Seether

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Seether
Agtergrondinligting
OorsprongGauteng (Suid-Afrika)
GenresHarde rock
Jare aktief1999hede
EtiketteMusketeer Records
Wind-Up Records LLC
AssosiasiesSaron Gas
Webwerfwww.seether.com
LedeShaun Morgan Welgemoed
Dale Stewart
David Cohoe
Gewese ledeThomas Morris
Dave Cohoe
Josh Freese
John Johnston
Nick Oshiro
Nick Annis "Afro Nick"
Kevin Soffera
Pat Callahan

Seether is 'n Suid-Afrikaanse post-grunge groep. In 1999 ontstaan Saron Gas as 'n drietal – bestaande uit Shaun Morgan Welgemoed (kitaar en sang), Dale Stewart (baskitaar en sang) en David Cohoe (dromme en sang) - in die Pretoria/Johannesburg-gebied. In 2000 teken Saron Gas 'n kontrak met Musketeer Records in Suid-Afrika en in 2002, nadat hulle 'n kontrak met Wind-Up Records LLC in New York, Amerika teken, verander die groep hul naam na Seether met die debuut van hul album Disclaimer.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Vroeë Jare as Saron Gas[wysig | wysig bron]

Saron Gas ontstaan in 1999 in Pretoria as 'n drietal uit die oorskot van 'n vyftal groep met Shaun Morgan Welgemoed, Clinton Young en Dave Cohoe. Later verlaat Clinton Young die groep. Shaun en Dave nooi 'n kennis van Shaun (Dale Stewart) om Clinton se rol as baskitaarspeler oor te neem. Met 'n nuwe lid tref Saron Gas TuksFm met 'n krag met hul eerste weergawe van "69 Tea". Die groep se optredes begin al hoe meer toeskouers lok namate "69 Tea" gewilder word.

Saron Gas speel gereeld by bekende Pretoriase en Johannesburgse nagklubs soos die ou Nile Crocodile (Pretoria), Roxie's Rhythm Bar (Melville), ens. en bou stadig maar seker 'n lojale luistergroep op. Hulle neem ook deel aan die RP Studios Emerging Sounds kompetisie met kritieke sukses.

Ten spyte van dié sukses aan die begin van hul loopbaan sukkel Saron Gas om 'n kontrak te sluit met enige Suid-Afrikaanse platemaatskappy – vanweë verskeie probleme vanaf die maatskappye se kant met die groep se musiek. In een voorval vind Saron Gas hulself in 'n bekende Suid-Afrikaanse platemaatskappy se hoofkantoor in 'n vergadering met die uitvoerende hoof, wat sit en krieket kyk eerder as om aandag te gee aan die drietal se demo-musiek.

In 2000 kry Saron Gas dit reg om uiteindelik 'n platekontrak te teken. Die maatskappy, Musketeer Records, finansier Saron Gas om hul debuutalbum op te neem. Die groep spandeer drie maande by die Farm Studios in Johannesburg om dié taak te verrig. Later in dieselfde jaar stel Musketeer Records Saron Gas se debuutalbum, "Fragile" vry by 'n funksie in die Hard Rock Café in Johannesburg, met gaste uit die musiekindustrie, pers en lede van die publiek as toeskouers. Dié album maak van Saron Gas een van Suid-Afrika se bekendste rock-groepe saam met groepe soos Pestroy. Enkellied-plate soos 'n nuwe weergawe van "69 Tea", "Fine Again" en "Empty" klim tot op die hoogste 10 van TuksFM se lyste en die Top 40-lys van 5fm. Saron Gas toer op die Suid-Afrikaanse klubtoneel vir meer as 'n jaar om hul debuutalbum te steun en tree op by groot makieties soos Woodstock, Splashy Fen en word verkies om deel te neem aan die Winston State Of The Nation Concert in Wembley.

In 2001 probeer Saron Gas uitbrei na oorsese markte en stuur kopieë van hul debuutalbum die hele wêreld vol na elke platemaatskappy moontlik. Die uitvoerende hoof van Sony BMG in Duitsland lig die groep in dat hy belangstel in hul musiek, maar ongelukkig nie 'n kontrak met hulle mag sluit nie weens Duitse wetgewing wat hul plaaslike musiekindustrie beskerm. Hy stuur hul album na Wind-Up Records LLC in New York, Amerika, waar Dianna Meltzer hul talent en musiek hoog aanslaan. Saron Gas se bestuurder, Frontline Entertainment Management (Ingrid Rolling en Shannon Esra), organiseer vir die drietal 'n bekendstellingsoptrede in New York. Wind-up Records sluit onmiddellik na die optrede 'n sewe-CD-kontrak met die drietal.

