Lys van Grieks-Ortodokse patriarge van Alexandrië
Deel van ’n reeks oor |
Oosterse Ortodoksie |
---|
Geskiedenis |
Oosters-Ortodokse Kerk Nicea I • Konstantinopel I • Efese • Chalcedon • Konstantinopel II • Konstantinopel III • Nicea II |
Oosters-Ortodokse kerke |
Ekumeniese Patriargaat van Konstantinopel Grieks-Ortodokse Kerk van Alexandrië Grieks-Ortodokse Kerk van Antiogië Grieks-Ortodokse Patriargaat van Jerusalem Russies-Ortodokse Kerk Georgies-Ortodokse en Apostoliese Kerk Serwies-Ortodokse Kerk Roemeens-Ortodokse Kerk Bulgaars-Ortodokse Kerk Kerk van Siprus Kerk van Griekeland Pools-Ortodokse Kerk Ortodokse Kerk van Albanië Ortodokse Kerk van Tsjeggië en Slowakye (Ortodokse Kerk in Amerika) |
Geloof |
Askese • Diofisitisme • Eerste onder gelykes • Heilige liturgie • Ikonografie • Jesusgebed • Kruisteken • Miafisitisme • Monofisitisme • Monoteletisme • Nestorianisme • Raskolniki • Teose • Teotokos |
Die Grieks-Ortodokse patriarg van Alexandrië het die titel Pous en Patriarg van Alexandrië en die hele Afrika.[1][2] Die term "Grieks" is 'n godsdienstige identifiseerder en nie 'n etniese een nie; terwyl baie van hierdie patriarge etniese Grieke was, was sommige Helleniseerde Egiptenare, en ander was Melkitiese Arabiere. Die titel van patriarg het eers in die vyfde eeu in gebruik gekom.[3]
Lys van Patriarge
[wysig | wysig bron]Na die Konsilie van Chalcedon in 451 n.C. het 'n skisma in Egipte plaasgevind tussen diegene wat die besluite van die konsilie aanvaar het en diegene wat die besluite van die konsilie verwerp het. Eersgenoemde staan bekend as Chalcedoniërs en laasgenoemde staan bekend as miafisiete. Oor die volgende paar dekades het hierdie twee partye vir die setel van Alexandrië meegeding en dikwels steeds dieselfde Patriarg erken. Maar na 536 n.C. het hulle permanent afsonderlike patriargate gestig, en sedertdien het hulle afsonderlike afstammelinge van patriarge gehandhaaf. Die miafisiete het die Kopties-Ortodokse Kerk geword (deel van Oriëntale Ortodoksie) en die Chalcedoniërs het die Grieks-Ortodokse Kerk van Alexandrië (deel van die wyer Oosters-Ortodokse Kerk) geword.
Vir die lys van patriarge voor 536 n.C sien Lys van patriarge van Alexandrië.
Chalcedoniese Patriarge van Alexandrië na 536
[wysig | wysig bron]- Gainas (536), Chalcedoniër.
- Paulus (537-540), Chalcedoniër.
- Zoilus (540-551), Chalcedoniër.
- Apollinarius (551-569), Chalcedoniër.
- Johannes IV (569-580), Chalcedoniër.
- Eulogius (581-608), Chalcedoniër.
- Theodorus (608-610), Chalcedoniër.
- Johannes V (610-621), Chalcedoniër.
- Georgius I (621-630), Chalcedoniër.
- Cyrus (631-641), Chalcedoniër.
- Petrus IV (642-651), Chalcedoniër.
Die Moslem-inval het veroorsaak dat die setel van Alexandrië vakant geraak het vanaf 651 n.C. tot 727 n.C.
Chalcedoniese Patriarge van Alexandrië na die Islamitiese verowering
[wysig | wysig bron]Na 727 n.C. het die Bisantynse keiser Leo III weer probeer om 'n Melkitiese patriarg in Alexandrië te installeer. Met die toestemming van die Moslem-owerhede is die biskopsraad van daardie oomblik af weer deur 'n patriarg gelei.
