Wostokmeer

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Wostokmeer

Nasa-Radarsatellietbeeld van die Wostokmeer

Ligging van die Wostokmeer
Koördinate:77°30′S 106°00′O / 77.500°S 106.000°O / -77.500; 106.000Koördinate: 77°30′S 106°00′O / 77.500°S 106.000°O / -77.500; 106.000
Ligging:Antarktika
Soort:Ondergletserse kloofmeer
Oppervlakte:12 500 km² (4 830 myl²)
Gemiddelde diepte:432 m (1 417 vt)
Maksimum diepte:510 m (1 700 vt)[1] tot 900 m (3 000 vt)[2]
Volume:5 400 km³ (1 300 myl³)[2] ± 1 600 km³ (400 myl³)
Lengte:250 km (160 myl)[1]
Breedte:50 km (30 myl)[1]
Eiland/e:1
Nedersettings:Wostokstasie
Gevries:Heeltyd

Die Wostokmeer (Russies: Озеро Восток, Ozero Wostok, letterlik: "Oosmeer") is met 'n oppervlakte van 12 500 km² die grootste van tot dusver sowat 400 bekende ondergletserse mere in Antarktika. Dit is naby die suidelike kouepool onder die Russiese Wostokstasie, onder die oppervlakte van die sentrale Oos-Antarktiese Ysplaat, geleë. Volgens sy oppervlakte is die Wostokmeer groter as die Onegameer (9 700 km²), maar kleiner as die Ladogameer (17 700 km²); albei in Rusland.

'n Kunstenaarsvoorstelling van die Wostok-boorgat

Die Wostokmeer is na die gelyknamige stasie genoem, wat op sy beurt na die Wostok (Восток), 'n sloep-van-oorlog-skip, genoem is; Wostok beteken "Oos" in Russies,[3] vergelyk Wladiwostok ("Oorheers die Ooste").

Daar word vermoed dat ongewone lewensvorme in die meer se vloeibare water, 'n fossiele waterreservoir, sal kan voorkom. Omdat die Wostokmeer 'n omgewing bevat wat vir miljoene se jare onder ys afgedek is, kan die voorwaardes lyk soos dié van ysbedekte oseane wat vermoedelik op Jupiter se Europa[4][5] en Saturnus se Enkelados sal kan bestaan.[6]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 1,2 (en) "Antarctica's Lake Vostok Controversy". Antarktiese en Suidelike Oseaan-koalisie. 2010. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 November 2013. Besoek op 10 Februarie 2011.
  2. 2,0 2,1 (en) "Subglacial Lake Facts". Ldeo.columbia.edu. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Januarie 2012. Besoek op 7 Februarie 2012.
  3. (en) Dotan, Yossi (2007). Watercraft on World Coins: Europe, 1800–2005. The Alpha Press. p. 220. ISBN 978-1-898595-49-6.
  4. "'Lost World' reached: 20 million yr old Antarctic lake 'drilled". RT' (in Engels). 6 Februarie 2012. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Februarie 2020. Besoek op 14 April 2019.
  5. Rob Cooper (9 Februarie 2012). "Triumph!". Mail Online (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Januarie 2020. Besoek op 14 April 2019.
  6. "The Geysers of Enceladus – Will Saturn's Moon Reveal a "Second Genesis"?". The Daily Galaxy (in Engels). 31 Julie 2014. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Julie 2018. Besoek op 27 Oktober 2015.

Verdere leesstof[wysig | wysig bron]

  • (en) Igor A. Zotikov (2006). The Antarctic Subglacial Lake Vostok. Glaciology, Biology, Planetology. Berlyn/ Heidelberg/ New York: Springer. ISBN 3-540-42649-3.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]