In daardie selfde jaar speel Saron Gas hul laaste optrede in Suid-Afrika en verhuis na New York om te werk aan hul debuutalbum in daardie mark. Wind-Up vra dat die drietal hul naam verander vanweë die feit dat Saron Gas 'n homofoon van die dodelike chemiese wapen Sarin-gas is. Die groep besluit op die naam Seether, ook die naam van 'n Veruca Salt lied. Dave Cohoe verlaat die groep en keer terug na Suid-Afrika skaars nadat die groep hul naam verander het. Josh Freese, 'n bekende sessie-musikant, staan Seether by met die opname van hul album.

Onmiddellik na die voltooiing van die opnames voer die groep hul optredes vir 'n kort ruk uit met die hulp van 'n mede Suid-Afrikaner, Nic Argyros (16Stitch), totdat hulle 'n permante lid kan vind. Die nuwe dromspeler, Nick Oshiro, word aangestel in dieselfde jaar en Seether begin toer as 'n viertal met 'n ekstra kitaarspeler, Nick Annis. Ongelukkig stel Wind-Up nie die album vir 'n hele ruk vry nie, wat daartoe lei dat Seether die Ozzfest vir 2001 as 'n geheel onbekende, maar nie ongewenste groep aandurf en goeie ondersteuning werf onder die toer se vele toeskouers.

In 2002 word Seether se album Disclaimer vrygestel. Ook stel Wind-Up drie enkellied-plate vry: Fine Again, Driven Under en Gasoline, maar slegs Fine Again behaal enige sukses op die Amerikaanse musieklyste. Die oorblywende enkellied-plate is minder suksesvol op algemene radiostasies in Amerika. Ironies is die suksesvolste lied van die album, getiteld Broken, nie as 'n enkellied vrygestel nie.

Sukses en Disclaimer II[wysig | wysig bron]

Nadat Disclaimer vrygestel word, toer Seether deur Amerika met geen ruskans tussen hul toere nie, in die hoop om bekend te word onder die Amerikaanse publiek. Nick Annis word deur Seether afgedank as toerspeler en hulle stel Pat Callahan (oud-Sloth-lid) aan as 'n permanente groeplid. Veel later word Nick Oshiro afgedank uit Seether vanweë probleme wat die groep met hom ondervind (Oshiro word later deel van Static-X). Kevin Soffera word in sy plek aangestel, en sodoende vind Seether weer hul liefde vir musiek, wat Oshiro glo verhinder het. Ná die voltooiing van vele agtereenvolgende en uitputtende toere om "Disclaimer" te ondersteun, wil Seether terugkeer na die ateljee om te werk aan hul opvolg vir "Disclaimer". Wind-Up besluit egter om Seether eerder te gebruik om die multi-Grammy-wennende groep Evanescence te ondersteun in hul wêreldtoer vir "Fallen", hul debuutalbum. Dié besluit stel Seether se ateljeeplanne met amper 'n hele jaar uit.

Op dié wêreldtoer werk Seether aan hul ballade "Broken" en verander dit vanaf 'n akoestise ballade na 'n elektriese ballade m.b.v. Amy Lee van Evanescence. Die veranderde weergawe van "Broken" word positief deur die publiek ondersteun by optredes, en dit lei daartoe dat Seether dit opneem. Dié lied se sukses laat Wind-Up Records besluit om Seether se planne vir 'n opvolgalbum weereens uit te stel. Disclaimer II, 'n alternatiewe weergawe van "Disclaimer" met hermengde oorspronklike liedere en agt ekstra liedere word deur Wind-Up vrygestel in 2004. Seether word dus geforseer om aan te hou toer om dié album te ondersteun, iets waarmee Shaun Welgemoed ontevrede is. Hy beskryf die hele "Disclaimer II" insident as "'n dubbelsydige swaard" en "'n geval waar die platemaatskappy iets vir die groep wou hê wat die groep nie wou hê nie." Kevin Soffera verlaat Seether op goeie terme, omdat hy by sy vrou en pasgebore kind wil wees. Seether stel John Humphreys van The Nixons-faam aan as hul dromspeler en voltooi die toer vir "Disclaimer II".

