The Promise
The Promise
| |
|---|---|
| Skrywer | Damon Galgut |
| Land |  Suid-Afrika |
| Taal | Engels |
| Genre | Gesinsage |
| Uitgewer | Umuzi |
| Uitgegee | Mei 2021 |
| Medium | Druk (sagteband) |
| Bladsye | 242 |
| ISBN | 978-1-4152-1058-1 (eerste uitgawe, sagteband) |
| ISSN | 1261301351 |
| Pryse gewen | Booker-prys |
The Promise is 'n Engelse roman van 2021 deur die Suid-Afrikaanse skrywer Damon Galgut. Dit is in Mei 2021 deur Umuzi uitgegee.[1] Die roman het in 2021 die Booker-prys gewen en Galgud was net die derde Suid-Afrikaner wat dit wen, naas Nadine Gordimer en J.M. Coetzee.
Storielyn[wysig | wysig bron]
The Promise is 'n gesinsage wat oor vier dekades strek.[2] In elke dekade kom die begrafnis van 'n gesinslid voor. Dit gaan oor die Afrikaanse Swart-gesin en hulle plaas buite Pretoria. Die gesin bestaan uit Manie; sy vrou, Rachel; en hulle kinders, Anton, Astrid en Amor.
In 1986 is Rachel ná 'n lang siekte dood. Voordat sy sterf, dra sy haar laaste wens aan Manie oor: dat hulle swart huiswerker, Salome, eienaarskap kry van die huis waarin sy op die gesin se eiendom bly.[3] Manie belowe, en die jong Amor hoor dit, maar later kan hy dit nie onthou nie en hy toon geen aanduiding dat hy haar wens gaan vervul nie.
In 1995 kom die sibbes weer op die plaas byeen nadat 'n slang Manie doodgebyt het. Anton het die weermag verlaat, Astrid is getroud, met 'n tweeling, en Amor woon al 'n paar jaar in Engeland. Geen voorsiening word in die testament vir Salome gemaak nie en die drie kinders word mede-eienaars van die plaas. Anton trek terug in die plaashuis in en belowe Amor hy sal hulle ma se wens vervul.
In 2004 is Anton in 'n liefelose huwelik met sy skoolkys, Desirée, en het hy groot skuld, terwyl Astrid met haar tweede man getroud is en Amor as verpleegster in 'n MIV-saal in Durban werk, waar sy saam met haar vriendin van 'n lang tyd woon. Ondanks Amor se versoeke is die wens steeds nie vervul nie, en Astrid en Anton bly haar teenstaan. Astrid het in die geheim 'n verhouding met haar man se sakevennoot en nadat die priester haar boetedoening geweier het toe sy belydenis doen, word sy in 'n motorkaping vermoor. Voor haar begrafnis doen Amor 'n laaste beroep op Anton om hulle pa se belofte na te kom. Toe sy egter weier om hom te steun in die verkoop van 'n deel van die plaas, word die saak onopgelos gelaat en keer Amor terug na Durban. Sy sien Anton nooit weer nie.
In 2018 word Anton geknel deur alkoholisme en 'n diepe depressie weens sy mislukte huwelik, impotensie en die gevoel dat hy sy lewe vermors het. Een nag, ná 'n dronkrusie met Desirée, pleeg Anton selfmoord. Salome lig Amor, wat nou in Kaapstad woon nadat sy haar vriendin en werk in Durban verlaat het, eindelik in oor sy dood. Sy is nou die enigste oorlewende eienaar van die nou vervalle plaas en skenk dit aan Desirée, maar dra Salome se huis eindelik in haar naam oor en vervul so haar ma se wens. Sy gee ook aan Salome haar (Amor se) deel van haar pa se erfenis, wat sy tot in daardie stadium geweier het om aan te raak.[4]
Styl en temas[wysig | wysig bron]
Galgut se modernistiese styl en vertelling is al vergelyk met die tradisie van William Faulkner, Virginia Woolf en James Joyce.[5][6][7] Volgens Jon Day van The Guardian beslaan die roman se verteller 'n "onbepaalde spasie, halfpad tussen eerste en derde persoon, en dit wissel van 'n skerp fokus op 'n enkele karakter tot 'n afgetrokke deurdringender blik, soms binne een paragraaf."[7]
Die morele tekortkominge van die Swartgesin is al vertolk as 'n allegorie van Suid-Afrika ná apartheid en die belofte van wit Suid-Afrikaners aan swart Suid-Afrikaners.[8][9]
Ontvangs[wysig | wysig bron]
The Promise het in 2021 die Booker-prys gewen.[10] Galgut is die derde skrywer van Suid-Afrika wat die prys wen, naas Nadine Gordimer en J.M. Coetzee, wat dit twee keer gewen het. Galgut het vantevore twee keer die kortlys vir die prys gehaal: die eerste keer in 2003 vir The Good Doctor en weer in 2010 vir In a Strange Room.[11]
The Promise het gunstige resensies ontvang.[12][6] In 'n baie positiewe resensie in Harper's Magazine, skryf Claire Messud Galgut is 'n "buitengewone" romanskrywer. "Nes ander merkwaardige romans is dit uniek, en groter as die som van sy dele."[5]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ "The Promise by Galgut, Damon". Penguin Random House South Africa. Besoek op 25 September 2021.
- ↑ Perry, Paul (25 Julie 2021). "Damon Galgut's The Promise is a masterpiece of guile and empathy". Irish Independent. Besoek op 25 September 2021.
- ↑ "The Promise by Damon Galgut". Kirkus Reviews. 3 Maart 2021. Besoek op 25 September 2021.
- ↑ "Fiction Book Review: The Promise by Damon Galgut. Europa, $25 (272p) ISBN 978-1-60945-658-0". Publishers Weekly. 5 Februarie 2021. Besoek op 25 September 2021.
- ↑ 5,0 5,1 Messud, Claire (April 2021). "New Books". Harper's Magazine. Besoek op 25 September 2021.
- ↑ 6,0 6,1 Wood, James (12 April 2021). "A Family at Odds Reveals a Nation in the Throes". The New Yorker. Besoek op 25 September 2021.
- ↑ 7,0 7,1 Day, Jon (18 Junie 2021). "The Promise by Damon Galgut review – legacies of apartheid". The Guardian. Besoek op 25 September 2021.
- ↑ Krishnan, Nikhil (14 September 2021). "Booker Prize shortlist 2021: The Promise by Damon Galgut review – a peculiar apartheid allegory". The Daily Telegraph. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 September 2021. Besoek op 25 September 2021.
- ↑ Levitin, Mia (4 Julie 2021). "The Promise by Damon Galgut: Is the Booker calling for the South African great?". The Irish Times. Besoek op 25 September 2021.
- ↑ Flood, Alison (3 November 2021). "Damon Galgut wins Booker prize with 'spectacular' novel The Promise". The Guardian. Besoek op 3 November 2021.
- ↑ Alter, Alexandra (3 November 2021). "Damon Galgut Wins Booker Prize for 'The Promise'". The New York Times. Besoek op 3 November 2021.
- ↑ "Book Marks reviews of The Promise by Damon Galgut". Book Marks. Besoek op 25 September 2021.
Skakels[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
