Monasiet

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Monasiet
 
Formule Ln(PO4) Ln=Ce,La, Nd, Sm, Gd 
Onsuiwerhede Th, U 
Nickel-Strunz (10) 8.AD.50  
Kleur gewoonlik rooierig bruin tot bruin[1] 
Streep wit, effens gekleur 
Glans glasagtig, harsagtig, vetterig 
Hardheid 5- 5,5 (Mohs) 
Digtheid 5- 5,5 g/cm3 
Optiese eienskappe 
Dubbelbreking tweeassig (+) 
RI-waardes nα = 1.770 - 1.593; nβ = 1.778 -1.800; nγ = 1.823 - 1.860 
Kristallografie 
Kristalsisteem monoklinies 
Ruimtegroep P21/n 
Nommer 14 
Eenheidsel a = 679,0; b=702,1; c=646,7 pm; β=103,38° 
* Lys van minerale
Portaal Geologie

Monasiet is 'n groep minerale met algemene chemiese samestelling Ln(PO4) Ln=Ce,La, Nd, Sm, Gd en dieselfde kristalstruktuur. Wat amptelik as minerale erken word is:

  1. Monasiet-Ce
  2. Monasiet-La
  3. Monasiet-Nd
  4. Monasiet-Sm
  5. Monasiet-Gd

Hierdie minerale is almal seldsaam, behalwe Monasiet-Ce. Wat aangetref word is gewoonlik mengkristalle wat dikwels ook torium en uraan bevat wat die mineraal effens radioaktief maak.

Monasiet is 'n belangrike bron van lantaniedmetale.

Kristalstruktuur[wysig | wysig bron]

Monasiet is die argetipe van 'n monokliniese kristalstruktuur. Die [001]-rigting bestaan uit kettings van afwisselende LnO9-poliëders en fosfaat-tetraëders. Die struktuur is verwant aan die xenotiemstruktuur (sirkoon), maar dié struktuur se poliëders is LnO8 met agtvoudige koördinasie rondom 'n kleiner Ln-ioon.[2]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "monazite-Ce" (in Engels). mindat 2751.
  2. Yunxiang Ni, John M. Hughes,Anthony N. Mariano (1995). "Crystal chemistry of the monazite and xenotime structures". American Mineralogist. 80: 21–26.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)