Carrickfergus
Carrickfergus | |
---|---|
Dorp | |
Die Normandiese Carrickfergus-kasteel teen sononder | |
Koördinate: 54°42′58″N 5°48′11″W / 54.71611°N 5.80306°W | |
Land | Verenigde Koninkryk |
Land (VK) | Noord-Ierland |
County | Antrim |
Distrik | Mid and East Antrim |
Oppervlak | |
• Totaal | 12,242 km2 (4,727 vk. myl) |
Bevolking | |
• Totaal | 27 903 |
Tydsone | UTC+00:00 (MGT) |
• Somertyd | UTC+01:00 (BST) |
Poskode | BT38 |
Skakelkodes | 028 |
Carrickfergus (afgelei van die Ierse Carraig Fhearghais "Fergus se rots"), in die omgangstaal dikwels kort Carrick genoem, is 'n groot nedersetting in die Noord-Ierse graafskap Antrim. Dit is aan die noordoewer van die see-inham Belfast Lough en sowat 11 myl (18 km) noordoos van Belfast geleë. Sy bevolking is in die sensus van 2011 as 27 903 bepaal. Carrickfergus maak deel uit van die Metropolitaanse Gebied van Belfast (Belfast Metropolitan Area).
Carrickfergus is nie net die oudste nedersetting in die graafskap Antrim nie, maar ook een van die oudstes op die hele eiland Ierland. Die dorp word oorheers deur Carrickfergus-kasteel, 'n Normandiese vesting waarvan die oudste deel in die 12de eeu deur John de Courcy gebou en in die volgende eeue in tien fases uitgebrei is. Die vesting het oorspronklik deel uitgemaak van 'n hele netwerk van Normandiese vestings in Ulster en word tans as die oudste en bes bewaarde Normandiese sitadel in Ierland beskou.[1] Tot in 1929 is in Carrickfergus-kasteel militêre personeel gehuisves.[2]
Voordat dit in 2015 by die Distriksraad van Middel- en Oos-Antrim (Mid and East Antrim District Council) ingesluit is, het Carrickfergus as administratiewe setel vir die Carrickfergus Borough Council gedien. Dit vorm daarnaas ook 'n townland met 'n oppervlakte van 65 akkers, 'n civil parish en 'n baronie.
Die Britse adelstitel "baron Carrickfergus", wat in 1883 met die laaste draer uitgestorwe is, is aan prins William toegeken ter geleentheid van sy huwelik met Catherine Middleton in 2011. Catherine mag die titel "baroness Carrickfergus" gebruik.
Industriële erfenis
[wysig | wysig bron]Flame Gasworks Museum
[wysig | wysig bron]Carrickfergus se Victoriaanse gasaanleg - een van slegs drie van sy soort wat op die eilande Ierland en Groot-Brittanje bewaar gebly het - is een van meer as 16 000 industriële erfenisgeboue en ander -voorwerpe in Noord-Ierland. Die aanleg is in 1855 geopen en het Carrickfergus tot 1967 van gas voorsien wat uit steenkool berei is. Vervolgens is dit gebruik om gas te versprei wat in 'n pyplyn uit Belfast na Carrickfergus vervoer is. In 1987 is die aanleg buite bedryf gestel.
Die gasaanleg is later deur die Carrickfergus Gasworks Preservation Society gerestoureer. In 2002 het dit sy deure vir die publiek geopen. Wes-Europa se grootste stelsel van retortoonde, waarin die gas oorspronklik berei is, maak net soos 'n groot verskeidenheid gastoestelle en historiese dokumente deel uit van die uitstallings in die huidige Flame Gasworks Museum. Die museum word in vennootskap met die Carrickfergus Borough Council en die Northern Ireland Environment Agency deur vrywilligers bedryf en bestuur.[3]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ www.discovernorthernireland.com: Carrickfergus. Besoek op 3 Maart 2017
- ↑ Rowan McLaughlin & James Lyttleton: An Archaeology of Northern Ireland 1600-1650. Belfast: Department for Communities 2017, bl. 31
- ↑ Flame Gasworks: Home. Besoek op 7 Julie 2019