Takuma Sato

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Takuma Sato
Takuma Sato in 2013
Takuma Sato in 2013
Geboortedatum 28 Januarie 1977 (1977-01-28) (47 jaar oud)
Geboorteplek Tokio, Japan
Nasionaliteit Vlag van Japan Japannees
Aktiewe jare 2002–
Ou span(ne) Jordan, BAR, Super Aguri
Inskrywings 92 (90 begin)
Kampioenskappe 0
Oorwinnings 0
Podiums 1
Loopbaanpunte 44
Voorste wegspronge 0
Vinnigste rondtes 0
Eerste F1-wedren 2002 Australiese Grand Prix
Laaste inskrywing 2008 Spaanse Grand Prix

Takuma Sato (佐藤 琢磨, Satō Takuma, gebore 28 Januarie 1977 in Tokio, Japan) is 'n Japannese beroepsrenjaer. Hy neem tans voltyds deel aan die IndyCar-reeks in Amerika.

Hy het voorheen gereeld vir die Super Aguri-span in Formule Een deelgeneem.

Sato het die Indianapolis 500 tweekeer gewen, in 2017 en 2020. Hy was die eerste Asiatiese jaer wat die Indianapolis 500 gewen het,[1] en die twintigste jaer wat die wedren meer as een keer gewen het. Voordat hy die Indianapolis 500 gewen het, het Sato die eerste Japannese-gebore jaer geword wat 'n IndyCar Series-ren gewen het toe hy die 2013 Grand Prix van Long Beach gewen het. Hy ry tans vir Dale Coyne Racing saam met Rick Ware Racing.[2]

Sato jaag sedert 2010 voltyds in die IndyCar-reeks vir KV Racing Technology, Rahal Letterman Lanigan Racing, A. J. Foyt Enterprises, en Andretti Autosport, almal met Honda-enjins.

Hy het van 2002 tot 2008 aan Formule Een deelgeneem vir die Honda-aangedrewe Jordan-, BAR- en Super Aguri-spanne en 'n enkele podium by die 2004 Verenigde State Grand Prix behaal. Sy 8ste plek in die 2004 Formule Een Wêreldjaerskampioenskap is die beste uitslag ooit vir 'n Japannese jaer in die reeks.[3]

Sato het bekend geword onder aanhangers en media[4][5] vir sy leuse "geen aanval, geen kans" met betrekking tot sy renstyl.

Vroeë loopbaan[wysig | wysig bron]

Sato is in Tokio gebore,[6] en het in Japan met knortjorre (karts) begin jaag op die ouderdom van 19.[7] Nadat hy die nasionale karting-titel in 1997 gewen het, vertrek hy na Europa met steun van Honda.[8]

Hy het vir 'n kort rukkie in die Vauxhall Junior en Formule Opel gejaag, voordat hy halfpad deur 1999 in Klas B van die Britse Formule 3-kampioenskap gedebuteer het.[8] Hy het in 2000 saam met Carlin Motorsport na die topklas van die kampioenskap geskuif en vier oorwinnings en derde plek in die kampioenskap behaal. In 2001 het hy 12 uit 13 wedrenne gewen om 'n oorheersende kampioenskap te wen, die eerste vir 'n Japannese jaer in die reeks.[7] In 2001 het hy ook die gesogte Macau Grand Prix en nie-kampioenskaprenne in die "Meesters van Formule 3" gewen.[8]

Formule Een loopbaan[wysig | wysig bron]

Jordan (2002)[wysig | wysig bron]

In 2002 is Sato na Formule Een bevorder by die Honda-aangedrewe Jordan-span, en is met Giancarlo Fisichella gepaar. Sy laagtepunt was 'n geweldige ongeluk in Oostenryk, wat veroorsaak is toe Nick Heidfeld beheer oor sy Sauber verloor het terwyl hy gerem het, die kant van Sato se motor getref en 'n gat in die kajuit se kant geslaan het.

Hy het deurgaans flitse van spoed, maar ook wilde bestuur getoon, nietemin is die span se geloof in Sato terugbetaal deur 'n goeie ren tot vyfde by sy tuis-Grand Prix in Suzuka.

BAR (2003–2005)[wysig | wysig bron]

Met Honda se fokus wat uitsluitlik na British American Racing vir 2003 verskuif het, het Sato as toetsbestuurder by die Brackley-gebaseerde span aangesluit. Vir die laaste ronde in Japan het Sato Jacques Villeneuve vervang en die tweede punte-afronding van sy loopbaan behaal met die sesde plek, ná 'n stryd met Michael Schumacher. Gedurende die 2004-seisoen het Sato vier keer onder die top-drie gekwalifiseer, insluitend 'n voorwegsprong en 'n algehele rondterekord by die 2004 Europese Grand Prix.[7] Sato se aggressiewe bestuurstyl het vrugte afgewerp by die Verenigde State Grand Prix, waar Sato, nadat die span nie onder veiligheidsmotortoestande die kuipe aangedoen het nie, teruggeveg het met 'n paar gewaagde verbysteekbewegings om sy eerste podium te behaal en die eerste vir 'n Japannese jaer sedert Aguri Suzuki by die 1990 Japannese Grand Prix.

Betroubaarheidskwessies het veroorsaak dat hy ses keer uitgeval het, maar hy het punte aangeteken in nege van die 11 wedrenne wat hy voltooi het om agtste in die kampioenskap te eindig met 34 punte, die beste uitslag ooit vir 'n Japannese jaer in Formule Een.[3] Sy pogings het BAR-Honda gehelp om tweede in die vervaardigerskampioenskap te eindig.

