Gaan na inhoud

Soetheid

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Soet voedsels, soos hierdie aarbei-kortkoek, word dikwels vir nagereg geëet.

Soetheid is 'n basiese smaak mees algemeen waargeneem wanneer voedsels geëet word wat ryk in suikers is. Soet smake word oor die algemeen as plesierig beskou. Benewens suikers soos sukrose, is baie ander chemiese verbindings soet, insluitend aldehiede, ketone en suikeralkohole. Sommige is soet teen baie lae konsentrasies, wat hul gebruik as nie-kalorie suiker plaasvervangers toelaat. Sulke nie-suiker versoeters sluit in saccharine, aspartaam, sucralose en stevia. Ander verbindings, soos miraculin, kan persepsie van soetheid self verander.

Die waargenome intensiteit van suikers en hoë-krag versoeters, soos aspartaam en neohesperidin dihydrochalcone, is oorerflik, met geen-effek wat ongeveer 30% van die variasie uitmaak.[1]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Hwang LD, Zhu G, Breslin PA, Reed DR, Martin NG, Wright MJ (2015). "A common genetic influence on human intensity ratings of sugars and high-potency sweeteners". Twin Res Hum Genet. 18 (4): 361–7. doi:10.1017/thg.2015.42. PMID 26181574.