Willy Corsari
Willy Corsari | |
|---|---|
 Willy Corsari (foto deur Jacob Merkelbach) | |
| Gebore | 26 Desember 1897 |
| Sterf | 11 Mei 1998 Amstelveen |
| Beroep | skryfster |
Willy Corsari (skuilnaam van Wilhelmina Angela Douwes-Schmidt) (26 Desember 1897, Sint-Pieters-Jette, Brussel – 11 Mei 1998, Amstelveen) was 'n Nederlandse skryfster van jeuglektuur, romans, speurverhale, kortverhale en toneelstukke.[1] Sy het 'n afkeer gehad aan literêre vernuwing.
Biografie[wysig | wysig bron]
Wilhelmina Angela Schmidt was die dogter van Cornelis Nicolaas Schmidt, 'n diamantbewerker, amateursanger en beeldhouer en die pianis Elisabeth Christina Benit. Haar vader (wat die verhoognaam Corsari as amateursanger gebruik het) wou hê sy moes 'n operasanger word. Vir hierdie doel het sy sang- en klavierlesse ontvang. In 1902 verhuis die gesin na Den Haag. Toe sy tien jaar oud was, verskyn die eerste verhaal uit haar pen in "Het Volk". Haar ouers het die wêreld vol gereis. Sy het 'n tydjie in Nederlands-Indië, Amsterdam en Berlyn deurgebring.
Sy trou op 1 Mei 1919 in Amsterdam met Antoni Ewoud Sichterman. Hulle het 'n seun gehad. Na hul egskeiding is sy weer met 'n vriend, Hendrik Willem Cornelis Douwens, getroud, hoofsaaklik ten einde te voorkom dat sy nie voogdyskap oor haar seun verloor nie. Toe Douwens in 1931 gesterf het, het sy nie weer getrou nie. Sy het wel verhoudings gehad met Jan Campert.
Schmidt/Corsari het aan die Amsterdamse Toneelschool & Kleinkunstacademie in Amsterdam gestudeer, waar dit spoedig geblyk het dat haar stem nie geskik was vir opera nie. Hier het sy deelgeneem aan kabaret en saam met groot kunstenaars soos Jean-Louis Pisuisse en Louis Davids opgetree. Sy het hierdie ervarings in haar "Liedjes en herinneringen" beskryf.
Haar skryftalent is toe ontdek, wat haar in staat gestel het om as populêre skryfster 'n wye gehoor te bereik. Haar eerste publikasies het vanaf 1916 in tydskrifte verskyn; haar eerste boek is in 1927 gepubliseer. Haar grootste roem het in die 1950's gekom. Sy het ook werke deur onder andere Louis Bromfield en Albert Camus vertaal.
Sy het haar in haar werk toegespits op maatskaplike norme, eensaamheid, genadedood en homoseksualiteit, die man-vrou-verhouding en die balansering van loopbaan en gesinslewe, kabaret en godsdiens. Oorlog is ook 'n deurlopende tema in Corsari se werk. Haar werk is vertaal in Afrikaans, Deens, Duits, Engels, Frans, Fries, Hongaars, Ivrit, Noors, Spaans, Tsjeggies en Sweeds.
In die vroeë tagtigerjare het haar loopbaan weens ouderdomskwale tot 'n einde gekom. In 1990 het sy 'n ridder van die Orde van Oranje-Nassau geword.
Wetenswaardighede[wysig | wysig bron]
- In Het mysterie van de Mondscheinsonate (1934) stel sy inspekteur Lund bekend, die hoofkarakter wat sy tot in haar laaste speurverhaal sou gebruik. Die Lund-romans besorg aan haar die bynaam die "Hollandse Agatha Christie".
- Tydens die oorlog het sy 'n Duitse droster gehelp om te onderduik. Corsari is vir die goedhartige daad in 1943 vir 'n geruime tyd gevange geneem in Scheveningen.
- Corsari se uitgewer, R.I. Leopold, het aan die begin van die Tweede Wêreldoorlog selfmoord gepleeg. Hy is opgevolg deur 'n Duitser, maar Corsari het geweier om vir hom te skryf.
- In 1952 het sy toegetree tot die Katolieke Kerk.
Bibliografie (keur)[wysig | wysig bron]
- Misdaad zonder fouten (1927)
- De onbekende medespeler (1929)
- Chimaera (1929)
- Gestalten in den spiegel (1930)
- De zonden van Laurian Ostar (1931)
- Nummers (1932)
- De man zonder uniform (1933)
- Klokslag twaalf (1933) (saam met Jan Campert)
- Terugkeer tot Thera (1934)
- Binnen drie dagen (1935)
- Alleen maar Peter (1935)
- De weg naar Scutari (1936) (later uitgegee as De jeugd van Florence Nightingale)
- Schip zonder haven (1938)
- Een gast in uw huis (1940)
- Die van ons (1945)
- De man die niet mocht terugkeren (1947)
- De schorpioen (1948)
- Geliefde dwaas (1949)
- Deze ene voorstelling (1951)
- Illusies (1953)
- Charles en Charlotte (1956)
- De man die er niet was (1959)
- De demon in de spiegel (1960)
- Kinderen en minnaars (1961)
- Door een noodlottig ongeval (1963)
- De bittere wijn (1966)
- Oude mensen hebben geheimen (1968)
- Isabelle (1971)
- Liedjes en herinneringen (1972)
Inspekteur Lund-speurverhale (keur)[wysig | wysig bron]
- Het Mysterie van de Mondscheinsonate (1934) (Het mysterie van de Mondscheinsonate is in 1935 deur Kurt Gerron vir rolprent verwerk)
- Voetstappen op de trap (1937)
- Een expres stopte (1938)
- Doden dansen niet (1939)
- De weddenschap van inspecteur Lund (1941)
- Moorden en marionetten (1955)
- Oude mensen hebben geheimen (1968)
- Spelen met de dood (1983)
Jeugboeke (keur)[wysig | wysig bron]
- Bobbed en shingled (1927)
- Jij en ik (1928)
- Wiek wint (ca. 1932)
- Wiek's wonderkind (1932)
- Circuskind (1934)
- De Fabertjes filmen (1935)
- En in die sneeuwbal zit ik (1938)
Verwysings[wysig | wysig bron]
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
Normdata  |
|
|---|