- Vakant (651-727)
- Theodorus II (rondom 662) (koadjutor)
- Petrus V (rondom 680) (koadjutor)
- Petrus VI (rondom 690) (koadjutor)
- Theofylactus (rondom 695) (koadjutor)
- Onopsus (rondom 710) (koadjutor)
- Cosmas I (727-768)
- Politianus (768-813)
- Eustatius (813-817)
- Christoforus I (817-841)
- Sofronius I (841-860)
- Migael I (860-870)
- Migael II (870-903)
- Vakant (903-907)
- Christodulus (907–932)
- Eutychius (933–940)
- Sofronius II (941)
- Isak (941–954)
- Job (954–960)
- Vakant (960-963)
- Elias I (963–1000)
- Arsenius (1000–1010)
- Theofilus II (1010–1020)
- Georgius II (1021–1052)
- Leontius (1052–1059)
- Aleksander II (1059–1062)
- Johannes VI (1062–ca. 1100)
- Eulogius II (ca. 1100–rond 1117) (Dalk koadjutor?)
- Cyrillus II (rond 1130)
- Sabbas (rond 1117)
- Theodosius II (ca. 1166) (Dalk koadjutor?)
- Sofronius III (ca. 1166–1171)
- Elias II (1171–1175)
- Eleutherius (1175–1180)
- Markus III (1180–1209)
- Nikolaas I (1210–1243)
- Gregorius I (1243–1263)
- Nikolaas II (1263–1276)
- Athanasius III (1276–1316)
- Gregorius II (1316–1354)
- Gregorius III (1354–1366)
- Nifon (1366–1385)
- Markus IV (1385–1389)
- Nikolaas III (1389–1398)
- Gregorius IV (1398–1412)
- Nikolaas IV (1412–1417)
- Athanasius IV (1417–1425)
- Markus V (1425–1435)
- Filotheus (1435–1459)
- Markus VI (1459–1484)
- Gregorius V (1484–1486)
- Joachim (1486–1567)
- Vakant (1567-1569)
- Sylvester (1569–1590)
- Meletius I (1590–1601)
- Cyrillus III (1601–1620)
- Gerasimus I (1620–1636)
- Metrofanes (1636–1639)
- Nikephoros (1639–1645)
- Joannikius (1645–1657)
- Paisius (1657–1678)
- Parthenius I (1678–1688)
- Gerasimus II (1688–1710)
- Samuel (1710–1712)
- Kosmas II (1712–1714)
- Samuel (herstel) (1714–1723)
- Kosmas II (herstel) (1723–1736)
- Kosmas III (1737–1746)
- Mattheus (1746–1766)
- Cyprianus (1766–1783)
- Gerasimus III (1783–1788)
- Parthenius II (1788–1805)
- Theofilus III (1805–1825)
- Hierotheus I (1825–1845)
- Artemius (1845–1847)
- Hierotheus II (1847–1858)
- Kallinikus (1858–1861)
- Jakobus II (1861–1865)
- Nikanor (1866–1869)
- Sofronius IV (1870–1899)
- Fotius (1900–1925)
- Meletius II (1926–1935)
- Nikolaas V (1936–1939)
- Christoforus II (1939–1966)
- Vakant(1966-1968)
- Nikolaas VI (1968–1986)
- Parthenius III (1987-1996)
- Petrus VII (1997–2004)
- Theodorus II (2004–hede)
Sien ook
[wysig | wysig bron]Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ "Kronologiese lys van patriarge van Alexandrië". Amptelike webwerf van die Grieks-Ortodokse Patriargaat van Alexandrië en die hele Afrika. Besoek op 28 November 2023.
- ↑ "Lys van patriarge van Alexandrië". Besoek op 28 November 2023.
- ↑ The Church of Alexandria, newadvent.org, https://www.newadvent.org/cathen/01300b.htm.