Wynand Malan

Wynand Malan op die voorblad van Die Vaderland, 'n dag ná die algemene verkiesing van 1981.

Wynand Malan (gebore 25 Mei 1943) is 'n verligte, Afrikaanssprekende Suid-Afrikaanse politikus en regsgeleerde.

Hy tree in 1977 toe tot die politiek toe hy verkies word as Volksraadslid van die Nasionale Party vir Randburg. Hy was deel van die verligte kamp in die regerende party en was as sodanig krities jeens pres. P.W. Botha se huiwerige benadering tot hervorming en die gedurige noodtoestande van die middel-tagtigerjare. Hy bedank voor die algemene verkiesing van 1987 uit die N.P. en staan as onafhanklike kandidaat in Randburg teen Suid-Afrika se voormalige ambassadeur na Kanada, Glenn Babb. Hoewel hy oor dieselfde kam geskeer is as dr. Denis Worrall, onafhanklike kandidaat in Helderberg, en Esther Lategan, onafhanklike kandidaat in Stellenbosch, het elkeen individueel aan die verkiesing deelgeneem. Ná Malan sy setel wen, stig hy die Nasionale Demokratiese Beweging met Lategan as lid van die nuwe party, maar Worrall slaan sy eie rigting in met die stigting van die Onafhanklike Party.

Louis Luyt het kort daarna die leiers van die N.D.B., O.P. en Progressiewe Federale Party bymekaar gebring om te onderhandel oor die stigting van 'n nuwe parlementêre party links van die N.P. Dit lei op 8 April 1989 tot die stigting van die Demokratiese Party onder leiding van die gewese P.F.P.-leier Zach de Beer, Malan en Worrall. Malan wen Randburg in die verkiesing van 6 September 1989 met 'n vergrote meerderheid. Worrall het, nadat hy in Helderberg met 39 stemme teen die minister van grondwetlike ontwikkeling, Chris Heunis, verloor het, in 1989 in die veilige opposisiesetel Berea in Durban gestaan en ook die paal gehaal. Malan bly hierna tot 1993 medeleier van die D.P.

In 1994 word hy ondervoorsitter van die Waarheids-en-Versoeningskommissie, waarvan Desmond Tutu voorsitter was.