Kuklades
Die Kuklades of Siklades (Grieks: Κυκλάδες, Kukládes; IFA: [ciˈkla.ðes]) is 'n eilandgroep in die Egeïese See, suidoos van die Griekse vasteland en 'n voormalige administratiewe prefektuur van Griekeland. Hulle is een van die groepe waaruit die Egeïese argipel bestaan. Die naam Κυκλάδες νήσοι (Kykládes nísoi, "omsirkelende eilande") verwys na die argipel wat 'n sirkel vorm "om" die heilige eiland Delos. Die grootste eiland van die Kuklades is Naksos, maar Siros het die grootste bevolking.
Geskiedenis[wysig | wysig bron]
Die belangrike Kukladiese kultuur van die laat Neolitikum en vroeë Bronstydperk word gekenmerk deur die skematiese, plat beeldhouwerke wat uit die eilande se wit marmer gegraveer is eeue voordat die Minoïese beskawing van die Middel-Bronstydperk in Kreta in die suide ontstaan het.
'n Kenmerkende Neolitiese kultuur wat Anatoliese kenmerke en dié van die Griekse vasteland gemeng het, het voor 4000 v.C. in die Wes-Egeïese See ontstaan. Uitgrawings is onder meer gedoen by Chalandriani, Phylakopi, Skarkos, Saliagos en Kephala; bewyse is gevind van koperwerk. Nie een van die klein Kukladiese eilande kon meer as 'n paar duisend mense huisves nie, hoewel laat Kukladiese bootmodelle wys 50 roeiers kon uit die verstrooide gemeenkappe bymekaargemaak word.
Toe die hoogs georganiseerde paleiskultuur van Kreta ontstaan, het die eilande onbelangrik geword, met die uitsondering van Delos, wat sy argaïese reputasie as 'n heiligdom deur die antieke tyd behou het, tot met die opkoms van die Christendom.
Geografie[wysig | wysig bron]
-
Ermoupoli, hoofstad van die Kuklades (op Siros) -
Santorini -
Mykonos -
Naksos -
Folegandros
Die Kuklades bestaan uit sowat 220 eilande, waarvan die grootstes is: Amorgos, Anafi, Andros, Antiparos, Delos, Ios, Kea, Kimolos, Kythnos, Milos, Mykonos, Naksos, Paros, Folegandros, Serifos, Sifnos, Sikinos, Siros, Tinos. Die naam Kuklades verwys na die eilande wat 'n sirkel "om" die heilige eiland Delos vorm. Die meeste van die kleiner eilande is onbewoon.
Die eilande, buiten twee vulkaniese eilande, Milos en Santorini, is pieke van 'n onderwater bergreeks. Die klimaat is meestal droog en gematig, maar met die uitsondering van Naksos is die grond nie baie vrugbaar nie; landbouprodukte sluit in wyn, vrugte, koring, olyfolie en tabak.
Suid van die Kuklades lê die Kretensiese See.[1]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Saundry, Peter; Hogan, C. Michael; Baum, Steve (2011). "Sea of Crete". In Pidwirny, M.; Cleveland, C. J. (reds.). Encyclopedia of Earth. Washington DC: National Council for Science and Environment.
Bronne[wysig | wysig bron]
- MacGillivray, J. A.; Barber, R. L. N., reds. (1984). The Prehistoric Cyclades. Edinburgh.
{{cite book}}: AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link) - Barber, R. L. N. (1987). The Cyclades in the Bronze Age. Iowa City.
{{cite book}}: AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link)
Skakels[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Kuklades.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