Karma and Effect, One Cold Night, Coca-Cola Massive Mix[wysig | wysig bron]

In 2005 stel Seether hul opvolg album "Karma and Effect" vry. Dié album het 'n voller en meer volwasse klank danksy die feit dat al vier lede bygedra het tot die skryfwerk van die album se liede (waar Shaun Welgemoed die meeste van Fragile en Disclaimer se materiaal geskryf het). Die album se oorspronklike titel sou Catering to Cowards wees, maar Wind-Up Records het hulle forseer om 'n ander naam te kies, uit vrese dat so 'n titel kontroversie en ontevredenheid sou uitlok.

Die album bevat ook geen krashede soos "Fragile" of beide "Disclaimers" nie, iets wat Seether se aanhangers as nog 'n besluit van Wind-Up bestempel het, alhoewel Shaun Welgemoed dit later uitklaar as 'n eksperiment van sy kant af. Hy het vroeër 'n onderhoud met Corey Taylor van SlipKnot gevoer, wat in die pers negatiewe kommentaar gekry het oor sy groep se "uitermatige" krasheid in hul musiek, en besluit het om iets te probeer om dit te verminder en/of te vermy. Shaun het gevoel dat hy iets soortgelyks moet probeer met die volgende album.

Seether neem in 2006 deel aan die jaarlikse Winterfresh SnoCore toer as hoofgroep saam met HaleStorm, Flyleaf en Shinedown as ondersteunde groepe. Op dié toer neem Lzzy Hale Amy Lee se plek in op "Broken". Op dié toer word Shaun Welgemoed kwaai siek, maar hy weier om op te hou toer. Seether besluit om hul toer te verander om Shaun se siekte te akkommodeer, en speel akoestiese weergawes van hul bekende treffers.

Een van dié akoestiese optredes vind op 22 Februarie 2006 plaas in die Grape Street Pub in Philadelphia (terloops is die oorspronklikke Grape Street Pub in Grape Street, PA dieselfde plek waar hulle Pat Callahan ontmoet het), en Seether besluit om dit te laat opneem. Dié optrede word vrygestel as 'n CD/DVD pakket getiteld One Cold Night, en beeld Seether se intense, musikale skryfwerk uit in 'n intieme omgewing, iets wat min mense die voorreg gehad het om deel van te wees. Ook op dié DVD is 'n versameling van musiekvideo's, ekstras, en 'n onderhoud.

In laat 2006 keer Seether terug na Suid-Afrika om deel te neem aan die Coca-Cola Massive Mix konserte, met Metallica as hoofgroep. Dit is die eerste keer dat Seether vir Metallica open en die eerste keer dat Shaun en Dale die groep sien speel het. Duisende toeskouers daag op vir beide die Kaapse en Pretoriase bene van die toer. Seether neem terselftertyd deel aan 'n nasionale toer van Suid-Afrika en speel in 'n paar van hul ou gunstelingklubs van hul dae as Saron Gas.

Kitaarspeler verlaat die groep, rehabilitasie[wysig | wysig bron]

Op 16 Junie 2006 maak Seether op hul webtuiste bekend dat Patrick Callahan besluit het om die groep te verlaat, vir onverklaarde redes aan die publiek. Shaun Welgemoed bespreek die saak later in 'n onderhoud met Fasterlouder.com: "Um… ek voel 'n klein bietjie verlig… eintlik baie. Hy was die ou in die groep gewees wat altyd ons pessimis was, en hy was die negatiewe energie met ons skryfwerk gewees. Ek persoonlik het geen geesteswroegings hieroor nie, wat snaaks is vir een of ander rede want hy was my vriend gewees vir vier jare. Maar toe hy gewaai het – dit het soort van saam met hom gewaai."[1]

In Augustus 2006 boek Shaun Morgan homself uit eie keuse in by 'n onbekende rehabilitasie-sentrum vir dwelmverslawing aan verskeie middels waarteen Shaun heftig voorheen baklei het om sy verslawings self te beëindig, maar uiteindelik die goeie besluit gemaak het om hulp te soek. Dit forseer Seether om hul toer saam met Staind en Three Days Grace te kanselleer. Shaun is tans uit rehabilitasie uit. Evanescence se treffer-lied "Call Me When You're Sober" is geskryf vanuit Amy Lee se perspektief oor die hele saak, iets wat Shaun bitter ontevrede gemaak het omdat sy dit later aan die hele wye wêreld publiek bekend gemaak het waaroor die lied gaan.

