Opvoering

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Violis tydens 'n opvoering.

ʼn Opvoering, binne die uitvoerende kunste, bestaan normaalweg uit ʼn geleentheid waarin ʼn speler of ʼn groep op ʼn spesifieke manier optree vir ʼn ander groep mense, die gehoor. Koormusiek en ballet is voorbeelde hiervan. Gewoonlik is die spelers vooraf betrokke by repetisies en na afloop van die opvoering sal die gehoor normaalweg applous lewer.

Die manier waarop waardering getoon word kan van kultuur tot kultuur verskil. Chinese spelers sal saam met die gehoor hande klap na die afloop van ʼn optrede; die applous terug na die gehoor is om dankie te sê.[1] In Japan lok opvoerings van tradisionele uitvoerende kunste gewoonlik indiwidue wat foto’s neem, en soms tot op die verhoog, sentimeters vanaf die spelers se gesigte.[2]

In sommige gevalle kan die skeidslyn tussen speler en gehoor vervaag, soos byvoorbeeld met "deelnemende teater" waar lede van die gehoor betrokke raak by die produksie. Teateropvoerings kan daagliks voorkom of met gereelde intervalle. Dit kan uitgevoer word by aangewese lokale vir opvoerings (soos teaters of konsertsale), of onkonvensionele plekke, soos ʼn ondergrondse stasie, straat of iemand se huis.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Brown, Ju; Brown, John (2006). China, Japan, Korea Culture and Customs. North Charleston: BookSurge. p. 55. ISBN 1-4196-4893-4.AS1-onderhoud: meer as een naam: authors list (link)
  2. Thornbury, B (1997). The Folk Performing Arts: Traditional Culture in Contemporary Japan. Albany: State University of New York. p. 12. ISBN 0-7914-3255-6.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.