Hendrik Fredrik Prinsloo
Hendrik Fredrik Prinsloo | |
---|---|
Geboortedatum | 18 Augustus 1890 |
Geboorteplek | Carolina |
Sterfdatum | 20 November 1966 (76 jaar oud met sterwe) |
Sterfplek | Ermelo |
Lojaliteit | Suid-Afrika |
Diens/Tak | Suid-Afrikaanse Weermag |
Jare in diens | 1924-1958 |
Rang | Kolonel |
Eenheid | Regiment Botha |
Poste beklee | Zonderwater krygsgevangenekamp |
Veldslae/oorloë | Suidwes-Afrika in 1914 1916 in Frankryk Bondelswart-rebellie van 1922 |
Toekennings | O.B.E., E.D. |
Familie | Stephanie Cecilia Weidner Grace Madeleine Sedgwick |
Ander werk | Landbouer Politiek |
Kolonel Hendrik Fredrik Prinsloo O.B.E., E.D. (* 18 Augustus 1890, Carolina – † 20 November 1966, Ermelo) was 'n Suid-Afrikaanse militaris wat onder meer die bevelvoerder van die Italiaanse krygsgevangenekamp by Zonderwater tydens die Tweede Wêreldoorlog was.[1]
Prinsloo was die oudste seun van Kommandant H. F. Prinsloo, wat die Carolina Boerekommando in die Slag van Spioenkop tydens die Tweede Vryheidsoorlog aangevoer het. Op twaalfjarige ouderdom is Prinsloo deur Britse magte krygsgevange geneem toe hy as wapendraer in sy vader se kommando opgetree het. Hy is saam met sy moeder in die Barbertonse konsentrasiekamp aangehou.[1]
Tydens die Eerste Wêreldoorlog het hy deelgeneem aan die Suidwes-Afrika veldtog waar hy die Croix-de-Guerre (avec palmes) toekenning van die Franse regering ontvang het. In 1922 het hy as luitenant in die Militêre Konstabulary in Suidwes-Afrika 'n leidende rol gespeel in die beëindiging van die Bondelswart-rebellie en was hy leier van die mag wat die rebelleleier Abram Morris agtervolg en doodgemaak het om die oorgawe van die Bondelinsurgente af te dwing.[1]
Teen die uitbreek van die Tweede Wêreldoorlog was kolonel Prinsloo bevelvoerder van die Botha Regiment. In 1942, net voor hy met die regiment na Noord-Afrika sou vertrek, is hy deur veldmaarskalk Jan Smuts in bevel van die Italiaanse krygsgevangenekamp Zonderwater naby Cullinan geplaas.[1]
Prinsloo het aan die hoof van die kamp gestaan van die begin van 1943 totdat dit in Februarie 1947 gesluit is. Met 63 000 gevangenes op 31 Desember 1942 was Zonderwater die grootste Italiaanse krygsgevangenekamp ter wêreld. Prinsloo het tydens sy bevelvoering 9 000 ongeletterde kleinboere wat by Zonderwater krygsgevangenes was laat Italiaans leer lees en skryf. 5 000 gevangenes het ambagte geleer en die kamp se 15 skole is jaarliks deur sowat 10 000 bygewoon. 'n Sentrale biblioteek met meer as 10 000 boeke is ingerig en elke kampblok het sy eie takbiblioteek gehad. Die gevangenes het by vele Suid-Afrikaanse werkgewers diens gedoen en talle projekte van historiese belang is deur die gevangenes onderneem, soos die bou van Tom Jenkinsrylaan in Pretoria, agt fresko's in wat vandag die Cullinan Square restaurant, funksie- en konferensiesentrum is, talle standbeelde, klipmure, geboue en 'n replika Italiaanse kerkie op die plaas Bloemendaal.[2] Slegs tweehonderd drie-en-dertig krygsgevangenes het in aanhouding aan siektes gesterf en ses-en-sewentig het in ongelukke omgekom (ongeveer 0,5% van die totale aantal krygsgevangenes wat in Suid-Afrika aangehou is). Prinsloo en drie van sy offisiere is deur die naoorlogse regering van Italië met die Orde van die Ster vereer. Die Pous het ook die "Ordine di Bene Merente", 'n pouslike dekorasie, aan Prinsloo toegeken.[3]
In 1947 het kol. Prinsloo Suid-Afrika verteenwoordig by die Diplomatieke Konferensie wat Genève gehou is om die Internasionale Konvensie met Betrekking op die behandeling van krygsgevangenes, of te wel die Geneefse-Konvensie van 1929 aan te pas. [1]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Military History Journal, Forty-seven Years After "Spion Kop", besoek op 8 Maart 2008
- ↑ Dinokeng tourist guide[dooie skakel], Bloemendaal Historical Farm & Tea Garden[dooie skakel], besoek op 8 Maart 2008
- ↑ Military History Journal, Italian Prisoners of War in South Africa 1941 - 1947, besoek op 8 Maart 2008