Die Meester en Margarita
Die Meester en Margarita
| |
|---|---|
| |
Eerste uitgawe
| |
| Oorspronklike titel | Мастер и Маргарита |
| Skrywer | Michail Boelgakof |
| Land | Sowjetunie |
| Taal | Russies |
| Genre | Fantasie, klug, mistisisme, romantiek, satire, modernisme |
| Uitgewer | YMCA Press |
| Uitgegee | 1966-'67 (in reeksvorm), 1967 (in ’n enkele volume), 1973 (ongesensorde volume) |
| Medium | Drukwerk |
| ISBN | 0-14-118014-5 (Penguin-sagteband, Engels) |
| ISSN | 37156277 |
Die Meester en Margarita (Russies: Ма́стер и Маргари́та, Engels: The Master and Margarita) is ’n roman deur die Russiese skrywer Michail Boelgakof. Dit is tussen 1928 en 1940 geskryf, maar eers in 1967 in boekvorm uitgegee. Die verhaal handel oor ’n besoek van Satan aan die ateïstiese Sowjetunie. Baie resensente beskou dit as een van die beste romans van die 20ste eeu, sowel as die voorste Sowjet-satire.[1][2]
Geskiedenis
[wysig | wysig bron]Boelgakof het in 1928 aan die roman begin skryf, maar het die eerste manuskrip in 1930 verbrand omdat hy geen toekoms vir hom as skrywer in die Sowjetunie gesien het nie.[3] Hy het in 1931 weer aan die roman begin skryf. In die vroeë 1920's het hy ’n ateïsties-propagandistiese tydskrifvergadering bygewoon, en dit het hy gebruik vir die Walpurgisnag-bal van die roman.[4] Die tweede manuskrip is in 1936 voltooi, en teen dié tyd was al die groot storielyne van die finale produk in plek. Nog vier weergawes sou volg. Boelgakof het vier weke voor sy dood in 1940 ophou skryf daaraan, en daar is plek-plek onvoltooide sinne en los rafels.
’n Gesensorde weergawe, met sowat 12 persent van die teks verwyder en nog ’n groter deel verander, is in 1966/'67 die eerste keer in die tydskrif Moskou gepubliseer (no. 11, 1966 en no. 1, 1967).[5] Die YMCA Press in Parys, wat die bekendste is vir die publisering van die werk van Aleksandr Solzhenitsyn, het die eerste boekweergawe uitgegee.[6] Die teks van al die uitgesnyde en veranderde dele, met ’n aanduiding van die plekke waar dit verander is, is met die hand gedruk en versprei (in ’n alternatiewe praktyk bekend as samizdat). In 1969 het die uitgewer Posev (Frankfort) ’n uitgawe gepubliseer met behulp van hierdie invoegings.
Die eerste volledige uitgawe in die Sowjetunie, wat deur Anna Saakjants saamgestel is, is in 1973 deur Choedozjestwennaja Literatoera gepubliseer; dit was geskoei op die weergawe wat aan die begin van 1940 voltooi is, soos deur die uitgewer geproeflees. Dit het die standaardweergawe gebly tot in 1989, toe die laaste weergawe uitgegee is. Dit was geskoei op alle beskikbare manuskripte en is deur Lidija Janofskaja saamgestel.
Opsomming van die storielyn
[wysig | wysig bron]
Die roman speel op twee plekke af. Die eerste is die Moskou van die 1930's waar Satan verskyn by die Patriargpoele vermom as "professor" Woland, ’n misterieuse "towenaar" van onbekende oorsprong. Hy daag op met ’n gevolg wat insluit die grotesk geklede lyfkneg Korowijef; die onnutsige kat Behemot, wat ewe vinnig met ’n pistool en met sy mond is; die huurmoordenaar Azazello; die bleekgesig Abadonna; en die heks Hella. Hulle saai chaos deur die letterkunde-elite en hul vakbond te teiken. Die hoofkwartier van die vakbond is Aleksandr Gribojedof se huis en is vol korrupte aansiensoekers en hul vroue (eggenotes en minnaresse), burokrate, winsjagters en skeptiese ongelowiges in die menslike gees.
Die tweede plek is die Jerusalem van Pontius Pilatus wat deur Woland beskryf word in sy gesprekke met Berlioz en later weerklank vind in die bladsye van die Meester se roman. Hierdie deel van die roman gaan oor Pontius Pilatus se verhoor van Jesjoea (Jesus), sy geestelike behoefte aan Jesjoea en sy teensinnige toestemming tot Jesjoea se teregstelling.
