Petropawlofsk-Kamtsjatski

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Petropawlofsk-Kamtsjatski

Петропавловск-Камчатский
Stad
Die Korjakski-vulkaan troon bo die stad uit.
Die Korjakski-vulkaan troon bo die stad uit.
Vlag van Petropawlofsk-Kamtsjatski
Vlag
Wapen van Petropawlofsk-Kamtsjatski
Wapen
Petropawlofsk-Kamtsjatski is in Kamtsjatka-krai
Petropawlofsk-Kamtsjatski
Petropawlofsk-Kamtsjatski
Ligging van Petropawlofsk-Kamtsjatski in
Kamtsjatka-krai
Koördinate: 53°01′N 158°39′O / 53.017°N 158.650°O / 53.017; 158.650Koördinate: 53°01′N 158°39′O / 53.017°N 158.650°O / 53.017; 158.650
LandVlag van Rusland Rusland
DeelgebiedKamtsjatka-krai
Stigting1740
Regering
 • TipeStadsdoema
 • BurgemeesterKonstantin Slisjtsjenko
Bevolking
 • Totaal179 807[1]
 • Digtheid496,5/km2 (1 286/vk. myl)
TydsoneUTC+12:00
Webwerfhttp://pkgo.ru/
Petropawlofsk-Kamtsjatski in die nag

Petropawlofsk-Kamtsjatski (Russies: Петропа́вловск-Камча́тский; in die Russiese omgangstaal van sy bewoners meestal kortweg PK of Petropawlofsk genoem) is die administratiewe, wetenskap- en kultuurhoofstad van Kamtsjatka-krai in Rusland. Belangrike instellings, wat in Petropawlofsk gesetel is, sluit wetenskaplike institute vir oseaannavorsing, kommersiële vissery en geologie in. Die belangrikste industriële sektor is skeepsbou. 'n Grondstasie van die Russiese SDCM-satellietstelsel is eweneens in die stad geleë.

Die bevolking is op 1 Junie 2019 op 179 807 beraam.

Geografie[wysig | wysig bron]

Die stad is 6 766 km van Moskou (nege uur per vliegtuig). Dit is op hoë heuwels geleë en deur vulkane omring. Die onewe terrein bemoeilik vervoer. Oorkant die Awatsja-baai is Rusland se grootste duikboot-basis, die Ribatsji-basis. Dit is in die tyd van die Sowjetunie gestig en word steeds deur Rusland gebruik.[2]

Petropawlofsk-Kamtsjatski is die tweede grootste stad in die wêreld naas Iquitos, Peru, wat nie per pad bereik kan word nie. ’n Reis na die stad is duur, maar word al hoe gewilder vanweë die pragtige landskap regdeur die skiereiland.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Petropawlofsk se stadsbeeld verander vinnig. Nuwe moderne en meer gerieflike woonstelgeboue (aan die linkerkant) kontrasteer met standaardbehuising uit die Sowjettydperk (regs). Die foto is in 2013 geneem
Die Sint Panteleimon-klooster, een van die godsdienstige besienswaardighede
'n Iljoesjin Il-96-300-straler van die lugredery Aeroflot op Petropawlofsk se Jelizowo-lughawe, met die Korjakski-vulkaan in die agtergrond

Petropawlofsk is deur die Deense navigator Vitus Bering gestig, wat in diens van die Russiese vloot was. Hy het Awatsja-baai op 10 Julie 1740 bereik en die plek Petropawlofsk genoem na sy twee skepe, die Sint Petrus en Sint Paulus. Die beskutte ligging het die dorp help groei tot een van die belangrikste nedersettings in Kamtsjatka.

Woonstelgeboue in Petropawlofsk dateer nog grotendeels uit die Sowjettydperk en is van voorafvervaardigde bouelemente opgerig sodat die stad, ondanks sy skouspelagtige ligging, oor min argitektoniese besienswaardighede beskik. Hulle is oorspronklik ontwerp om werkers te huisves wat net tydelik in Kamtsjatka gebly het, en eers in die vroeë 21ste eeu is daarmee begin om die stad aantrekliker te maak vir inwoners en besoekers. President Wladimir Poetin het Petropawlofsk tydens 'n besoek in 2010 in elk geval nog as die "vuilste stad in Rusland" beskryf.[3] Dat sy kritiek ernstig geneem is, blyk uit die boubedrywighede en restourasiewerk (onder meer aan die stad se Russies-Ortodokse katedraal) wat tans aan die gang is. Ook die lughawe, waar passasiers dekades lank aan die elemente blootgestel is, word vir die erste keer van 'n terminaal voorsien.

Bevolking[wysig | wysig bron]

Petropawlofsk het 'n multi-etniese bevolking, alhoewel die meeste inwoners van Russiese afkoms is. Naas nuwe aankomelinge is daar ook talle nasate van 19de eeuse setlaars en burgers wat hulle in die Sowjettydperk hier gevestig het.

In die 19de eeu was Petropawlofsk 'n betreklik klein nedersetting met 'n bevolking wat stadig van 400 tot sowat 1 500 gegroei het. Grootskaalse ontwikkeling en die vinnige bevolkingstoename, wat daarmee gepaard gegaan het, het eers in die Sowjettydperk plaasgevind. Die hoogste inwonertal ooit is in hierdie periode aangeteken met 286 000 in 1986. Die ekonomiese krisis van die 1990's het tot 'n sterk bevolkingsafname gelei, en eers in die vroeë 21ste eeu het die inwonertal begin stabiliseer. Die persentasie hoër gekwalifiseerdes en afgetrede persone beloop sowat 25 persent elk.

Vervoer[wysig | wysig bron]

Busse is die belangrikste openbare vervoermiddel. Alle roetes lei na die middestad of sentrale distrik. Alhoewel die meeste huishoudings oor hul eie voertuig beskik, skep die beperkte aantal parkeerplekke moeilikhede. Paaie kan in 'n slegte toestand wees weens die voortdurende seismiese aktiwiteit wat die asfalt laat breek.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "pkgo.ru: О городе. Besoek op 29 Maart 2020". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Mei 2017. Besoek op 25 Februarie 2012.
  2. nti.org
  3. Udo Bernhart: Kamtschatka - Land aus Feuer und Eis. Tweede uitgawe. Würzburg: Verlagshaus Würzburg 2018, bl. 170

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]