John de Villiers, 1ste Baron de Villiers

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
John de Villiers
John de Villiers, 1ste Baron de Villiers

Ampstermyn
1910 – 1914
Monarg George V
Voorafgegaan deur Nuwe amp
Opgevolg deur James Rose-Innes

Hoofregter van die Kaapkolonie
Ampstermyn
1874 – 1910
Monarg Victoria
Edward VII
Voorafgegaan deur Sidney Smith Bell
Opgevolg deur Amp afgeskaf

Prokureur-generaal van die Kaapkolonie
Ampstermyn
1872 – 1874
Monarg Victoria
Voorafgegaan deur William Porter
Opgevolg deur Simeon Jacobs

Persoonlike besonderhede
Gebore (1842-06-15)15 Junie 1842
Sterf 2 September 1914 (op 72)

Sir John Henry de Villiers, 1ste baron De Villiers (15 Junie 1842 – 2 September 1914) was 'n hoofregter van die Kaapkolonie en die Unie van Suid-Afrika. Hy is in 1842 gebore. Melius de Villiers was sy broer. Hy begin aan die Suid-Afrikaanse Kollege studeer van 1853 tot 1861. Hierna studeer hy in die regte aan die Inner Temple, Engeland, en ook in Duitsland. Hy keer in 1866 terug na die Kaap en word in 1867 parlementslid vir Worcester. Hy word die Prokureur-generaal in die ministerie van sir John Molteno nadat die Kaapkolonie verantwoordelike bestuur gekry het. Hy stel homself in 1873 self aan as Hoofregter, wat hom baie kritiek op die hals haal. Hierdie kritiek verdwyn egter gou as gevolg van die buitengewone bekwaamheid wat hy aan die dag lê. Hy word erken as die beste regsgeleerde van sy tyd.

Standbeeld van John Henry de Villiers as hoofregter

In 1877 word hy tot ridder geslaan as sir Henry de Villiers. Hy moes dikwels as bemiddelaar optree en was lid van die kommissie wat die vrede herstel het na die Amajuba-veldtog. In 1894 gaan hy na Kanada as afgevaardigde na die Rykskonferensie en weer in 1908. Hy word aangestel in die Geheime Raad en dien in 'n regterlike hoedanigheid in 1896. In 1899 reël hy die vergadering tussen president Paul Kruger en lord Alfred Milner wat die laaste poging was om die uitbreking van die Tweede Vryheidsoorlog te verhoed. Hy het vir 37 jaar lank (van 1873 tot 1910) in sy hoedanigheid as hoofregter as voorsitter van die Wetgewende Vergadering opgetree. Hy is in 1908 gekies as voorsitter van die Nasionale Konvensie wat die voorwaardes vir Uniewording moes opgestel het. Hy was die vanselfsprekende keuse as Hoofregter na Uniewording en word lord De Villiers van Wynberg. Hy is oorlede in 1914.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Bron[wysig | wysig bron]