Deel 1 van die roman begin met ’n direkte konfrontasie tussen die ongelowige hoof van die letterkundeburokrasie, Berlioz, en ’n hoflike buitelandse heer (Woland), wat geloof verdedig en sy profetiese mag onthul. Berlioz verwerp die voorspelling van sy eie dood, en net ’n paar bladsye later in die roman word dit bewaarheid. Die vervulling van hierdie voorspelling word gesien deur ’n jong en entoesiasties moderne digter, Iwan Poniref, wat sy gedigte skryf onder die skuilnaam Bezdomni ("dakloos"). Sy vrugtelose poging om die "bende" te jaag en vang, en ander teen hul geheimsinnige en bose aard te waarsku, laat Iwan in ’n sielsieke-inrigting beland. Daar word hy aan die Meester voorgestel, ’n verbitterde skrywer wat tot sulke wanhoop gedryf word deur die kleinsielige verwerping van sy historiese roman oor Pontius Pilatus en Christus, dat hy sy manuskrip verbrand en sy rug keer op die "regte" wêreld, insluitende sy toegewyde minnares, Margarita.
Belangrike episodes in die eerste deel van die roman sluit in ’n satiriese uitbeelding van die letterkundeburokrasie en hul Gribojedof-huis; Satan se magiese vertoning in die Variëteitsteater waarin hy spot met die ydelheid, gulsigheid en liggelowigheid van die nuwe rykes; en Woland en sy gevolg wat wyle Berlioz se woonstel oorneem vir hul eie gebruik.
In deel 2 van die roman word Margarita, die Meester se minnares, bekendgestel. Sy weier om te wanhoop oor haar minnaar of sy werk. Sy word genooi na Satan se middernagbal, waar Woland haar die geleentheid bied om ’n heks met bonatuurlike magte te word. Dit vind plaas die nag van Goeie Vrydag, met dieselfde lentevolmaan as toe Christus se lot deur Pontius Pilatus verseël is en hy in Jerusalem gekruisig is, wat ook deel is van die Meester se roman. Al drie gebeure in die roman word hierdeur verbind.
Margarita leer om te vlieg en haar onlosgelate passies te beheer (hoewel sy tog gewelddadig wraak neem op die letterkundeburokrasie wat haar geliefde tot waansin gedryf het), en saam met haar entoesiastiese bediende, Natasja, gaan sy nakend die koninkryk van die nag binne. Sy vlieg oor die diep woude en riviere van die Sowjetunie, bad en keer saam met Azazello, wat haar vergesel, terug na Moskou as die gesalfde gasvrou vir Satan se groot Lentebal. Sy staan langs hom en verwelkom die donker beroemdes uit die menslike geskiedenis terwyl hulle van die Hel af aankom.
Sy oorleef hierdie uitdaging sonder voorval, en vir haar moeite bied Satan aan om Margarita se grootste wens te vervul. Sy kies onselfsugtig die verlossing van ’n vrou wat sy by die bal ontmoet het van die vrou se ewige straf. Die vrou is verkrag en het later haar baba versmoor deur ’n sakdoek in sy mond te druk; haar straf was om elke oggend wakker te word en dieselfde sakdoek langs haar bed te vind. Satan maak Margarita se eerste wens waar en bied aan om nog een waar te maak, omdat die eerste een niks met Margarita se eie begeertes te doen het nie. Haar tweede wens is dat die Meester vrygelaat word en dat sy in arm omstandighede saam met hom kan woon.
Nie Woland of Jesjoea waardeer haar verkose lewenswyse nie, en Azazello word gestuur om hulle te gaan haal. Die drie drink Pontius Pilatus se vergiftigde wyn in die Meester se kelder. Die Meester en Margarita sterf, maar hul dood is metafories, omdat Azazello hul fisieke manifestasies sien sterf. Azazello maak hulle wakker en hulle verlaat die beskawing saam met Satan terwyl Moskou se koepeldakke en vensters in die sakkende Paasfeesson brand. Aan die Meester en Margarita word "vrede" geskenk omdat hulle nie hul geloof in die menslikheid verloor het nie, maar hulle word "lig" geweier – hulle sal dus die ewigheid saam deurbring in ’n skaduryke maar aangename gebied soortgelyk aan Dante se uitbeelding van Limbus. Dit is omdat hulle nie die glorie van die hemel verdien het nie, maar ook nie die straf van die hel nie. As ’n parallel tot die Meester en Margarita se vryheid, word Pontius Pilatus vrygestel van sy ewige straf toe die Meester vir hom roep dat hy vry is om eindelik op die maanverligte pad van sy drome te loop na Jesjoea, waar ’n ander ewigheid wag.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Solloars, Michael (2008). The Facts on File Companion to the World Novel: 1900 to the Present. New York: Infobase Publishing. p. 508. ASIN B017TGYTFY.
- ↑ Melville-Logan, Peter, red. (2014). Encyclopedia of the Novel. New Jersey, VSA: Wiley-Blackwell Publishing. p. 822. ISBN 1118723899.
- ↑ Cornwell, Neil; Christian, Nicole (1998). Reference guide to Russian literature. Taylor & Francis. ISBN 978-1-884964-10-7.
- ↑ "Spaso House: 75 Years of History". US Embassy Moscow. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Junie 2016. Besoek op 9 Oktober 2017.
- ↑ Moss, Kevin. "Master: Russian Editions" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Augustus 2017. Besoek op 23 Januarie 2007.
- ↑ "Bulgakov, Mikhail, Russian Art and Books, ..." Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 November 2017. Besoek op 9 Oktober 2017.
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Die Meester en Margarita.
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