Sato is deur BAR-Honda vir die 2005-seisoen behou, maar die 2005-motor was nie so naby aan die voorkant van die pak soos die vorige jaar se ontwerp nie. Sato het die Maleisiese Grand Prix weens siekte misgeloop, en albei jaers is in die 2005 San Marino Grand Prix gediskwalifiseer en die hele span is uit die twee daaropvolgende wedrenne verban omdat hulle motors ondergewig was toe alle brandstof verwyder is. Die hof het bevind dat dit nie doelbewus was nie. Sato se seisoen het van daardie punt af nooit herstel nie, en hy het die seisoen afgesluit in die agtste plek by die Hongaarse Grand Prix as sy enigste puntepoging, ten spyte daarvan dat hy sewe keer onder die toptien gekwalifiseer het.[6] Sato is nie herteken vir 2006 nie, ten spyte daarvan dat Honda volle beheer oor die span verkry het.

Super Aguri (2006–2008)[wysig | wysig bron]

Sato het vir 2006 by die nuwe Super Aguri F1-span aangesluit, wat bestuur is deur die voormalige Japannese jaer Aguri Suzuki. Die nuwe uitrusting was in werklikheid 'n Honda B-span, maar het die eerste helfte van die seisoen met 'n aangepaste weergawe van 'n 2002 Arrows A23-onderstel deelgeneem. Nietemin het Sato se reputasie verbeter danksy sy professionele ingesteldheid en mededingende gees. Die span het 'n nuwe motor, die SA06 by die Duitse Grand Prix bekend gestel en teen die einde van die seisoen het Sato die Midland-motors verbygesteek. By die seisoensfinaal in Brasilië het Sato tiende geëindig, gemaklik voor beide Toro Rossos en die Spyker MF1s.

Vir 2007 het Super Aguri 'n herwerkte weergawe van die vorige jaar se Honda RA106-onderstel gebruik. Hul prestasie het drasties verbeter toe Sato deurgedring het na K3 by die Australiese Grand Prix. Hy het die span se eerste punt by die Spaanse Grand Prix aangeteken. By die Kanadese Grand Prix het Sato sesde geëindig nadat hy Ferrari se Kimi Räikkönen verbygesteek het voordat 'n kuipefout hom laat terugsak het na die elfde plek. Hy het vyf plekke opgeskuif in die laaste 15 rondtes, verby Toyota se Ralf Schumacher en toe op rondte 67 die McLaren-Mercedes van Fernando Alonso; laasgenoemde onder toejuiging van die skare.[9][10]

Finansiële probleme het die span in die afseisoen begin raak en die span het dit net-net gemaak na die openingsronde van die 2008-seisoen in Australië. Super Aguri het ná die Spaanse Grand Prix aan Formule Een onttrek en Sato ná vier wedrenne in 2008 sonder ’n rit gelaat.

Persoonlike lewe[wysig | wysig bron]

Sato is getroud met Chiharu Sato, en hulle het twee kinders.[11] Hy woon tans in Carmel, Indiana aan huis van sy bestuurder, Steve Fusek.[12] Sato was 'n nasionale fietsrykampioen op hoërskool, en ry steeds fiets as deel van sy fisiese oefening vir sy renloopbaan.[10]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Malsher, David (28 Mei 2017). "Indy 500: Sato wins after thrilling shootout with Castroneves". Motorsport.com. Motorsport Network. Besoek op 28 Mei 2017.
  2. Brown, Nathan (9 Desember 2021). "Dale Coyne Racing confirms addition of Takuma Sato to replace Romain Grosjean". The Indianapolis Star (in Engels). Besoek op 9 Desember 2021.{{cite web}}: AS1-onderhoud: url-status (link)
  3. 3,0 3,1 "Japan • STATS F1". www.statsf1.com. Besoek op 7 Augustus 2019.
  4. "No Attack, No Chance: Takuma Sato Wins 104th Indianapolis 500". sports.yahoo.com. Besoek op 2 September 2020.
  5. Weaver, Matt (24 Augustus 2020). "No Attack, No Chance: Takuma Sato Wins 104th Indianapolis 500". Autoweek. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Mei 2022. Besoek op 2 September 2020.
  6. 6,0 6,1 "PROFILE|佐藤琢磨 オフィシャルサイト|takumasato.com". www.takumasato.com. Besoek op 2 September 2020.
  7. 7,0 7,1 7,2 "Why didn't F1 work out for Sato?". The Race (in Engels (VK)). 25 Augustus 2020. Besoek op 26 Augustus 2020.
  8. 8,0 8,1 8,2 "Takuma Sato | Motor Sport Magazine Database". Motor Sport Magazine (in Engels). 12 Junie 2017. Besoek op 26 Augustus 2020.
  9. Benson, Andrew (10 Junie 2007). "Canadian Grand Prix". BBC Sport. BBC. Besoek op 15 Februarie 2016.
  10. 10,0 10,1 "Takuma Sato". IndyCar.com. Besoek op 30 Mei 2017.
  11. "Takuma Sato announces birth of second child". f1sa.com. 1 Oktober 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Desember 2008. Besoek op 2 Oktober 2008.
  12. "Two-time Indy 500 winner Takuma Sato permanent houseguest in Carmel". wthr.com. 31 Augustus 2020. Besoek op 20 Oktober 2020.