6 Hebe

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
6 Hebe   

’n Ligkurwegebaseerde 3D-model van Hebe.
Ontdekking
Ontdek deur K.L. Hencke
Datum 1 Julie 1847
Kleinplaneet-benaming(6) Hebe
Alternatiewe name1847 JB
Kleinplaneet-kategorie Asteroïdegordel
Etimologie Hebe
Griekse godin)
Wentelbaaneienskappe
Epog 26 November 2005
Afelium 2,914 AE
Perihelium 1,937 AE
Halwe lengteas 2,426 AE
Wentelperiode 3,78 jaar
(1 379,756 dae)
Gem. omwentelingspoed 18,93 km/s
Gem. anomalie 247,947°
Baanhelling 14,751°
Lengteligging van stygende nodus 138,752°
Periheliumhoek 239,492°
Fisiese eienskappe
Afmetings 205 × 185 × 170 km[1][2][3]
Oppervlakte 109 000 km2
Volume 3 380 000 km3
Massa 1,28×1019 kg[1] (15 700 Maan)
Gem. digtheid 3,81±0,26 g/cm³[1]
Oppervlak-
aantrekkingskrag
~0,087 m/s2
Ontsnapping-
snelheid
~0,13 km/s (468 km/h)
Rotasieperiode 0,3031 d[4]
Rotasiespoed
by ewenaar
22,4 m/s
Temperatuur ~170 K
maks.: ~269 K (−4 °C)
Spektraaltipe: S
Skynmagnitude 7,5[5] tot 11,50
Absolute magnitude 5,71
Hoekgrootte 0,26" tot 0,065"

Hebe (kleinplaneetnaam: 6 Hebe) is ’n groot asteroïde in die asteroïdegordel waarvan die massa sowat ’n halwe persent van die hele gordel s’n is. Vanweë sy skynbare digtheid tel Hebe nie onder die top-20-asteroïdes wat volume betref nie. Dit is waarskynlik ’n soliede liggaam wat nie baie botsings ondervind het nie – dit is ongewoon vir asteroïdes van dié grootte wat gewoonlik los "rommelhope" is.

Wat skynbare magnitude betref, is Hebe die vyfde helderste voorwerp in die asteroïdegordel, naas 4 Vesta, 1 Ceres, 7 Iris en 2 Pallas. Dit het met opposisie ’n gemiddelde magnitude van +8,3, byna dié van Titaan,[6] en kan tot +7,5 bereik met ’n opposisie naby perihelium.

Hebe is moontlik die moederliggaam van die H-chondrietmeteoriete, wat sowat 40% uitmaak van alle meteoriete wat die Aarde tref.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 1,2 Jim Baer (2008). "Recent Asteroid Mass Determinations". Personal Website. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Maart 2019. Besoek op 28 November 2008.
  2. Supplemental IRAS Minor Planet Survey Geargiveer 23 Junie 2006 op Wayback Machine
  3. J. Torppa et al. Shapes and rotational properties of thirty asteroids from photometric data Geargiveer 6 November 2015 op Wayback Machine, Icarus, Vol. 164, p. 346 (2003).
  4. Planetary Data System Small Bodies Node, lightcurve parameters Geargiveer 14 Junie 2006 op Wayback Machine
  5. Donald H. Menzel; Jay M. Pasachoff (1983). A Field Guide to the Stars and Planets (2nd uitg.). Boston, MA: Houghton Mifflin. p. 391. ISBN 0-395-34835-8. {{cite book}}: Onbekende parameter |last-author-amp= geïgnoreer (hulp)
  6. The Brightest Asteroids Geargiveer 11 Mei 2008 op Wayback Machine

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]