Gaan na inhoud

Koh-i-noor

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die diamant Koh-i-noor in die ou vorm
Die diamant Koh-i-noor in die nuwe vorm
Tekening van die ou Koh-i-noor

Die diamant Koh-i-noor is die pronkstuk in die Britse kroonjuwele. Interessant genoeg is na Brits-Indië as die kroonjuweel van die Britse Ryk verwys.

Dit is gevind in die Golconda-gebied in die Andhra Pradesh-streek van Indië. Oorspronklik was die diamant deel van die skatte van Aurangzeb (1618–1707) en volgende Mogolleiers en speel dit 'n vername rol in die Mogoldinastie. In 1793 verower Nadir Sjah Afshar (1688–1747) die diamant. Die Sikhs neem dit weer in besit en in 1813 is die radja van Lahore (in die noordooste van die huidige Pakistan) die eienaar. Toe Brittanje die Punjab-provinsie om Indië annekseer, word die diamant in 1849 aan koningin Victoria van die Verenigde Koninkryk geskenk. Aanvanklik het dit 186 karaat geweeg, maar nadat J.A. Vedder en L.B. Voorzanger van Coster Diamonds in Amsterdam dit in 1852 herslyp het, weeg dit 105.6 karaat.

Koh-i-noor is Persies vir “berg van lig” (کوه نور).

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
  • Wikimedia Commons logo Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Koh-i-noor.
  • (en) "Koh-i-noor". Encyclopædia Britannica. Besoek op 7 Augustus 2019.