Merlot

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die merlotdruif

Merlot is 'n bloudruifsoort wat gebruik word vir die maak van wyn. Dit is een van die tradisionele druifsoorte in die Franse Bordeaux-streek, sowel as in Médoc, waar Cabernet Sauvignon oorheers, en in Pomerol en Saint-Émilion. Die naam Merlot is na bewering vernoem na die merel, 'n pikswart sangvoël.

Die druif is effens groter en het 'n dunner skil as die Cabernet Sauvignon. Die druif het van nature 'n lae suurgehalte. Merlot bevat minder kleur en minder tanniene as Cabernet Sauvignon. Die druiwe word vroeg ryp en word die eerste van alle blou druiwe geoes. Hierdie vinnige rypwording van die merlot is ideaal in gebiede met 'n koeler klimaat. Merlot wat in eikehoutvate ryp geword het, kan baie lank geberg word.

Die Merlot is 'n internasionale druiweras en is in geur en smaak herkenbaar aan rooi vrugte soos kersies, bessies en pruime. Die wyn van hierdie druif is oor die algemeen sappiger en sagter op die pallet as dié van cabernet sauvignon, met minder tanniene. Daarom gaan dit gemakliker af en kan ook jonger genuttig word.

Hierdie druifsoort word in die Côtes de Gascogne gebruik vir rooiwyn en roséwyn.

Behalwe vir Frankryk en Kalifornië, word merlotwyn geproduseer in Italië (veral in die noordooste), Suid-Afrika, Nieu-Seeland, Australië, Hongarye, Kroasië en Suid-Amerika, by name in Chili en Spanje.