Pieter Hamersma

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Pieter Hamersma.

Pieter Hamersma (Worcester, Kaapkolonie, 11 Mei 1892De Aar, Kaapprovinsie, Suid-Afrika, 11 Oktober 1953) was lid van die Kaapse Provinsiale Raad en ’n vooruitstrewende Karooboer, wat bekend was vir die goeie ramme wat hy geteel het en sy praktiese bestryding van gronderosie reeds sedert 1924.

Herkoms en opleiding[wysig | wysig bron]

Pieter Hamersma se ouers was ds. en mev. Taetse Hamersma, albei immigrante uit Friesland en die leraarspaar van Philipstown van 1893 en daarna van 15 Julie 1922 tot en met ds. Hamersma se dood op 9 Junie 1932 van Colesberg. Pieter het op Philipstown skoolgegaan en daarna sy studie voortgesit aan die Potchefstroomse Universiteitskollege, waar hy in 1907 (toe hy nagenoeg 15 jaar oud was) die Intermediêre B.A.-eksamen afgelê het. Hy het aan verswakte oë gely en op advies van sy dokter het hy hom in die distrik Hanover op die boerdery gaan toelê.

Politieke betrokkenheid[wysig | wysig bron]

Die jong boer het ’n lewendige belangstelling in landsake getoon en kort voor lank ’n belangrike rol in die samelewing begin speel. Hy was behulpsaam by die stigting van die eerste tak (Driekop) van die Nasionale Party in die Hanoverse distrik. Ook het hy aktief deelgeneem aan die werksaamhede van die Boerevereniging en is dan ook dikwels na die kongresse daarvan afgevaardig. Hy was lid van die eerste Vleisraad, wat uit drie lede bestaan het, en die enigste boer wat daarin gedien het.

Toe D.H. van Zyl senator word, is Pieter Hamersma is sy plek aangewys as lid van die Kaaplandse Provinsiale Raad as verteenwoordiger van Hopetown. In 1942 hy LPR vir die kiesafdeling Albert-Colesberg geword. Hamersma het ook aktief deelgeneem aan die stigting van die Reddingsdaadbond, die BSB en ander koöperatiewe verenigings. Hy was lid van die afdelingsraad van De Aar en is was ook lid van die skoolraad en die hospitaalraad.

Eerste Wêreldoorlog[wysig | wysig bron]

In 1914 was hy as lid van die Unie-Verdedigingsmag opgeroep om deel te neem aan die Suidwes-Afrika-veldtog. Hy het as luitenant geweier om die grens na Duits-Suidwes-Afrika oor te steek en beland so in die moeilikheid. Twee maal moes hy voor die krygsraad verskyn op ’n aanklag van sedisie, is vir drie weke in arres geplaas in die kamp op Upington en daarna huis toe gestuur.

Hy was getroud met Ester Cornelia du Plessis van Colesberg.

Bronne[wysig | wysig bron]

  • (af) De Wet, P.J.T. 1946. Eeufees-Gedenkboek Burgersdorp 1846–1946. Burgersdorp: Die Stadsraad.