Spiritisme
Spiritisme is ’n spiritualistiese filosofie en godsdiens wat die Franse opvoeder Hippolyte Léon Denizard Rivail in die 19de eeu onder die skuilnaam Allan Kardec begin het. Dit is ten gunste van die studie van die "aard, oorsprong en bestemming van siele en hul verhouding met die stoflike wêreld".[1][2][3]
Spiritisme het gou na ander lande versprei en vandag word 35 lande in die Internasionale Spiritisteraad verteenwoordig.[4]
Beskrywing
[wysig | wysig bron]Volgens spiritisme is mense basies onsterflike siele wat tydelik in fisieke liggame woon vir verskeie noodsaaklike inkarnasies om morele en intellektuele verbetering te ondergaan. Spiritiste glo ook siele kan, deur die passiewe of aktiewe bemiddeling van mediums, ’n nadelige of voordelige invloed op die fisieke wêreld hê.[5] Die term "spiritisme" verskyn die eerste keer in Kardec se boek Die Boek van Siele (Frans: Le Livre des Esprits), wat gepoog het om te onderskei tussen spiritisme en spiritualisme.[1]
Spiritisme het ’n invloed gehad op ’n beweging van helingsentrums, welsynorganisasies en hospitale wat miljoene mense in tientalle lande betrek. Die meeste volgelinge is in Brasilië.[1] Dit was ook invloedryk in die nuwe Viëtnamese godsdiens Caodaïsme, wat in 1926 ontstaan het nadat drie mediums boodskappe gekry het wat Allan Kardec identifiseer as ’n profeet van ’n nuwe universele godsdiens.[6]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Moreira-Almeida, Alexander (2008).
- ↑ “Paralisia do sono" Revisado.
- ↑ Allan Kardec and the development of a research program in psychic experiences. Proceedings of the Parapsychological Association & Society for Psychical Research Convention. Winchester, UK.
- ↑ International Spiritist Council, webtuiste vir lede.
- ↑ Lucchetti G., Daher J.C. jr., Iandoli D. jr., Gonçalves J.P., Lucchetti A.L. Historical and cultural aspects of the pineal gland: comparison between the theories provided by Spiritism in the 1940s and the current scientific evidence. Geargiveer 9 April 2014 op Wayback Machine. Neuro Endocrinol Lett. 2013;34(8):745-55. Indexed on PubMed.
- ↑ Hoskins, Janet Alison 2015. The Divine Eye and the Diaspora: Vietnamese Syncretism Becomes Transpacific Caodaism. Honolulu: University of Hawaii Press. p. 15, 36, 45, 51,63. ISBN 978-0-8248-5140-8.
Notas
[wysig | wysig bron]- Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia