mees onlangse ystydperk, ongeveer 12 000 jaar gelede, was die seevlak in die Beringstraat dermate laag dat mense en diere van Asië na Noord-Amerika kon trek. Tans word aangeneem dat die eerste mense in dié tyd Noord-Amerika bereik het.
Ontdekkingsgeskiedenis
[wysig | wysig bron]Die eerste westerlinge wat die Beringstraat bereik het was die kosakke wat Siberië verower het. In 1649 bereik Semen Dezjnowa die skiereiland Tsjoektsjen en daarmee die Asiatiese kus van die Beringstraat. Hierdie reis is egter slegs onlangs weer in die argiewe herontdek. Die Deense ontdekkingsreisiger Vitus Bering, na wie die Beringstraat vernoem is, vaar in 1728 van suid na noord deur die straat, en toon so aan dat Asië en Amerika nie verbind is nie. In 1732 ontdek Michail Gwozdef die Amerikaanse vasteland by die Kaap Prins van Wallis. Sy verslag bly egter ook vir lank onbekend en dit was eers met die derde reis van James Cook (1776–1779) wat die Amerikaanse kant van die seestraat op kaarte duidelik word.
Bering self sien die Amerikaanse kus in 1741 vir die eerste keer op 'n reis waarin hy en Aleksei Tsjirikof besluit dat professor Delisle de la Croyere se mite van Juan de Gama-land nie waar is nie. Juan de Gama-land was een van drie mitiese eilande in die noordelike Stille Oseaan wat kartograwe op kreatiewe wyse en nie altyd op die selfde plek aangedui het nie. Kartograwe was voor die ontdekkingstogte ook vaag oor of Asië en Noord-Amerika iewers in die noordelike Stille Oseaan verbind is, al dan nie.[2]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ HAT Taal-en-feitegids, Pearson, Desember 2013, ISBN 978-1-77578-243-8
- ↑ "alaska.net". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Mei 2008. Besoek op 6 April 2005.
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Beringstraat.
