Epiek
‘n Epiek (vanaf die Oudgriekse byvoeglike naamwoord ἐπικός (epikos), van ἔπος (epos) "woord, storie,gedig"[1]) is ʼn omslagtige verhalende gedig, gewoonlik oor ʼn ernstige onderwerp wat detail bevat oor heroïese dade en gebeure van groot belang vir ʼn beskawing of nasie.[2] Mondelinge digkuns kan ook as ʼn epiek kwalifiseer, en Albert Lord en Milman Parry voer aan dat klassieke eposse in wese ʼn mondelinge vorm van digkuns was.
Nog ʼn tipe heldedig of epiek is ʼn epyllion (meervoud: epyllia) ook genoem klein-epos, wat ʼn verkorte verhalende gedig is met ʼn romantiese of mitologiese tema. Die term is in die negentiende eeu in gebruik geneem. Dit verwys merendeels na die geleerde, korter heksametriese gedigte van die Hellenistiese periode en die ooreenstemmende werke in Rome bestaande uit die neoteriese era; tot ʼn mindere mate sluit die term ook sommige gedigte in uit die Engelse Renaissance, veral die beïnvloed deur Ovidius. Die bekendste voorbeeld van ʼn klassieke epyllion is moontlik Catullus 64.
Van die bekendste voorbeelde van epiese digkuns sluit in die Ramayana, Mahabharata, die Oudgriekse Ilias en die Odussee, die Oudengelse Beowulf, of die Portugese digter Luís de Camões se Lusiade (Os Lusíadas, 'n historiese benaming vir die Portugese, die bewoners van Lusitanië), 'n geïdealiseede geskiedenis van Portugal.[3]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Epic Online Etymology Dictionary
- ↑ Michael Meyer, The Bedford Introduction to Literature, Bedford/St. Martin's, 2005, p2128. ISBN 0-312-41242-8
- ↑ "epic". The Columbia Encyclopedia (6). (2004). New York: Columbia University Press. URL besoek op 25 September 2007.
| Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal. |
