Natriumperoksied
|
Algemeen | |
|---|---|
| Naam | Natriumperoksied |
| Sistematiese naam | Natriumperoksied |
 |
 |
| Chemiese formule | Na2O2 |
| Molêre massa | 77,978 [g/mol][1] |
| CAS-nommer | 1313-60-6[1] |
| Voorkoms | Gelerig wit vastestof[1] |
| Fasegedrag | |
| Selkonstantes | a=622(1) pm; 447(1) pm[2] |
| Ruimtegroep | P62m |
| Nommer | 189 |
| Smeltpunt | 460 °C[1] |
| Kookpunt | (ontbind) 657°C[1] |
| Digtheid | 2,805 [g/cm3 @ 20°C[1] |
| Oplosbaarheid | (reageer met water) [1] |
| ΔfHɵ | -511,2 [kJ/mol][3] |
|
Suur-basis eienskappe | |
| pKa | |
|
Veiligheid | |
| Flitspunt | nie-brandbaar; sterk oksiderend |
|
Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande. | |
Portaal  Chemie
| |
Natriumperoksied is 'n verbinding tussen natrium en suurstof in sy -1 oksidasietoestand.
Dit is 'n sterk oksideermiddel en mengsels met brandbare materiaal word maklik aan die brand gesteek deur wrywing, hitte of kontak met vog. Dit kan kragtig ontbind onder langdurige blootstelling aan hitte, wat die breuk van die houer kan veroorsaak.[1] Gay-Lussac en Thenard het dit in 1811 ontdek deur natriummetaal te verbrand. Natriumperoksied is higroskopies en vorm verskeie hidrate en peroksohidrate: Na2O2·2H2O, Na2O2·2H2O2·4H2O, Na2O2·2H2O2 en Na2O2·8H2O[3]
Kristalstruktuur[wysig | wysig bron]
Dit kristalliseer in 'n heksagonale struktuur wat uit natrium- en peroksiedione (O2-2 bestaan. Die peroksiedione is langs die c-as geleë.
Chemiese eienskappe[wysig | wysig bron]
Dit word verkry deur natrium in 'n aluminiumvat tot 300 °C verhit en 'stroom droë lug, wat vry van koolstofdioksied is, daaroor te lei.[1]
Dit vorm waterstofperoksied wanneer dit in sure opgelos word.[1] Sedert die 1990s het die antrakwinoon-proses die produksie van waterstofperoksied egter oorgeneem en word natriumperoksied baie minder gebruik.[4]
Gebruike[wysig | wysig bron]
Dit word as 'n chemiese reagens, katalisator, oksideermiddel, antiseptiese stof en bleikmiddel vir tekstiele, papier en ander produkte gebruik. Dit word ook gebruik in suurstofvoorsieningstelsels, watersuiwering, ertsverwerking en chemiese ontleding. [1] Moeilik oplosbare iridium kan in oplosbare iridate omgesit word deur dit met natriumperoksied saam te smelt.[5]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 "Sodium peroxide". PubChem NIH.
- ↑ Richard L. Tallman, John L. Margrave, and Sturges W. Bailey (1957). "THE CRYSTAL STRUCTURE OF SODIUM PEROXIDE". J. Am. Chem. Soc. 79 (11): 2979–2980. doi:10.1021/ja01568a087.
{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link) - ↑ 3,0 3,1 Jakob, H., Leininger, S., Lehmann, T., Jacobi, S. and Gutewort, S. (2007). Peroxo Compounds, Inorganic. In Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. doi:10.1002/14356007.a19_177.pub2.
{{cite book}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link) - ↑ Comyns, A.E. (2000). Peroxides and Peroxide Compounds, Inorganic Peroxides. In Kirk-Othmer Encyclopedia of Chemical Technology. doi:10.1002/0471238961.0914151803151325.a01.
- ↑ Renner, H., Schlamp, G., Kleinwächter, I., Drost, E., Lüschow, H.M., Tews, P., Panster, P., Diehl, M., Lang, J., Kreuzer, T., Knödler, A., Starz, K.A., Dermann, K., Rothaut, J., Drieselmann, R., Peter, C., Schiele, R., Coombes, J., Hosford, M. and Lupton, D.F. (2018). Platinum Group Metals and Compounds. In Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. doi:10.1002/9783527306732.a21_075.pub2.
{{cite book}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)