Jan Kubelík

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Jan Kubelík

Jan Kubelík (5 Julie 18805 Desember 1940) was 'n Tsjeggiese violis en komponis.

Sy vader het sy talent ontdek toe Jan vyf jaar oud was, en hom gestuur om onder Karel Weber en Karel Ondříček te studeer. Toe hy agt was, begin hy studeer aan die Praagse konservatorium. Sy professor was Otakar Ševčík. Na 1898 het hy as solis getoer en gou bekend geword vir sy virtuositeit, onberispelike intonasie en sy vol en edele toon.

Hy behaal groot sukses met sy debuut in Wene en in Londen, en toer in 1901 vir die eerste keer in die VSA. Later maak Kubelik in die 1901-02 seisoen sy eerste verskyning saam met die Royal Philharmonic Society van Londen. In 1902 is hy met die Genootskap se goue medalje bekroon (in opvolging van Eugène Ysaÿe).

In 1903 trou hy met gravin Anna Julie Marie Széll von Bessenyö , susterskind van die voormalige premier van Hongarye, Kálmán Széll[1]. Hulle het saam agt kinders gehad; onder hul kinders tel die dirigent Rafael Kubelík.

Kubelík het 'n Stradivarius uit 1715 bespeel en onder andere ses vioolkonserte gekomponeer.

Hy is op 5 Desember 1940 op 60-jarige ouderdom oorlede.

Standbeeld van Jan Kubelík
in Opatija, Kroasië

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "KUBELIK WEDS A COUNTESS.; Bride a Niece of ex-Premier von Szell of Hungary". 26 Augustus 1903. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 April 2016. Besoek op 26 Maart 2021.