2007-album[wysig | wysig bron]

Seether het in 2007 as 'n drietal aan 'n nuwe, onbekende album gewerk, wat geskeduleer was om in Augustus 2007 vrygestel te word (volgens hul MySpace tuiste). Welgemoed bieg dat die nuwe album 'n meer uitgebreide gevoel sou hê as die voriges. Dit was destyds onbekend of die nuwe album enige krashede sou bevat, maar kommentaar deur Welgemoed op die groep se "One Cold Night" DVD bieg dat hul aanhangers enigiets kan verwag met die volgende album.

Luidens 'n boodskap wat deur Shaun op die groep se boodskapbord geplaas is, het Seether Howard Benson gehuur om die volgende album te vervaardig.

'n Kort opname van 'n oefensessie van die volgende enkellied wat vrygestel gaan word, "Like Suicide", is beskikbaar op hul MySpace blog.

Byvoegings[wysig | wysig bron]

Seether het materiaal bygevoeg vir die fliek The Punisher, en van hul liedere word ook gevind op die klankbane vir die films Freddy vs. Jason en Daredevil. Die lied Out Of My Way (oorspronklik bedoel vir Kurt Angle en gebaseer op sy temalied) was die temalied vir World Wrestling Entertainment (WWE) Superster Zach Gowen. Broken is op 'n DVD vir die oorlede Eddie Guerrero geplaas, sowel as hul musiekvideo vir Gasoline. Hul lied Sold Me was die temalied vir WWE se Bad Blood betaal-per-skou wedstryd in Junie 2004, terwyl Remedy die temalied vir die 2005 WWE SummerSlam was. In 2005 stel Seether 'n video vir die lied Truth vry, wat ook rofstoei tussen 'n paar karakters uitbeeld. Hul lied Fine Again is ook op die Nintendo GameCube videospel, 1080° Avalanche en op Madden NFL 2003 te vinde.

Trivia[wysig | wysig bron]

  • Die font vir hulle logo word soms geëien as DANimal, maar is nie (DANimal is wel soortgelyk).
  • Die oorspronklikke naam vir hul album Karma and Effect sou "Catering to Cowards" wees.
  • Op Karma and Effect is geen krashede te vinde nie.
  • Hul lied "Burrito" op hul album Karma and Effect het sy naam gekry vanwee 'n episode van The Osbournes waar Ozzy Osbourne burritos as lekkernye aanskaf. Dié lied is vir 'n lang ruk eers naamloos gewees.
  • Na 'n kontrak met Wind-Up Records LLC is Seether se musiek op die video-deel webtuiste YouTube beskikbaar gemaak sodat verbruikers dit as agtergrondklank mag gebruik vir hul eie video uittreksels. [2]
  • Shaun se regte van is Welgemoed, maar het sy tweede doopnaam, Morgan, as sy van begin gebruik, omdat niemand in Amerika sy regte van kan uitspreek nie.
  • Boomer (Morning X) ('n radio-aanbieder by WXEG in Dayton, Ohio) was die eerste DJ in Amerika om Seether se materiaal te speel op 'n Amerikaanse radio stasie (in die dae toe hy die middag-aanbieder by WXEG was).
  • Hul trefferlied "Broken feat. Amy Lee" is in die fliek "The Punisher" aangewend, maar op 'n heeltemal ander manier as wat die groep verwag het. Pleks dat die lied in 'n liefdestoneel gebruik is, is dit op 'n heel ander wyse gebruik in die fliek.

Diskografie[wysig | wysig bron]

Albums[wysig | wysig bron]

Omslag Datum Titel Maatskappy Lysposisie Sertifikasie
2000 Fragile (as Saron Gas) Sony BMG
Musketeer Records
2002 Disclaimer Wind-up Records #92 VSA Goud
2004 Disclaimer II Wind-up Records #53 VSA Platinum
2005 Karma and Effect Wind-up Records #8 VSA Goud
2006 One Cold Night Wind-up Records #50 VSA
2007 Finding Beauty in Negative Spaces (derde ateljee album)

Enkelsnitte[wysig | wysig bron]

Jaar Titel Lys Posisie Album
US Hot 100 US Modern Rock US Mainstream Rock
2003 "Fine Again" #61 #6 #3 Disclaimer
2003 "Driven Under" - #13 #13 Disclaimer
2003 "Gasoline" - #37 #8 Disclaimer
2004 "Broken (met Amy Lee van Evanescence)" #20 #4 #9 Disclaimer II
2005 "Remedy" #70 #5 #1 (8 weke) Karma and Effect
2005 "Truth" - #25 #8 Karma and Effect
2006 "The Gift" - #29 #8 Karma and Effect

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. [1] Geargiveer 11 Oktober 2012 op Wayback Machine.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]